«Ναυμαχία»... για τη νέα χρηματοδότηση του λιμανιού Κυπαρισσίας

«Όλη τη δουλειά την έκανε η Περιφέρεια και είναι αστειότητες οι δηλώσεις για χρηματοδότηση σε… καφέ», τόνισε ο Π. Κατσίβελας
Ένταση σημειώθηκε στο θέμα της προγραμματικής σύμβασης για το προς υλοποίηση, με απευθείας ανάθεση, του έργου «Αποκατάσταση ζημιών από θεομηνίες του παλαιού προσήνεμου μώλου λιμένος Κυπαρισσίας και απομάκρυνσης προσχώσεων από λιμενολεκάνη», την Παρασκευή στην τελευταία (σ.σ. εκτός απροόπτου) συνεδρίαση του Δ.Σ. Τριφυλίας της διαρρευσάσης δημοτικής περιόδου με αιτία την… «πατρότητα» της χρηματοδότησης του νέου αυτού έργου και τις σχετικές δηλώσεις που έχουν γίνει.
Ο απερχόμενος δήμαρχος Τριφυλίας, Παναγιώτης Κατσίβελας, σημείωσε πως, «όταν αρχίσαμε τη θητεία σ’ αυτή τη δημοτική περίοδο, μία απ’ τις προτεραιότητες που είχαμε βάλει ήταν να αποκατασταθεί η βλάβη που υπήρχε στον προσήνεμο μώλο του λιμένος Κυπαρισσίας, όπως και να κάνουμε όλα τα βήματα τα οποία χρειάζονταν ώστε να πάρει μεγαλύτερη αξία και χρηστική δυνατότητα το λιμάνι της Κυπαρισσίας που είναι και το μεγαλύτερο λιμάνι του δήμου μας, αποτελώντας έναν πυλώνα ανάπτυξης. Όπως ξέρετε
πάρα πολύ καλά, το πρώτο έργο για την αποκατάσταση της βλάβης που υπήρχε στον προσήνεμο μώλο έχει ολοκληρωθεί. Από την αρχή σε συνεργασία με τον περιφερειάρχη, κ. Τατούλη, είχαμε βάλει στόχο το σχεδιασμό της β’ φάσης, όπως κατ’ επανάληψη είχα ενημερώσει το δημοτικό συμβούλιο, αλλά και την περίοδο των εκλογών είχα ανακοινώσει ότι, δουλεύεται αυτή η πλευρά του λιμανιού. Όταν είχε έρθει ο περιφερειάρχης στη γιορτή της πόλης της Κυπαρισσίας κι είχαμε επισκεφθεί το λιμάνι για να δει τα έργα, είχε ήδη ανακοινώσει και τη β’ φάση του λιμανιού έτσι ακριβώς όπως παρουσιάζεται τώρα. Επί δύο χρόνια και πλέον, οι τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας Πελοποννήσου δούλευαν γι’ αυτό το έργο. Γίνονται οι ζημιές ή η θεομηνία του “Ζορμπά” και βρίσκεται η χρυσή ευκαιρία για να μπορέσουμε με γρήγορες διαδικασίες να περάσουμε στην υλοποίηση της β’ φάσης του λιμανιού…». Ο κ. Κατσίβελας συμπλήρωσε ότι, «η χρηματοδότηση ήταν εξασφαλισμένη ευθύς εξαρχής με ενδιαφέρον του Χαρίτση, 2,4 εκ. ευρώ. Αυτά ήταν εξασφαλισμένα, και έπρεπε να βγει η απόφαση για την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Πρώτη παρατήρηση, όλη η δουλειά έγινε από την Περιφέρεια Πελοποννήσου αποκλειστικά. Ο δήμος Τριφυλίας είχε την πολιτική βούληση και την πολιτική πίεση να γίνει το έργο, σαν εκφραστής της επιθυμίας της κοινωνίας» και μεμφόμενος, «ακυρώνοντας» ισχυρισμούς του κ. Λεβεντάκη τόνισε, ότι «τα λεφτά δε βγαίνουν μέσα σε μια συνάντηση και σ’ ένα καφέ. Ούτε γιατί βρεθήκαμε σε μια προεκλογική περίοδο και κάποιος είπε ότι, “ξέρεις, βγαίνουν και τα χρήματα και υπογράφονται αύριο” και τρέχουμε εκόντες άκοντεςνα κάνουμε δηλώσεις ότι “έφερα 2,4 εκ. ευρώ για το λιμάνι της Κυπαρισσίας”. Αυτά είναι αστειότητες. Είναι σαν να πας να εκμεταλλευτείς την προσπάθεια και τον κόπο που έχουν κάνει άλλοι με μια αρπαχτή. Δε γίνονται έτσι οι δουλειές. Τα μεγάλα έργα έχουν πολλή δουλειά πίσω, έχουν μεγάλη ευθύνη, έχουν πολλές συναντήσεις, πολλούς όρους κι έτσι εξασφαλίζονται τα χρήματα. Και βεβαίως, εξασφαλίστηκε η παράταση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης από τη γενική γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και για να ξεκαθαρίσουμε κι ένα άλλο θέμα, η απόφαση του νέου γενικού γραμματέα, τον οποίο βεβαίως και ευχαριστούμε ήταν καταλυτική. Έχουμε φτάσει στο σημείο να μπορούμε να βλέπουμε άμεση εκτέλεση των έργων, που είναι η προστασία και του υπολοίπου προσήνεμου μώλου συν την εκβάθυνση της λιμενολεκάνης…».
