ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗ Οι... τυχεροί και οι άτυχοι του Ασφαλιστικού

Όσο πιο χαμηλός είναι ο μισθός του ασφαλισμένου, τόσο πιο ευνοϊκή είναι η αντιμετώπισή του από το Ασφαλιστικό Σύστημα της χώρας, όταν έρθει η στιγμή της συνταξιοδότησης.
Τα στοιχεία που προκύπτουν σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά την έναρξη ισχύος του νέου Ασφαλιστικού νόμου, γνωστού και ως νόμου Κατρούγκαλου, δείχνουν ανάγλυφα την τάση που έχει δημιουργηθεί: Για συντάξιμες αποδοχές στα επίπεδα των 600 ευρώ, το ποσοστό αναπλήρωσης φτάνει στο 107%. Αυτό σημαίνει ότι η σύνταξη που θα προκύψει σε μια τέτοια περίπτωση, θα είναι έστω και ελάχιστα, υψηλότερη από τις καταβαλλόμενες αποδοχές. Το ακριβώς αντίθετο ισχύει για τους υψηλόμισθους. Όσοι έκαναν το… λάθος να έχουν συντάξιμες αποδοχές στο ανώτατο επίπεδο δηλαδή 5.860 ευρώ, θα πρέπει να συμβιβαστούν με ποσοστό αναπλήρωσης στα επίπεδα του 50%. Άρα, θα πρέπει να αποδεχτούν ότι η σύνταξη που θα λάβουν θα είναι το ήμισυ του παχυλού, κατά τα άλλα, μισθού τους…
Πρόκειται για ένα έλλειμμα ανταποδοτικότητας που έχει αναδειχθεί μέσα από το νόμο Κατρούγκαλου και που στην προηγούμενη φάση της διαπραγμάτευσης, είχε επισημανθεί και από τους θεσμούς.
Με την γ’ αξιολόγηση να βρίσκεται «επί θύραις» είναι πιθανό να επανέλθει στο προσκήνιο το ζήτημα της ανταποδοτικότητας του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας. Το ΔΝΤ πάντως, έχει ανοιχτά εκφράσει στο πρόσφατο παρελθόν την άποψη ότι το νέο ασφαλιστικό είναι δαπανηρό και άδικο για τη νέα γενιά. Επίσης δεν ενισχύει την ανταποδοτικότητα εισφορών σε σύγκριση με τις παροχές με συνέπεια να λειτουργεί σε αρκετές περιπτώσεις, ως αντικίνητρο για την ασφάλιση.