Έχω κάτσει αρκετά ήσυχος στο θέμα της Ελλάδας. Δεν ήθελα, βλέπετε, να ουρλιάξω Grexit μπροστά σε τόσο κόσμο. Όμως όταν ακούει κανείς τις πληροφορίες από τις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες, πρέπει να πει κάτι, κι αυτό είναι: τι νομίζουν ότι κάνουν οι πιστωτές και ειδικά το ΔΝΤ;
Οι διαπραγματεύσεις αυτές υποτίθεται ότι αφορούσαν στους στόχους για το πρωτογενές πλεόνασμα και στη συνέχεια μία ελάφρυνση του χρέους η οποία θα προλαμβάνει τις ατελείωτες μελλοντικές κρίσεις. Και η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε σε αρκετά υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, αν σκεφτεί κανείς ότι ο προϋπολογισμός θα παρουσίαζε τεράστιο πρωτογενές πλεόνασμα, αν η οικονομία δεν ήταν σε τόσο μεγάλη ύφεση. Αλλά οι δανειστές συνεχίζουν να απορρίπτουν τις ελληνικές προτάσεις για τον λόγο ότι βασίζονται υπερβολικά στους φόρους και όχι αρκετά στις περικοπές δαπανών. Άρα λοιπόν συνεχίζουμε το παιχνίδι της υπαγόρευσης εσωτερικής πολιτικής.
Ρωτήστε τους ανθρώπους του ΔΝΤ και θα σας μιλήσουν για την αδυναμία να μιλήσει κανείς με το ΣΥΡΙΖΑ, για την ενόχλησή τους έναντι των θεατρινισμών του κ.τ.λ. Αλλά δεν είμαστε στο λύκειο εδώ πέρα. Κι αυτή τη στιγμή είναι οι πιστωτές, πολύ περισσότερο από τους Έλληνες, οι οποίοι συνεχίζουν να αλλάζουν τους κανόνες. Τι συμβαίνει λοιπόν; Μήπως ο στόχος είναι να κατατροπώσουν το ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως είναι να εξωθήσουν την Ελλάδα σε μια καταστροφική, όπως πιστεύουν, χρεοκοπία, για να παραδειγματίσουν τους υπόλοιπους;
Σε αυτό το σημείο ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να μιλάμε για ένα Graccident. Εάν συμβεί τελικά το Grexit θα είναι επειδή οι δανειστές, ή τουλάχιστον το ΔΝΤ, ήθελαν να συμβεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα