Μέσα σε αυτό το περιβάλλον το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος ο Παπανδρέου αναζήτησαν λύση εντός ενός Ευρωπαϊκού πλαισίου.Ήταν τότε που οι Σύμμαχοι του κου Σαμαρά στην Ευρώπη μας έστελναν στο ΔΝΤ.
Και οι σύμμαχοι του Κου Τσίπρα καταψήφιζαν στα Εθνικά τους κοινοβούλια την δανειοδότηση της Ελλάδας.
Ήταν τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου έλεγε τα αυτονόητα για να δικαιωθεί σήμερα.
Πρώτον, ότι χρειαζόταν μια Ευρωπαϊκή συνολική λύση. Ένα ενιαίο οικονομικό πλαίσιο που θα στηρίζει το ισχυρότερο νόμισμα του κόσμου, ένα ενιαίο πλαίσιο απέναντι στη φοροδιαφυγή και τους φορολογικούς παραδείσους, έναν ενιαία φόρο στις τράπεζες που θα αναχρηματοδοτούσε τα Ελλείμματα τους. Τότε ήταν σχεδόν μόνος του, σήμερα πλέον το έχουν καταλάβει οι περισσότεροι από την Αμερική μέχρι την Ευρώπη.
Έλεγε επίσης πως χρειάζεται άμεσα μια εσωτερική αναδιάταξη κράτους, κοινωνίας, θεσμών. Με αλλαγές παντού.
Το επιχείρησε με μια νέα σχέση μεταξύ κράτους και πολίτη για να επέλθει ουσιαστική αξιοκρατία και σεβασμός στις μεταξύ τους σχέσεις. Το επιχείρησε με το δεύτερο μόλις νομοθέτημα του, που ήταν η κατάργηση της συνέντευξης στον ΑΣΕΠ και η υπαγωγή όλων των προσλήψεων ακόμη και της Βουλής στον ΑΣΕΠ. Το επιχείρησε με την κατάργηση των stage, του επίσημου ρουσφετιού δλδ. Τότε που Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ δήλωναν παραστάτες στους stager.
Το επιχείρησε με το πρόγραμμα διαύγεια και το open gov, τότε που ακόμη και Βουλευτές μας γέλαγαν με τα καμώματα του «Αμερικανοτραφούς», όπως έλεγαν.
Το επιχείρησε στην ανασυγκρότηση του κράτους με τις συγχωνεύσεις δεκάδων οργανισμών παραγωγής παραγόντων και ρουσφετιών όπως για παράδειγμα η αγρογή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα