Έρχεται το τέλος του 9-5 στη δουλειά

Mεγάλες αλλαγές στην αγορά εργασίας με αφορμή την πανδημία αποκαλύπτει έρευνα του Ομίλου Adecco υπό τον τίτλο: Resetting Normal: Defining the New Era of Work» (Επαναπροσδιορίζοντας την κανονικότητα: Ορίζοντας τη νέα εποχή της εργασίας). Σύμφωνα με την έρευνα που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2020 σε 8.000 εργαζομένους (ηλικίας 18-60) σε οκτώ χώρες: Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Ιαπωνία και Αυστραλία με ερωτήσεις που αφορούσαν στο πώς η πανδημία άλλαξε τον τρόπο εργασίας των ανθρώπων και τις απόψεις τους σχετικά με το τι επιθυμούν για το μέλλον, προκύπτουν τα εξής:
Μετάβαση στην «υβριδική» εργασία:
Η έρευνα αποκάλυψε ότι ο εργασιακός κόσμος είναι έτοιμος για ένα νέο «υβριδικό» μοντέλο, με τα τρία τέταρτα (74%) των εργαζομένων που ερωτήθηκαν να αναφέρουν ότι ένας συνδυασμός εργασίας στο γραφείο και τηλεργασίας αποτελεί το ιδανικό μοντέλο για
το μέλλον. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι 51% των εργαζομένων θέλουν να εργάζονται στο γραφείο, ενώ το 49% προτιμά την τηλεργασία. Τα ευρήματα αυτά υπερβαίνουν γεωγραφικές περιοχές, γενιές και οικογενειακή κατάσταση. Ταυτόχρονα, σχεδόν οκτώ στα δέκα (77%) ανώτατα στελέχη των εταιρειών συμφωνούν ότι οι επιχειρήσεις θα επωφεληθούν από την αυξημένη προσαρμοστικότητα στον χώρο της εργασίας.
Ήρθε το τέλος του 9-5;
Πάνω από τα δυο τρίτα (69%) των εργαζομένων τάσσονται υπέρ της αξιολόγησης της εργασίας τους με βάση το αποτέλεσμα. Σύμφωνα με τους ερωτηθέντες, η επίτευξη των στόχων και όχι οι ώρες εργασίας θα πρέπει να είναι ο βασικός παράγοντας αξιολόγησης. Επίσης, ένα υψηλό ποσοστό στελεχών C-suite (74%) συμφωνεί ότι πρέπει να επανεξεταστεί πιθανή μείωση του αριθμού των εργάσιμων ωρών εβδομαδιαίως.
Ορίζοντας ξανά την «ηγεσία»:
Η πανδημία έχει δημιουργήσει την ανάγκη ανάδειξης νέων ηγετικών ικανοτήτων, και επαναπροσδιορισμού των χαρακτηριστικών του σύγχρονου ηγέτη. Η συναισθηματική νοημοσύνη έχει αναδειχθεί ως το καθοριστικό γνώρισμα του σημερινού πετυχημένου διευθυντικού στελέχους, όμως φαίνεται πως υπάρχει έλλειμμα όσον αφορά στις κοινωνικές δεξιότητες (soft skills). Πάνω από το ένα τέταρτο (28%) των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι η ψυχική τους υγεία είχε επιδεινωθεί λόγω της πανδημίας, ενώ 9 στους 10 θεωρεί ότι οι προϊστάμενοί τους δεν έδειξαν να έχουν την ικανότητα να υποστηρίξουν τη συναισθηματική υγεία των εργαζομένων τους.
Ανάγκη και επιθυμία αναβάθμισης δεξιοτήτων παγκοσμίως:
Τα ευρήματα επίσης δείχνουν αυξημένη διάθεση και ανάγκη αναβάθμισης δεξιοτήτων παγκοσμίως. 6 στους 10 υποστηρίζουν ότι οι ψηφιακές τους δεξιότητες βελτιώθηκαν κατά τη διάρκεια του lockdown, ενώ δύο τρίτα (69%) των συμμετεχόντων επιθυμούν περαιτέρω ανάπτυξη των ψηφιακών τους δεξιοτήτων. Κάποιες από τις δεξιότητες που οι συμμετέχοντες ξεχώρισαν ανάμεσα σε εκείνες που χρήζουν ανάπτυξης είναι η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού εξ αποστάσεως (65%), η ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων (soft skills) (63%) και η δημιουργική σκέψη (55%).
Εμπιστοσύνη στον επιχειρηματικό κόσμο:
Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της διατήρησης της εμπιστοσύνης που κέρδισε ο επιχειρηματικός κόσμος. Οι εταιρείες κατάφεραν να αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις κατά τη διάρκεια της κρίσης αυτής και ως εκ τούτου, η εμπιστοσύνη των εργαζομένων προς αυτές αυξήθηκε μιας και το 88% των συμμετεχόντων δηλώνει ότι ο εργοδότης τους ανταποκρίθηκε στις ανάγκες που προέκυψαν την περίοδο της πανδημίας. Η αυξημένη εμπιστοσύνη όμως συνεπάγεται και αυξημένες απαιτήσεις. Το μέλλον της εργασίας εξαρτάται από τη συλλογική προσπάθεια και αίσθηση ευθύνης. 80% των εργαζομένων πιστεύουν ότι ο εργοδότης τους είναι υπεύθυνος για τη διασφάλιση ενός καλύτερου εργασιακού κόσμου, 73% δηλώνει ότι η πολιτεία έχει την ευθύνη αυτή, 72% συμφωνεί ότι αποτελεί και ατομική ευθύνη και το 63% πιστεύει ότι οι συνδικαλιστικές ενώσεις μπορούν να επηρεάσουν το μέλλον της εργασίας. aftodioikisi