ΔΝΤ για Ελλάδα: Ανάπτυξη 2,3% εφέτος και 2% το 2025 - Τι προβλέπει για τον πληθωρισμό

Η ελληνική οικονομία αναμένεται να αναπτυχθεί με υψηλότερο ρυθμό από αυτό της Ευρωζώνης, τόσο εφέτος όσο και το 2025, σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας (World Economic Outlook), η οποία δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
Συγκεκριμένα, το πραγματικό ΑΕΠ προβλέπεται να αυξηθεί 2,3% εφέτος και 2% το 2025 έναντι αύξησης 0,8% και 1,2%, αντίστοιχα, για την Ευρωζώνη.
Το ΔΝΤ εκτιμά ότι η ψαλίδα θα κλείσει τα επόμενα χρόνια, με βάση την εκτίμησή του για χαμηλό δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Ετσι, για το 2029 προβλέψει αύξηση του ΑΕΠ μόνο 1,2% στην Ελλάδα και 1,3% στην Ευρωζώνη.
Πληθωρισμός 2,9% εφέτος και 2,1% το 2025
O πληθωρισμός, με βάση τον εναρμονισμένο δείκτη τιμών καταναλωτή της Eurostat, προβλέπεται στο 2,9% σε μέσα επίπεδα εφέτος και στο 2,1% το 2025 έναντι 2,4% και 2%, αντίστοιχα στην Ευρωζώνη. Για το 2029 αναμένεται ότι ο πληθωρισμός θα διαμορφωθεί στο 2% τόσο στην Ελλάδα όσο και την Ευρωζώνη.
Η ανεργία εκτιμάται ότι θα μειωθεί σε μέσα επίπεδα εφέτος στο 10,5% από 11,1% το 2023 και περαιτέρω στο 10,1% το 2025, ενώ στην Ευρωζώνη αναμένεται να αυξηθεί οριακά εφέτος στο 6% και να μειωθεί στο 5,8% το επόμενο έτος.
Το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών προβλέπεται να μειωθεί φέτος στο 6,5% του ΑΕΠ (από 6,8% το 2023) και περαιτέρω στο 5,3% το 2025, ενώ στην Ευρωζώνη αναμένεται πλεόνασμα 3,1% και 3%, αντίστοιχα.
Σταθερή ανάπτυξη 3,2% της παγκόσμιας οικονομίας
Για την παγκόσμια οικονομία, το ΔΝΤ προβλέπει ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα μείνει σταθερός στο 3,2% τόσο εφέτος όσο και το 2025, κάτι που είναι ασυνήθιστο για μία περίοδο αποπληθωρισμού, αλλά τονίζει ότι οι καθοδικοί κίνδυνοι – από μία κλιμάκωση των περιφερειακών πολέμων, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή και τη στροφή σε περιοριστικές πολιτικές στο διεθνές εμπόριο - αυξάνονται και πλέον κυριαρχούν στις προοπτικές. Σημειώνει ακόμη ότι η ανάπτυξη το 2029 εκτιμάται στο 3,1% που είναι το χαμηλότερο επίπεδο δεκαετιών.
Καλό νέο η μείωση του πληθωρισμού
Το καλό νέο, σύμφωνα με το Ταμείο είναι ότι η παγκόσμια μάχη κατά του πληθωρισμού φαίνεται να έχει κερδηθεί σε μεγάλο βαθμό. Μετά το υψηλό επίπεδο του 9,4% που σημειώθηκε σε ετήσια βάση στο γ΄ τρίμηνο του 2022, προβλέπει τώρα ότι ο γενικός πληθωρισμός θα μειωθεί στο 3,5% στο τέλος του 2025, ελαφρά χαμηλότερα από το μέσο επίπεδο της 20ετίας πριν από την πανδημία. «Στις περισσότερες χώρες, ο πληθωρισμός κυμαίνεται τώρα κοντά στους στόχους των κεντρικών τραπεζών, ανοίγοντας τον δρόμο για νομισματική χαλάρωση από τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες», σημειώνει.
Στο 2,8% η ανάπτυξη στις ΗΠΑ
Η ανάπτυξη παραμένει ισχυρή στις ΗΠΑ – προβλέπεται στο 2,8% εφέτος και στο 2,2% το 2025, πολύ υψηλότερη από ό,τι στην Ευρωζώνη. Ωστόσο, είναι σημαντική και η διαφορά στη δημοσιονομική κατάσταση των δύο περιοχών.
Για τις ΗΠΑ, το δημοσιονομικό έλλειμμα προβλέπεται να παραμείνει σε πολύ υψηλά επίπεδα και να μειωθεί μόνο οριακά στο 6,1% του ΑΕΠ το 2029, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος τους να συνεχίσει να αυξάνεται, φθάνοντας το 134% του ΑΕΠ το ίδιο έτος. Αντίθετα, στην Ευρωζώνη, το χρέος εκτιμάται ότι έχει σταθεροποιηθεί από φέτος στο 88% του ΑΕΠ, με διαφορές βέβαια μεταξύ των χωρών της.
Οι τρεις αλλαγές στην πολιτική
Το ΔΝΤ θεωρεί ότι μετά τη μείωση του πληθωρισμού, πρέπει να υπάρξουν τρεις αλλαγές στις πολιτικές.
Πρώτον, η μείωση των επιτοκίων που έχει ήδη αρχίσει θα στηρίξει τη δραστηριότητα σε μία περίοδο χαλάρωσης της αγοράς εργασίας σε πολλές αναπτυγμένες οικονομίες.
Για την Ευρωζώνη προβλέπει ότι η ΕΚΤ θα προχωρήσει σε μία ακόμη μείωση επιτοκίων κατά 25 μονάδες βάσης τον Δεκέμβριο (συνολική μείωση 100 μ,β. το 2024) και περαιτέρω μειώσεις 50 μ.β. το 2025, με το επιτόκιο καταθέσεων να διαμορφώνεται στο 2,5% τον Ιούνιο.
Η Fed προβλέπεται να έχει μειώσει το βασικό επιτόκιό της στο 2,9% στο γ΄ τρίμηνο του 2026, σχεδόν ένα έτος νωρίτερα από ό,τι αναμενόταν τον Απρίλιο.
Σημειώνεται, ωστόσο, ότι χρειάζεται εγρήγορση, επειδή ο πληθωρισμός στις τιμές των υπηρεσιών παραμένει πολύ υψηλός, σχεδόν διπλάσιος από τα προ πανδημίας επίπεδα.
Η δεύτερη αλλαγή έχει να κάνει με τη δημοσιονομική πολιτική καθώς «ο δημοσιονομικός χώρος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της μακροοικονομικής και χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Μετά από χρόνια χαλαρής δημοσιονομικής πολιτικής σε πολλές χώρες, είναι τώρα ή ώρα να σταθεροποιηθεί η δυναμική του χρέους και να αποκατασταθούν τα αναγκαία δημοσιονομικά ‘μαξιλάρια’».
Η τρίτη και πιο δύσκολη αλλαγή, όπως σημειώνει, είναι η προώθηση μεταρρυθμίσεων που θα ενισχύουν την ανάπτυξη. «Πολλά περισσότερα πρέπει να γίνουν για να βελτιωθούν οι προοπτικές ανάπτυξης και να αυξηθεί η παραγωγικότητα», σημειώνει.