Υπόθεση Γηροκομείου: όταν αξίζει να επιμένεις

 Για όσους εξ ημών πιστεύουμε ακόμη στο κράτος δικαίου και στη δυνατότητα της Δικαιοσύνης να επιτελεί τον ρόλο της, η προχθεσινή απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για την υπόθεση του Γηροκομείου είναι μια ηθική δικαίωση. Η συντριπτική καταδίκη των πρωταγωνιστών και οι βαριές ποινές που τους επιβλήθηκαν είναι η δίκαιη κατάληξη αυτής της τραγικής ιστορίας.

Αξιοποιώντας τον «Καλλικράτη», που δίνει στους δήμους ρόλο εποπτεύουσας αρχής για τα φιλανθρωπικά ιδρύματα, χρειάστηκαν τρία χρόνια αδιάκοπου αγώνα από την πλευρά του Δήμου Αθηναίων, μεταξύ 2013 και 2016, για να κηρυχθεί έκπτωτη η τότε διοίκηση του Γηροκομείου. Με τη γενναία τότε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας άρχισε να ξηλώνεται το νήμα της διαφθοράς.Μπορεί κανείς να διαβάσει το 406 σελίδων βούλευμα που εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2018 για να αντιληφθεί το μέγεθος της απάτης: κακοδιαχείριση, υπεξαίρεση τεράστιων χρηματικών ποσών, συστηματική και εσκεμμένη υποβάθμιση των περιουσιακών στοιχείων του Ιδρύματος, ένα πραγματικό πάρτι διαφθοράς στήθηκε στην πλάτη των φιλοξενούμενων. Την ίδια στιγμή, η διοίκηση Μπούμπα, έμπλεη χριστιανικής αγάπης, άφηνε τους γέροντες και τις γερόντισσες να ζουν σε άθλιες συνθήκες και, κυριολεκτικά, να ξεπαγιάζουν και να πεινάνε.

Ακολούθησαν αγωνιώδεις προσπάθειες για να μπει το Γηροκομείο σε πορεία εξόδου από τον μαρασμό και την εξαθλίωση. Ο δήμος ανέλαβε σχεδόν αποκλειστικά τη σίτιση των φιλοξενουμένων στο Γηροκομείο. Οι ηλικιωμένοι σιτίζονταν καθημερινά και ανελλιπώς από την κουζίνα του Βρεφοκομείου Αθηνών και, ενίοτε, από τα γεύματα του Κέντρου Υποστήριξης Αστέγων. Ανοιξε, μετά από τρία χρόνια, η θέρμανση, ήρθε ζεστό νερό και λειτούργησαν τα μαγειρεία.

Η προσωρινή διοίκηση, αποτελούμενη από μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, προσπάθησε να βάλει σε τάξη τα οικονομικά του Ιδρύματος, να αξιοποιήσει την τεράστια περιουσία του προς όφελος εκείνων που το χρειάζονταν περισσότερο. Το έργο αυτό δεν το έφερε σε πέρας μόνη της η δημοτική πλειοψηφία. Εξαρχής εκδηλώθηκε η συμπαράσταση από την αξιωματική αντιπολίτευση της «Ανοιχτής Πόλης» και ήταν διαρκής η συνεργασία μας στο θέμα του Γηροκομείου. Από την προσωρινή διοίκηση ανατέθηκε και διενεργήθηκε έλεγχος των οικονομικών χρήσεων 2014, 2015 και 2016 στη διεθνούς φήμης εταιρεία ορκωτών, την Ernst & Young. Εγινε έλεγχος της κατάστασης και ηλεκτρονική καταγραφή των ακινήτων του Ιδρύματος. Καταβλήθηκαν οι μισθοί των εργαζομένων. Αυξήθηκαν κατακόρυφα οι δωρεές και οι χορηγίες. Προχώρησε η πιστοποίηση του Ιδρύματος, για να μπουν οι βάσεις της αναδιοργάνωσης και της μελλοντικής ανάπτυξης του Γηροκομείου.

