Λοίμωξη του αναπνευστικού: Πως απειλεί την υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων;

Οι λοιμωξεις αναπνευστικου είναι η ‘’δημοφιλέστερη’’ ίσως κατηγορία νοσημάτων που ταλαιπωρεί ή ακόμη και απειλεί την υγεία εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων ετησίως. Έχετε συνάχι, βήχα, πονόλαιμο, πυρετό ή συνδυασμό αυτών των συμπτωμάτων; Τότε είναι πολύ πιθανόν να έχετε προσβληθεί από κάποια λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος!

ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ, ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Οι λοιμωξεις αναπνευστικου περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα νοσημάτων ένα απλό κρυολόγημά μέχρι την πνευμονία. Τις τελευταίες δεκαετίες, η ιατρική επιστήμη έχει κάνει τεράστια βήματα στην αντιμετώπιση των λοιμωδών νοσημάτων γενικότερα, ωστόσο υπάρχει μια ολοένα και αυξανόμενη ανθεκτικότητα και μετάλλαξη των μικροβίων στα αντιβιοτικά φάρμακα, με αποτέλεσμα να έχουν εμφανιστεί νέοι παθογόνοι παράγοντες και μεταλλάξεις των ιών.
Είναι πια κοινή η πεποίθηση ότι η αλόγιστη χρήση των αντιβιοτικών δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα καθώς όταν τα μικρόβια εκτεθούν σε αντιβιοτικά ακατάλληλα για να τα εξολοθρεύσουν, συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφέρεται ο ανθρώπινος οργανισμός στα εμβόλια.

Λοιμωξεις Αναπνευστικου: ΠΩΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ

Οι λοιμωξεις αναπνευστικου, διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:

Ανώτερου Αναπνευστικού. Οι λοιμωξεις του ανωτέρου αναπνευστικου αφορούν το φάρυγγα, το λάρυγγα, τις αμυγδαλές, την τραχεία, και οι παθήσεις που αντίστοιχα προκαλούνται ονομάζονται φαρυγγίτιδα, λαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα και τραχειοβρογχίτιδα. Άλλες συχνές λοιμωξεις του ανωτέρου αναπνευστικου είναι η γρίπη, η ιγμορίτιδα που αφορά την κοιλότητα του κρανίου που βρίσκεται πίσω από τη μύτη) και η ωτίτιδα στην περιοχή των αυτιών. Ως λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού διακρίνουμε και την λοιμώδη μονοπυρήνωση. Οι λοιμωξεις του ανωτέρου αναπνευστικου είναι συνήθως ιογενείς, οφείλονται δηλαδή σε ιούς.

Κατώτερου Αναπνευστικού. Αφορούν ασφαλώς τους πνεύμονες, η σοβαρότητα των νοσημάτων εδώ είναι σημαντικά μεγαλύτερη ενώ πρέπει να υπογραμμιστεί ότι πρόκειται για μικροβιακές λοιμώξεις και όχι ιογενείς. Στις λοιμωξεις του κατώτερου αναπνευστικου σε πολλές περιπτώσεις επιβάλλεται η νοσοκομειακή νοσηλεία του ασθενούς. Σε αυτές περιλαμβάνονται η πνευμονία, η βρογχίτιδα απλή, οξεία ή χρόνια, διάφορα εμφυσήματα, η χρονια αποφρακτικη πνευμονοπαθεια (ΧΑΠ), το βρογχικό ασθμα κ.ο.κ.

Λοιμωξεις Αναπνευστικου: ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Οι λοιμωξεις του ανώτερου αναπνευστικου σαν πρώτο σύμπτωμα εμφανίζουν το βήχα. Από εκεί και πέρα ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί ρινική συμφόρηση και καταρροή, πυρετό, πονοκέφαλο, πόνους στους μύες και στα κόκκαλα (αρθραλγίες). Τα συμπτώματα κορυφώνονται κατά κανόνα ύστερα από δύο με τρεις ημέρες αλλά στη συνέχεια σταδιακά υποχωρούν.

Τα συμπτώματα στις λοιμωξεις του ανώτερου αναπνευστικου είναι σε γενικές γραμμές πιο ήπια κυρίως όσον αφορά την επίδρασή τους στις καθημερινές μας δραστηριότητες. Δρουν περισσότερο προοδευτικά (και όχι απότομα όπως οι πνευμονικές λοιμώξεις). Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, μπορούμε φερ’ ειπείν να εργαστούμε, ακόμη και αν ο οργανισμός παρουσιάζει πυρετό. Στις μικροβιακές λοιμωξεις του κατώτερου αναπνευστικου όμως, κατά τεκμήριο είναι αδύνατον ο ασθενής να συνεχίσει την καθημερινή του ρουτίνα, αφού τα συμπτώματα είναι πολύ πιο έντονα με αποτέλεσμα να καθηλώνεται στο κρεβάτι.

