Πώς οι Αμερικανοί πάτησαν πόδι στην Ευρώπη: Η μάχη που εδραίωσε την στρατιωτική κυριαρχία τους, κόστισε 10.000 ανθρώπους

Μια μέρα σαν σήμερα οι Γερμανοί κινούνται προς το Παρίσι μέσω του δάσους Μπελό. 

Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος πλησιάζει στο τέλος του. Οι Αμερικανοί θα είναι το ανάχωμά των Γερμανών στην πορεία τους!
Κι έτσι πάτησαν πόδι στην Ευρώπη οι Αμερικανοί… Κάπως έτσι θα γραφόταν ο επίλογος για τη μάχη του Belleau Wood (Δάσος του Μπελό), όμως θα ήταν μέγιστη αχαριστία αν στεκόμασταν μόνο σε αυτό (το πολύ σημαντικό) γεγονός…
Οι Αμερικάνοι σ’ εκείνη την αποφασιστική αναμέτρηση του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, άφησαν πίσω τους κοντά 2000 νεκρούς και έκοψαν το δρόμο των Γερμανών, που ήδη έβλεπαν τα φωτά από τα πρώτα σπίτια του Παρισιού να αχνοφέγγουν…

Η Μάχη του Μπελό, λοιπόν, που άρχισε μια μέρα σαν χθες (1η Ιουνίου 1918) και η επόμενη μέρα (2 Ιουνίου) βρήκε τους Γερμανούς να προετοιμάζονται να παρελάσουν στα Ηλύσια Πεδία, ήταν η πρώτη μεγάλη εμπλοκή του αμερικανικού στρατού στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήταν ένα σοκαριστικό «βάπτισμα του πυρός» για τους Αμερικανούς, αλλά η επιμονή και η αποφασιστικότητα τους, εξασφάλισαν την πρώτη σημαντική νίκη τους στη Γαλλία. Σε αναγνώριση των υπηρεσιών τους και της θυσίας τους, οι Γάλλοι μετονόμασαν το δάσος Belleau σε «Bois de la Brigade de Marine»: Δάσος της Ταξιαρχίας Πεζοναυτών και τους απένειμαν τον Σταυρό του Πολέμου.
«Μα, διάλοε, μόλις φθάσαμε»...
Καθώς οι Γερμανοί προσπάθησαν να προελάσουν και να αναπτυχθούν στον ποταμό Μάρνη, βρέθηκαν απέναντι από τη 2η και 3η Μεραρχία των ΗΠΑ στο Σατό Τιερί και στο δάσος Μπελό. Τα γαλλικά στρατεύματα, όταν κατάλαβαν την υπεροχή του εχθρού και την ορμή με την οποία προέλαυνε, άρχισαν να υποχωρούν και προέτρεψαν τους Αμερικανούς να κάνουν το ίδιο. Τότε ακούστηκε η περίφημη απάντηση από τον Λοχαγό των Αμερικανών Πεζοναυτών Λόιντ Γουίλιαμς: «Να υποχωρήσουμε; Μα, διάλολε, μόλις φτάσαμε»! Αυτή η φράση είναι ακόμα το εμβληματικό σύνθημα των Πεζοναυτών των ΗΠΑ.
Οι Αμερικανοί επιτέθηκαν στις γερμανικές θέσεις μπροστά από το δάσος Μπελο στις 6 Ιουνίου, έχοντας βαριές απώλειες (τις βαρύτερες στην ιστορία του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ μέχρι τη Μάχη της Tarawa το 1943). Οι μάχες κράτησαν επί πολλές ημέρες και ήταν σκληρές· πολλές από αυτές ακόμα και σώμα με σώμα με ξιφολόγχες, μαχαίρια και με γροθιές!
Μια εβδομάδα μετά, οι Γερμανοί κατάλαβαν ότι δεν είχαν τύχη κι άρχισαν να υποχωρούν! Ένας στρατιώτης τους, μάλιστα, έγραψε: «Οι αντίπαλοί μας είναι Αμερικανοί, που έχουν αποδειχτεί εξαιρετικά παράτολμοι».

Αμερικανοί στρατιώτες επισκέπτονται το κοιμητήριο 

της Μάχης του Μπελό το 1944.

Εκείνη η μάχη, λίγους μήνες πριν ακουστεί και η τελευταία τουφεκιά του Μεγάλου Πολέμου, ήταν η σπουδαιότερη που είχαν δώσει αμερικανοί στρατιώτες απέναντι σε ξένο αντίπαλο. Οι απώλειές τους έφταναν τις 9.810 με 1.811 νεκρούς και 7.999 τραυματίες. Οι γερμανικές απώλειες έφτασαν τους 9.500 νεκρούς και 1.600 αιχμαλώτους.
Και να και η θέση του επιλόγου: Η μάχη του Μπελό ήταν η απαρχή της στρατιωτικής ανάμειξης των ΗΠΑ στην Ευρώπη, η οποία μέχρι το τέλος του 20ου αιώνα, αλλά και μέχρι της μέρες μας θα εξαπλωνόταν – με τα όπλα ή με την πολιτική – σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο. Για την Ιστορία να προσθέσουμε ότι ο λοχαγός Γουίλιαμς άφησε την τελευταία του πνοή στο δάσος Μπελό. Κι επειδή τα λόγια των Μεγάλων Ανδρών λέγονται, συνήθως, εκ του ασφαλούς, ο στρατηγός των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη, Τζον Πέρσινγκ είπε κι αυτό: «Το πιο θανατηφόρο όπλο στον κόσμο είναι ένας πεζοναύτης των Ηνωμένων Πολιτειών και το τουφέκι του»… Πολλοί λαοί - από το Βιετνάμ και την Κορέα μέχρι το Αφγανιστάν και τη Γιουγκοσλαβία - το έχουν καταλάβει αυτό!