"Ελληνικό δράμα" ή "παγκόσμια τραγωδία"

H Ελλάδα είναι το άλλοθι για να συγκαλυφθούν τα πραγματικά προβλήματα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και της οικονομίας εξηγεί ο Δ.Λαζόπουλος. Συνήθως οι μισές αλήθειες είναι ολόκληρα ψέματα. Αν κάποιος εξωγήινος ερχόταν σήμερα να μάθει τι γίνεται στον κόσμο μας, αυτό που θα του έκανε μεγαλύτερη εντύπωση είναι γιατί όλοι ασχολούνται με την Ελλάδα, όταν στην ουσία υπάρχουν χρηματοοικονομικές θερμοπυρηνικές βόμβες πολλαπλάσιας δύναμης στα θεμέλια του κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού διεθνούς συστήματος σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα χρησιμοποιείται σαν άλλοθι σήμερα για να συγκαλυφθούν τα πραγματικά προβλήματα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και της οικονομίας, τα οποία είναι έτοιμα να προκαλέσουν μία δεύτερη μεγάλη διεθνή κρίση και ύφεση.
Ποιο είναι αυτό το θέατρο του παραλόγου;
* Η υπερχρέωση της Αμερικανικής οικονομίας και η αδυναμία της να εξέλθει από την ύφεση παρά τα πρωτοφανή μέτρα ρευστότητας τα οποία όμως δεν μπορούν να συνεχιστούν επάπειρον..
...
* Τα κρατικά ελλείμματα των χωρών της ευρωζώνης τα οποία στην ουσία αναιρούν όλο το επιχείρημα του ευρώ και η αδυναμία των οικονομιών της Ευρώπης να εξέλθουν από την ύφεση.
* Η Κίνα, η οικονομία της οποίας έχει ήδη ξεφύγει από κάθε έλεγχο, λόγω των τρομερά μεγάλων ανισορροπιών που έχει δημιουργήσει στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Στην Κίνα όλο και περισσότεροι ανησυχούν διεθνώς ότι η αύξηση 29,5% στις χορηγήσεις δανείων από τις κινέζικες τράπεζες και 26,2% στον δείκτη προσφοράς χρήματος M2 τους τελευταίους 12 μήνες θα προκαλέσει πληθωρισμό. Οι άφθονες δωρεάν πιστώσεις έχουν ήδη δημιουργήσει επικίνδυνη φούσκα στις τιμές των ακινήτων.

Το έλλειμμα και το χρέος δεν είναι αποκλειστικά «ελληνικό δράμα».
Στην ευρωζώνη υπολογίζεται σε 6,6% για το 2010 και ήταν 6,2% το 2009. Πολύ χειρότερη η κατάσταση στις ΗΠΑ με πρόβλεψη για έλλειμμα πάνω από 10% το 2010 και 12,5% το 2009. Στην Ιαπωνία το έλλειμμα ήταν 10,5% το 2009 με πρόβλεψη για 10,2% το 2010. Αυτό που τρομάζει περισσότερο είναι ότι «στα χνάρια της Ελλάδας βαδίζουν οι ΗΠΑ», όπως έγραφε η εφημερίδα Financial Times. Το ίδιο ισχύει για τη Βρετανία. Το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ ανέρχεται στα 12,44 τρισ. δολάρια και το δημοσιονομικό έλλειμμα για το φορολογικό έτος 2010 το οποίο λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου προβλέπεται ότι θα σπάσει όλα τα ρεκόρ και θα ανέλθει στα 1,556 τρισ. δολάρια.

Φούσκα χρέους

Και σαν αποτέλεσμα όλων αυτών, η φούσκα όλων των εποχών που δεν είναι άλλη από τη διεθνή αγορά ομολόγων, η οποία συγκρίνεται από σοβαρούς αναλυτές του χώρου με «ωρολογιακή βόμβα».
Η κάθε μία από τις μεγάλες ανεπτυγμένες οικονομίες του κόσμου έχει συνολικό χρέος (αθροιστικά του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα) της τάξεως του 300%-350% ως προς το ΑΕΠ, επίπεδο που είναι το υψηλότερο στην ιστορία. Αυτή η κατάσταση δεν είναι διατηρήσιμη, σημειώνει ανάλυση της ING.
Αυτό, λοιπόν, που όλοι διεθνώς δεν θέλουν να πουν χρησιμοποιώντας την Ελλάδα σαν άλλοθι -κυρίως δε οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών κρατών- είναι ότι:
1) Ένας μεγάλος κύκλος των αγορών έχει κλείσει δηλ. το μεταπολεμικό πάρτι έχει τελειώσει.
2) Πώς είναι δυνατόν να συνεχιστεί ακόμα η χρηματοδότηση των ελλειμμάτων των μεγάλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων ακόμα και αυτών που θεωρούνται ότι στηρίζονται σε υγιής οικονομίες π.χ. Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία;
3) Η σύλληψη και κυρίως η διαχείριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως εκφράστηκε μέσα από τη δημιουργία του ευρώ είναι αποτυχημένη δημιουργώντας εκρηκτικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα και πολιτικά αδιέξοδα.
4) Το πρόβλημα της Ελλάδος είναι τόσο αμελητέο μπροστά σε όλα αυτά, που κάθε σοβαρός διεθνής αναλυτής δεν θα ασχολιόταν υπό κανονικές συνθήκες παραπάνω από μερικά λεπτά την ημέρα για να το αντιμετωπίσει. Πόσο μάλλον ένας εξωγήινος!

Διεθνής αδυναμία

Το «ελληνικό ζήτημα» σήμερα είναι πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πρόβλημα των ΗΠΑ. Το πρόβλημα των ΗΠΑ είναι μια παγκόσμια φούσκα χρέους έτοιμη να σκάσει.
Είναι πάντοτε χρήσιμο και διδακτικό να αναλύουμε τι έγινε τα τελευταία 20 χρόνια αλλά πιο πρακτικά χρήσιμο είναι να μπορούμε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε τα επόμενα 20 χρόνια. Οι πιο σκοτεινές και κρύες στιγμές του 24ώρου είναι αυτές πριν την αυγή. Εκτός κι αν ξεσπάσει καμιά τρομερή χιονοθύελλα ή καμιά βροντερή καταιγίδα, οπότε και ο ήλιος φαίνεται να μην ανατέλλει ποτέ. Σήμερα έχουν αρχίσει να εμφανίζονται πολύ βαριά σύννεφα πάνω στο παγκόσμιο στερέωμα των κρατικών τίτλων σταθερού εισοδήματος κυρίως της κρατικής πλευράς οδηγώντας σε προπολεμικού επιπέδου ανισορροπίες. Όσο για την Ελλάδα μάλλον δεν θα ασχολείται μαζί της κανείς σε λίγο.
Δημήτρης Λαζόπουλος, καθηγητής χρηματοοικονομικής στο Deree