Λοιμωξεις Αναπνευστικου: ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Είναι πολύ σημαντικό σε έναν ασθενή να γίνει σωστή διάγνωση της λοίμωξης που έχει, προκειμένου να του χορηγηθεί η κατάλληλη θεραπεία. Τα συμπτώματα σε πολλές περιπτώσεις, όπως βήχας, πυρετός ή καταρροή, μπορεί να είναι κοινά. Η γενική κατάσταση του ασθενούς μπορεί όμως να είναι ενδεικτική, αφού εάν έχει έντονα σημάδια κόπωσης, έλλειψη όρεξης ή γενικότερης δραστηριότητας τότε το πιθανότερο είναι να πάσχει από μικροβιακή λοιμωξη του κάτω αναπνευστικου. Εάν τρώει, δραστηριοποιείται και δουλεύει έστω και σε πιο χαμηλούς ρυθμούς από το κανονικό είναι ένδειξη ιογενούς λοίμωξης, ακόμη και αν ο ασθενής υποφέρει από πολύ υψηλό πυρετό.

Πολύ μεγάλο ρόλο παίζει και η εξέλιξη της νόσου αφού εάν αρρωστήσει απότομα και έχει επιπλέον έντονα συμπτώματα, υποφέρει από μικροβιακή λοίμωξη. Αντιστοίχως, εάν την δεδομένη στιγμή που παρουσιάσει τα συμπτώματα έχει αρρωστήσει κάποιο μέλος της οικογένειας ή υπάρχουν περιστατικά στο εργασιακό περιβάλλον, πιθανόν πάσχει από ιογενή λοίμωξη.

Σε κάποιες περιπτώσεις, χωρίς ωστόσο να αποτελεί αυτοσκοπό, μια απλή εργαστηριακή εξέταση, όπως η γενική αιμοτολογική εξέταση, μπορεί να μας δώσει κάποιες χρήσιμες πληροφορίες. Για παράδειγμα εάν ο ασθενής παρουσιάσει αυξημένο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων και κυρίως, αυξημένο ποσοστό πολυμορφοπυρήνων (μιας ομάδας λευκών αιμοσφαιρίων) είναι παράγοντας που υποδεικνύει ότι πάσχει από μικροβιακή λοίμωξη.


ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ

Ένα δύσκολο αλλά και τόσο απλό κεφάλαιο αναφορικά με τις λοιμωξεις του αναπνευστικου, είναι ο τομέας της πρόληψής τους. Είναι δυστυχώς εξαιρετικά δύσκολο να προλάβουμε μια λοίμωξη αφενός λόγω του μεγάλου αριθμού ιών που μπορούν να προκαλέσουν τη λοίμωξη καθώς και το γεγονός ότι πολλοί εξ αυτών κυκλοφορούν ελεύθεροι στο περιβάλλον. Υπάρχει όμως ένας σημαντικός αριθμός συστάσεων που μπορούν να γίνουν ώστε να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού που μπορεί να οδηγήσει σε λοίμωξη. Απαιτείται λοιπόν προσοχή και καλή τήρηση των κανόνων υγιεινής.

Στην περίπτωση, λοιπόν, που κάποιος νοσήσει από μια λοιμωξη του ανώτερου αναπνευστικου συστήματος, δεν θα πρέπει να πλησιάζει τους γύρω του σε πολύ κοντινή απόσταση, και κυρίως πρέπει να αποφεύγει την σωματική επαφή μαζί τους. Εάν κάποιος πάσχει από μια λοιμωξη του ανώτερου αναπνευστικου συστήματος, πρέπει να πλένει τα χέρια του συχνά με σαπούνι και νερό. Πολλοί ιοί μεταδίδονται με το άγγιγμα και κυρίως από τα χέρια, μέσω των σταγονιδίων από βήχα ή φτάρνισμα. Ακόμη και μια τυπική χειραψία λοιπόν μπορεί να αποβεί κρίσιμη.

Δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούμε τα ίδια είδη υγιεινής (όπως πετσέτες) ή οικιακά σκεύη με τα υπόλοιπα άτομα. Ομοίως τα παιδιά που πάσχουν από κάποια λοιμωξη του ανώτερου αναπνευστικου συστήματος δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούν τα ίδια παιχνίδια με τα υπόλοιπα. Και βέβαια, επιβάλλεται το πλύσιμο των παιχνιδιών αυτών με νερό και σαπούνι μετά τη χρήση τους.

Τέλος, θα πρέπει να γίνει ειδική μνεία στις ευεργετικές επιδράσεις της σωστής διατροφής ( φρέσκα φρούτα και λαχανικά) αλλά και της τακτικής σωματικής άσκησης. Πολύ σημαντική έρευνα που έλαβε χώρα σε μεγάλο αριθμό ατόμων κατά την χειμερινή περίοδο, μας αποκάλυψε ότι όσοι ασκούνταν πέντε ή και περισσότερες ημέρες την εβδομάδα, εμφάνιζαν μειωμένες πιθανότητες να αναπτύξουν λοιμωξεις του ανώτερου αναπνευστικου συστήματος σε σύγκριση με εκείνους που δεν ασκούνταν καθόλου ή ασκούνταν με μικρότερη συχνότητα. Ακόμη δε και εάν ανέπτυσσε κάποιας μορφής λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, κατά πάσα πιθανότητα τα συμπτώματα θα ήταν λιγότερο σοβαρά συγκριτικά με εκείνων που ασκούνταν λιγότερο.
pneumonologos