ΟΛΑ ΓΥΡΩ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ

Γιάννης Μαγκριώτης 

Δεν άντεξα, ακόμη μία φορά, καταμεσής του Καλοκαιριού, να παρακολουθώ το ίδιο κακόγουστο παιχνίδι, εις βάρος της λογικής και έγραψα, το σχόλιο.

Η χώρα, βρίσκεται σε αδιέξοδα διαρκείας και τίποτα δεν δείχνει, ότι μπορούμε να αλλάξουμε σελίδα.

Ο πολιτικός διάλογος, ειναι ρηχός, όταν δεν είναι προσχηματικός και διχαστικός.

Κάνει τους ίδιους κύκλους και καταλήγει, στα ίδια κοινοτυπα σχόλια και συμπεράσματα.

ΚΑΜΕΝΟΣ : Θα πάμε, μέχρι τέλος, με τον Αλέξη.

ΣΤΕΛΕΧΗ ΣΥΡΙΖΑ : Η κυβέρνηση αυτή θα τελειώσει, όταν επανέλθει, η κανονικότητα, στην χώρα.

ΚΑΙ ΜΟΥ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΑΦΕΛΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ :

-Ποιά περίοδο, είχαμε κανονικότητα, στην χώρα, από ιδρύσεως Ελληνικού κράτους, για να ξέρουν οι πολίτες, τι εννοούν;

-Ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλει τον Καμένο, για τα μη κανονικά;
Δηλαδή, για τα δύσκολα, ή για κάτι άλλο;

-Στα κανονικά δηλαδή, θα συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ (ΔΗΔΥ);

Τέτοια, αχαρηστία, στον αγωνιστή Πάνο και τέτοια γενναιοδωρία, στο φαύλο ΠΑΣΟΚ, που κατέστρεψε την χώρα;

Ο ΣΑΜΑΡΑΣ και η ΝΔ, μέχρι να ανακοινωθούν τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μαίου του 2012, έλεγε, ότι δεν συνεργάζομαι, με το προδοτικό και διεφθαρμένο ΠΑΣΟΚ.

Το βράδυ, στην πρώτη δήλωσή του, είπε, ότι το ΠΑΣΟΚ, είναι ιστορικό κόμμα, με μεγάλη προσφορά, στην χώρα.

Δυστυχώς, οι ηγεσίες των κομμάτων, προσαρμόζουν την πραγματικότητα, στις κομματικές τους επιδιώξεις, αντί να κάνουν, το αντίθετο.

Η χώρα, βυθίζεται στα μικροκομματικά τους παιχνίδια, η οικονομία σέρνεται και η κοινωνία, ειναι σε απόγνωση.

Δυστυχώς, τα περισσότερα στελέχη του Μεταρρυθμιστικού και Σοσιαλδημοκρατικού χώρου, σκέφτονται, μόνο την προσωπική τους διατήρηση και εξέλιξη.

Αντί να αναζητήσουν, τις νέες πολιτικές, που έχει ανάγκη η χώρα, αγωνιούν για τις κομματικές συμμαχίες, που τους οφελούν προσωπικά.

Αντί να αναδειχθεί, ο πολιτικός χώρος της λογικής και της μετριοπάθειας, σε πρωταγωνιστή, για να βοηθήσει την χώρα να βγεί από την κρίση, τα κομματικά του σχήματα παραμένουν καθηλωμένα, στο ρόλο του βολικού, βάρβαρου, ή εταίρου, ανάλογα με τις ανάγκες των άλλων κομμάτων.