Ερωτηματικά για τον τρόπο της απευθείας ανάθεσης του έργου εξέφρασε ο επικεφαλής της ΛΑ.ΣΥ., Σαράντος Κουκούμης, τονίζοντας ότι θα έπρεπε να υπάρχει δημόσιος ενιαίος φορέας για την εκτέλεση των έργων. Ο απερχόμενος δημοτικός σύμβουλος, πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Μεσσηνίας και αποτυχών να εκλεγεί υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το συνδυασμό του κ. Λεβεντάκη, Ζαχαρίας Κανελλόπουλος, στην τελευταία του τοποθέτηση με την ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου, διαφώνησε με σημεία της τοποθέτησης του δημάρχου και έστρεψε τα πυρά του σε βάρος τόσο της Περιφέρειας όσο και του δήμου, μιλώντας για αδράνεια μηνών, ότι δεν έστειλαν έγκαιρα έγγραφα στη Γ.Γ.Π.Π. για την παράταση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης και ότι υπάρχουν δύο σχετικά έγγραφα της Γ.Γ.Π.Π. τονίζοντας ότι ο δήμαρχος παρακάμπτει το κενό του μεσοδιαστήματος από το Μάρτη μέχρι της 22 Ιουλίου που κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης αναφέροντας «ποιος παρενέβη για να πάρουμε την έγκριση στις 22 Ιουλίου; Το χαρτί της Περιφέρειας που πήγε 4 φορές και το απέρριψαν (σ.σ. από τη Γ.Γ.Π.Π.) ή το 5ο χαρτί που έγινε με την πίεση του κ. Λεβεντάκη και του Λιμενικού Ταμείου; Και γιατί πήραμε τη χρηματοδότηση στις 5 Ιουλίου, δύο μέρες πριν τις εθνικές εκλογές απ’ τον κ. Χαρίτση, αφού ήταν εξασφαλισμένη; Γιατί δεν την ανακοίνωναν προεκλογικά στις 20 Μάη; Ο κ. Τατούλης κι ο κ. δήμαρχος, γιατί δεν ανακοίνωναν στις 20 Απρίλη ότι “εδώ έχουμε τα 2.424.000”; Περίμεναν να γίνουν οι εκλογές, να χάσουν και μετά να δείξουν το ενδιαφέρον; Και να το υπογράψει ο κ. Χαρίτσης στις δωδεκάμισι η ώρα την Παρασκευή 5 Ιουλίου, δυο ώρες πριν φύγει για την Καλαμάτα, για τις εκλογές, παρουσία του κ. Λεβεντάκη και δύο εκπροσώπων μας; Ποια (σ.σ. ποιοι, προφανώς, ήθελε να πει) είναι αυτοί οι πατέρες που μιλάνε για τους πατερούληδες του έργου;». Με δημοτικούς συμβούλους εκτός μικροφώνου να του λένε ότι ο κ. Χαρίτσης δεν ήταν τότε υπουργός και δεν έχει υπογράψει τη χρηματοδότηση.
Ο κ. Κατσίβελας απαντώντας είπε ότι «να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα, την κεντρική ευθύνη έχει η Περιφέρεια Πελοποννήσου, όποτε εμάς μας ζήτησαν να στείλουμε έγγραφα. Ερχόταν η επικοινωνία στις 10, στις 10:15 φεύγανε τα έγγραφα από το δήμο χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση. Με την Πολιτική Προστασία, τον κ. Θεοδώρου και τον τότε γενικό γραμματέα οι επικοινωνίες ήταν πιεστικές και οι απαντήσεις που παίρναμε, ειδικά απ’ τον κ. Θεοδώρου, “εάν υπάρχει πολιτική βούληση και παρέμβαση πάνω από μένα, εγώ σας υπογράφω την επομένη μέρα το πρωί”. Αδιαφορία από το δήμο δεν υπήρξε ποτέ και είναι γνωστό σε όλους τους συνεργάτες μου το πόσες επικοινωνίες είχαμε με τη Γ.Γ.Π.