Ενας δήμος με ιδιομορφίες

Εξαιρετικά ιδιόμορφος δήμος αυτός της Τριφυλίας και καθόλου δεν προκαλεί έκπληξη η ιδέα ενός “πολύχρωμου“ συνδυασμού που θα σηκώσει το βάρος της νέας κατάστασης. Η ιδιομορφία έγκειται στο γεγονός ότι ο νέος δήμος περιλαμβάνει 3 ισοδύναμα πληθυσμιακά κέντρα τα οποία διαθέτουν αναπτυξιακή δυναμική στους τομείς της γεωργίας και του τουρισμού. Ταυτοχρόνως στην πορεία καλλικρατικής συγκρότησης της αυτοδιοίκησης αναδύθηκαν τοπικές αντιθέσεις, δημιουργήθηκαν πόλοι και καλλιεργήθηκε η δυσπιστία. Εκ των πραγμάτων στη βάση αυτών των δεδομένων απαιτείται από τη δημοτική αρχή η οποία θα εκλεγεί: Ικανότητα διεύθυνσης των υποθέσεων του δήμου, δυνατότητα εξισορρόπησης των αντιθέσεων αλλά και πνεύμα διαλόγου με τις τοπικές κοινωνίες
μέσα από την ενδυνάμωση της συλλογικής εκπροσώπησης. Δεν πρέπει να διαφεύγει την προσοχή ότι ο νέος δήμος θα διαθέτει 5μελή συμβούλια στις 3 πόλεις και ακόμη 3μελή συμβούλια σε 13 χωριά.
Η αντιμετώπιση αυτής της υπόθεσης απαιτεί επικεφαλής όχι μόνον… ικανό, αλλά και υπεράνω υποψίας όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσει τις διαφορετικές περιοχές. Απαιτεί ακόμη μια συλλογικότητα για στήριγμα η οποία θα βλέπει πέρα από τα κομματικά και τοπικά σύνορα, θα είναι σε θέση να υπερβεί και να συνθέσει δημιουργικά τις όποιες αντιθέσεις.
 Οι εκτιμήσεις αυτές αποτελούν μια πολύ γενική τοποθέτηση και έρχονται απλώς να υποστηρίξουν ότι το εγχείρημα που είναι στα σπάργανα, έχει αντικειμενική βάση. Αν καταφέρει να εκφράσει ανησυχίες, προβληματισμούς και να πάει πέρα από την ιδέα, είναι μια άλλη ιστορία η οποία φυσικά θα έχει τη δική της επίδραση στο σύνολο των δημοτικών πραγμάτων της περιοχής. Εκ των πραγμάτων, έτσι πρέπει να σκεφθούν όλες οι συλλογικότητες που ενδιαφέρονται να εκλέξουν υποψήφιο της επιλογής τους. Αναφερόμαστε κατά βάση στα 2 μεγάλα κόμματα που βρίσκονται σε φάση αναζήτησης υποψηφίου.
 Και στη διαδικασία αυτή θα πρέπει να υπερβούν τη λογική των συσχετισμών και των μηχανισμών, να προσδιορίσουν σαφή κριτήρια επιλογής με βάση το μέλλον του δήμου και τις απαιτή-
σεις που θα έχει η διαχείριση αυτής της ιστορίας. Από την άλλη πλευρά οι ενδιαφερόμενοι για υποψηφιότητα (μετά ή άνευ χρίσματος), θα πρέπει να αντιληφθούν και το μέγεθος της ευθύνης που αναλαμβάνουν. Το νέο θεσμικό μόρφωμα δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά που γνώριζαν μέχρι τώρα, μπορεί να “καταπιεί“ πολιτικά οποιονδήποτε δεν καταφέρει να το μοντάρει και να το διοικήσει.
Με την ευκαιρία αυτού του σημειώματος, θα ήθελα να καταγράψω και τη δική μου άποψη σε σχέση με όσα συζητήθηκαν το προηγούμενο διάστημα: Από τη στιγμή κατά την οποία επελέγη αυτού του τύπου η θεσμική διαμόρφωση, η Δυτική Μεσσηνία έπρεπε να είναι ένας δήμος με κέντρο τους
Γαργαλιάνους και ιστορική έδρα την Κυπαρισσία. Εχει όλα τα χαρακτηριστικά αυτού που ονομάζεται “μικροπεριφέρεια“ από παραγωγική και ανθρωπογεωγραφική άποψη, κοινές προοπτικές ανάπτυξης και την ανάγκη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για να επιτευχθεί αυτή. Ενός σχεδίου που θα ενισχύει την ενότητα του χώρου μέσα από ένα σύγχρονο και ασφαλές οδικό δίκτυο, θα αναδεικνύει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της γεωργικής παραγωγής, θα ενοποιεί τους αρχαιολογικούς θησαυρούς και θα ανοίγει δρόμους για την ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού σε συνέργεια με την απασχόληση στη γεωργία.
Ηλίας Μπιτσάνης