Ολα αυτά έγιναν εν μέσω απειλών, δόλιων κατηγοριών, συκοφαντιών και εκβιασμών από το «παρακράτος» της πρώην διοίκησης, η οποία πίστευε πως θα κάμψει το ηθικό μας αναρτώντας στη Βασιλίσσης Σοφίας, κατά την προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών του 2014, πανό που έγραφε «Καμίνη κάτω τα χέρια από το Γηροκομείο». Φέραμε αυτήν την υπόθεση στη Δικαιοσύνη, για να απαλλαγεί μια και καλή το Γηροκομείο από τους καταστροφείς του. Η διοίκηση του κ. Μπούμπα λειτούργησε ως σπείρα εγκληματιών που προκάλεσε ανυπολόγιστη ζημιά στο ίδιο το Ιδρυμα, κυρίως όμως στους φιλοξενούμενους στο Γηροκομείο και τους εργαζόμενους.

Είναι μεγάλος ο κατάλογος των ανθρώπων που όρθωσαν τείχος αξιοπρέπειας. Με τεράστιο ψυχικό κόστος, με υψηλή αίσθηση του πολιτικού τους καθήκοντος διέσωσαν τους φιλοξενούμενους και το Ιδρυμα. Η Ενη Πραστάκου, βασική μάρτυρας κατηγορίας της υπόθεσης, χάρη στην κατάθεση της οποίας καταδικάστηκαν οι ένοχοι. Ο Βασίλης Αγγελόπουλος και στη συνέχεια η Μελίνα Δασκαλάκη, εντεταλμένα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου για τα φιλανθρωπικά ιδρύματα, που συντόνισαν την όλη προσπάθεια και είχαν κομβικό ρόλο στην κινητοποίηση και ευαισθητοποίηση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Η Ελενα Μαντζαβίνου, ο Στρατής Κατάκος, η Πέπη Τσικλητήρα και άλλοι επωμίσθηκαν όλο το βάρος, ακόμη και με προσωπικό κόστος, συχνά αντιμέτωποι με δόλιες προσφυγές και μηνύσεις. Ο Γιάννης Πυργιώτης, εξαιρετικός πολεοδόμος, είχε αποφασιστικό ρόλο στην προσπάθειά μας στο θέμα των ακινήτων. Ο Γιώργος Σαγρεδάκης, της «Ανοιχτής Πόλης», πρόεδρος όλων των προσωρινών διοικήσεων από τον Μάρτιο του ’17 μέχρι τον Μάιο του ’18, που άντεξε, παρά τον πολύπλευρο, προσωπικό πόλεμο που δέχτηκε. Ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων, Δημήτρης Παπαχρήστου.

Αυτή η πορεία ανάκαμψης του Γηροκομείου κράτησε μέχρι το καλοκαίρι του 2018. Εκτοτε, την ευθύνη έχει η προσωρινή διοίκηση που διορίστηκε δικαστικά με στόχο να διεξαγάγει εκλογές ώστε να αναλάβει επιτέλους μια αιρετή διοίκηση στο πολύπαθο Ιδρυμα. Αυτό που μας δίδαξαν εκείνοι που έδωσαν τότε τη μεγάλη μάχη μένει ως ηθικό επιμύθιο: Δεν πρέπει να χάνουμε την εμπιστοσύνη μας στη Δικαιοσύνη και τους θεσμούς ούτε να μας τρομάζει το θράσος της ανηθικότητας. Δεν είναι μοιραία η επικράτηση της διαφθοράς, όσο βαθιά κι αν είναι ριζωμένη. Και αυτούς τους «ταράξαμε στη νομιμότητα» και, τελικά, τους κερδίσαμε.
Γιώργος Καμίνης
Βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής, πρώην δήμαρχος Αθηναίων