Π. και πόση πίεση ασκούσε ο κ. Περιφερειάρχης. Η αλλαγή της κυβέρνησης και του γεν. γραμματέα Πολιτικής Προστασίας διευκόλυνε κατά τον ίδιο τρόπο και κατά την ίδια μέθοδο την υπογραφή της έγκρισης αυτής. Κατά συνέπεια, ο δήμος κι εγώ προσωπικά δε διεκδικούμε δάφνες, αναγνωρίζω όμως τη δουλειά των ανθρώπων που την έκαναν. Κι αυτή είναι αποκλειστικά της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Αυτό το οποίο είπα εγώ και επιμένω είναι ότι, απ’ τη μεριά του δήμου υπήρχε η πολιτική βούληση, η πολιτική πίεση για να μπορέσει να γίνει αυτό το έργο και ευτυχώς ήταν ο Περιφερειάρχης, ο κ. Τατούλης, ο οποίος είχε ανοιχτά ώτα σε αυτή την προσπάθεια την οποία κάναμε. Ο κάθε άνθρωπος θα κριθεί όταν θα ’ρθει η δική του σειρά να μπορέσει να κάνει το δικό του σχεδιασμό και τότε, ειλικρινά σας λέω κ. Κανελλόπουλε, ότι θα είμαι και μεγαλόθυμος και ειλικρινής και θα μπορώ ν’ αναγνωρίζω. Όμως, σας είπα κάτι πολύ απλό, στα σχετικά έγγραφα στα οποία στηρίχθηκε η απόφαση του γεν. γραμματέα Πολιτικής Προστασίας δεν υπάρχει κανένα άλλο έγγραφο εκτός απ’ του δήμου Τριφυλίας και της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Ο Σωτήρης Μπακούρος ανέφερε πως, «είναι κλασσική περίπτωση δημόσιου έργου που κανένας δεν ξέρει τη χρήση του! Κανένας δεν ξέρει εάν αυτό το λιμάνι έγινε για να συνδεθεί με την Κέρκυρα, με τη Ζάκυνθο, με την Ιταλία, αν θα είναι αλιευτικό καταφύγιο, αν θα είναι μαρίνα, κανένας δεν ξέρει τι. Είχα πει επανειλημμένος ότι, όσοι σχεδίασαν, υλοποίησαν και παρέλαβαν αυτό το έργο, η θέση τους ήταν στη φυλακή. Έχουνε γίνει τόσα αίσχη… […] Δε μπορεί να αμφισβητήσει κανένας ότι η υπάρχουσα δημοτική Αρχή είχε μέσα στο διεκδικητικό της πλαίσιο την υλοποίηση αυτού του έργου, την αποκατάσταση της βλάβης. Αυτό το ζήσαμε, έγινε η α’ φάση, έγινε ο λιμενοβραχίωνας και συνέχισε η δημοτική Αρχή να διεκδικήσει κι άλλα χρήματα, έστω εκμεταλλευόμενη και το “Ζορμπά”. Φίλοι μου, είμαστε πολλά χρόνια στην πολιτική, οι περισσότεροι εδώ μέσα, δε νομίζω ότι 2,4 εκ. ευρώ δίνονται σε μία κοινωνική συνάντηση λίγων λεπτών. Είναι μια προσπάθεια που έχει διάρκεια χρόνων, που στηρίζεται κάπου για να μπορέσει να υλοποιηθεί. Δε συναντάω εγώ τον Αλέξη Χαρίτση ή το Μαυρογιαλούρο και του λέω “ξέρεις κάτι φίλε, θέλω να μου δώσεις 2,4 εκ. ευρώ” και μου λέει “παρ’ τα”…».
Στο σημείο εκείνο παρενέβη ο κ. Κανελλόπουλος λέγοντας ότι, «οι συναντήσεις (σ.σ. Λεβεντάκη με Χαρίτση) ήταν τέσσερις και ήταν στο υπουργείο, δεν ήταν στο καφενείο», με τον κ. Κατσίβελα να ρωτά τον κ. Κανελλόπουλο «ήταν υπουργός ο κ. Χαρίτσης όταν υπεγράφη η χρηματοδότηση (σ.σ. στις 5 Ιουλίου);». Συνεχίζοντας ο κ. Μπακούρος ανέφερε ότι, «Κοίταξε, κ. Κανελλόπουλε, εγώ ιθαγενής δεν είμαι κι ούτε θα γίνω ιθαγενής. Εγώ δεν πιστεύω ότι θα πάει στη Ζάκυνθο γραμμή από εδώ, όπως είπατε στον κόσμο της Τριφυλίας. Αυτά είναι για τους ιθαγενείς, καθρεφτάκια και χάντρες. Εγώ δεν τα “τρώω” αυτά… […] Το έργο αυτό δύο χρήσεις έχει: αλιευτικό καταφύγιο και μαρίνα… Σε ό,τι αφορά τα δρομολόγια για τη Ζάκυνθο, να με φωνάξετε στο πρώτο δρομολόγιο να είμαι κι εγώ μέσα», ενώ δημοτικοί σύμβουλοι εκτός μικροφώνου έλεγαν ότι το λιμάνι πρέπει να λειτουργήσει ως μαρίνα και αλιευτικό καταφύγιο και όχι για άλλες χρήσεις που θα είναι επιβλαβείς κι επιζήμιες (π.χ. φορτοεκφόρτωσης υγρών καυσίμων, αδρανών υλικών, γενικών φορτίων κ.α.).  Του Ηλία Γιαννόπουλου tharros