Η Διώρυγα της Κορίνθου είναι ένα από τα σπουδαία έργα πνοής στην Ελλάδα· συνδέει τον Κορινθιακό κόλπο με τον Σαρωνικό και κατ' επέκταση το Αιγαίο με το Ιόνιο πέλαγος. Την κατασκευή της διώρυγας επιχείρησε το 602 π.Χ. ο τύραννος της Κορίνθου Περίανδρος, ιδέα που εγκατέλειψε, όμως, νωρίς, εξαιτίας της έλλειψης πόρων και εμπειρίας. Αντ' αυτής, προχώρησε στη δημιουργία χερσαίου δρόμου -με την ονομασία δίολκος.
Η δίολκος ήταν πλακόστρωτος δρόμος πάνω στον οποίο υπήρχαν πελεκημένοι κορμοί δένδρων, ποτισμένοι με λίπος όπου γλιστρούσαν τα πλοία. Τα πλοία πλήρωναν τέλη, κάτι που ήταν σημαντικό έσοδο για την Κόρινθο.
Μετέπειτα, κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους, άκαρπες απέβησαν οι προσπάθειες πολλών ηγετών να υλοποιήσουν το μεγαλόπνοο έργο. Ο Νέρων το 66 μ.Χ. ακολουθώντας σχέδια μηχανικών του Ιουλίου Καίσαρα και του Καλιγούλα κάτι πήγε να κάνει, που όμως δεν το έκανε... Μετά το θάνατο του Νέρωνα, συνέχισε την προσπάθεια ο Ηρώδης ο Αττικός, κι αυτός όμως την εγκατέλειψε.
Ο Καποδίστριας προσπάθησε, αλλά...
Τέλος, στη σύγχρονη εποχή, μετά μια αποτυχημένη προσπάθεια του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια και έπειτα από εργασία 11 χρονών, το κανάλι ολοκληρώθηκε στις 25 Ιουλίου του 1893.
Έργα για την κατασκευή της Διώρυγας της Κορίνθου στα τέλη του 19ου αιώνα.
Η διώρυγα, όπως την γνωρίζουμε σήμερα, κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1880-1893 και είναι έργο του Έλληνα μηχανικού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη. Η κατασκευή της είναι μέρος της αναπτυξιακής πολιτικής και των έργων που έγιναν επί πρωθυπουργίας του Χαρίλαου Τρικούπη, ο οποίος με τα μεγάλα έργα υποδομής στόχευε στη δημιουργία ενός σύγχρονου και οικονομικά ανεπτυγμένου κράτους…
Ο Καποδίστριας, προβλέποντας πρώτος στη σύγχρονη εποχή τη σημασία που θα είχε η διώρυγα στην ανάπτυξη της Ελλάδας, ανέθεσε τη σχετική μελέτη σε μηχανικό. Η δαπάνη εκτιμήθηκε σε 40.000.000 χρυσά φράγκα, το ποσό κρίθηκε υπερβολικό και η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε.
Το 1869 άνοιξε η διώρυγα του Σουέζ και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου η κυβέρνηση Ζαΐμη ψήφισε νόμο «περί διορύξεως του Ισθμού», όπου εταιρεία ή ιδιώτης θα αναλάμβανε την κατασκευή και εκμετάλλευση του έργου. Η μελέτη του έργου έγινε από τον Ούγγρο στρατηγό Istvan Turr, ο οποίος ίδρυσε τη Διεθνή Εταιρεία της Θαλασσίας Διώρυγος της Κορίνθου. Στο έργο συμμετείχαν Ούγγροι και Σλοβάκοι μηχανικοί, αλλά λόγω έλλειψης κεφαλαίων το έργο ολοκληρώθηκε από εταιρεία του Ανδρέα Συγγρού 24 χρόνια μετά, το 1893. Οι εργασίες για τη διώρυγα εγκαινιάστηκαν την 23 Απριλίου 1882 παρουσία του βασιλιά Γεωργίου Α' και η χρήση της άρχισε στις 25 Ιουλίου του 1893.
Ο Καποδίστριας, προβλέποντας πρώτος στη σύγχρονη εποχή τη σημασία που θα είχε η διώρυγα στην ανάπτυξη της Ελλάδας, ανέθεσε τη σχετική μελέτη σε μηχανικό. Η δαπάνη εκτιμήθηκε σε 40.000.000 χρυσά φράγκα, το ποσό κρίθηκε υπερβολικό και η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε.
Το 1869 άνοιξε η διώρυγα του Σουέζ και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου η κυβέρνηση Ζαΐμη ψήφισε νόμο «περί διορύξεως του Ισθμού», όπου εταιρεία ή ιδιώτης θα αναλάμβανε την κατασκευή και εκμετάλλευση του έργου. Η μελέτη του έργου έγινε από τον Ούγγρο στρατηγό Istvan Turr, ο οποίος ίδρυσε τη Διεθνή Εταιρεία της Θαλασσίας Διώρυγος της Κορίνθου. Στο έργο συμμετείχαν Ούγγροι και Σλοβάκοι μηχανικοί, αλλά λόγω έλλειψης κεφαλαίων το έργο ολοκληρώθηκε από εταιρεία του Ανδρέα Συγγρού 24 χρόνια μετά, το 1893. Οι εργασίες για τη διώρυγα εγκαινιάστηκαν την 23 Απριλίου 1882 παρουσία του βασιλιά Γεωργίου Α' και η χρήση της άρχισε στις 25 Ιουλίου του 1893.
Με τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, κατά την αποχώρησή τους, οι Γερμανοί το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου 1944, ανατίναξαν τη σιδηροδρομική και την οδική γέφυρα, έριξαν βαγόνια τρένου σε ένα σημείο της διώρυγας για να τη φράξουν και πυροδότησαν εκρήξεις στον βυθό του προλιμένα. Το 1947 η Σχολή Μηχανικού του Στρατού ανέλαβε την ανακατασκευή της οδικής γέφυρας.
Το κανάλι έχει βάθος 8 μέτρα, μήκος 6.346 μέτρα και πλάτος 24,6 μ. στην κορυφή και 21,3 μ. στην βάση του. Από το 1988 λειτουργούν στις άκρες του 2 βυθιζόμενες γέφυρες.
Λόγω του στενού περάσματος, επιτρέπεται η διέλευση ενός μόνο πλοίου προς μία κατεύθυνση, ενώ τα μεγαλύτερα πλοία ρυμουλκούνται. Στη σύγχρονη εποχή, το κανάλι διαπλέουν κυρίως τουριστικά πλοία.
Το κανάλι έχει βάθος 8 μέτρα, μήκος 6.346 μέτρα και πλάτος 24,6 μ. στην κορυφή και 21,3 μ. στην βάση του. Από το 1988 λειτουργούν στις άκρες του 2 βυθιζόμενες γέφυρες.
Λόγω του στενού περάσματος, επιτρέπεται η διέλευση ενός μόνο πλοίου προς μία κατεύθυνση, ενώ τα μεγαλύτερα πλοία ρυμουλκούνται. Στη σύγχρονη εποχή, το κανάλι διαπλέουν κυρίως τουριστικά πλοία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα