Έπρεπε να φύγει από την Ελλάδα για να μπορέσει να διακριθεί στο παγκόσμιο στερέωμα της ιατρικής επιστήμης. Αν έμενε εδώ, δεν θα έκανε τίποτα. Δεν θα μπορούσε να κάνει έρευνες και επιπλέον θα του έβαζαν τρικλοποδιές όλοι οι βολεμένοι μεγαλογιατροί με τα «φακελάκια» κάτω από το τραπέζι. Όλες οι διάνοιες έχουν εγκαταλείψει την χώρα. Τυχαίο;
Έπρεπε να φύγει από την Ελλάδα για να μπορέσει να διακριθεί στο παγκόσμιο στερέωμα της ιατρικής επιστήμης. Αν έμενε εδώ, δεν θα έκανε τίποτα. Δεν θα μπορούσε να κάνει έρευνες και επιπλέον θα του έβαζαν τρικλοποδιές όλοι οι βολεμένοι μεγαλογιατροί με τα «φακελάκια» κάτω από το τραπέζι. Όλες οι διάνοιες έχουν εγκαταλείψει την χώρα. Τυχαίο;
“Το ιδανικό μου δεν είναι να πλουτίσω, ούτε να ζήσω ευτυχής αλλά να εργασθώ, να δράσω, να δημιουργήσω, να κάμω κάτι τι αντάξιο ενός ανθρώπου ηθικού και δυνατού…” Γεώργιος Παπανικολάου
Για έναν άνθρωπο που σκέφτεται έτσι και διατυπώνει δημόσια το πιστεύω και τις σκέψεις του, είναι αδύνατον να «επιζήσει» στα ήδη υπάρχοντα διεφθαρμένα κυκλώματα. Ο Γεώργιος Παπανικολάου ήταν φτιαγμένος για να διαπρέψει… Πως ξεκίνησε την ζωή του
Ο Γεώργιος Παπανικολάου γεννήθηκε στην Κύμη της Ευβοίας, 13 Μαΐου 1883. Ο πατέρας του Νικόλαος Παπανικολάου ήταν γιατρός και υπήρξε και δήμαρχος της πόλης ενώ είχε εκλεγεί και βουλευτής Ευβοίας και Καρυστίας. Ο μικρός Γιώργος πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κύμη, όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο. Κατόπιν οι γονείς του, τον έστειλαν στην Αθήνα για να τελειώσει τις εγκύκλιες σπουδές και όταν τέλειωσε μπήκε το 1898 στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε ηλικία 15 ετών!!! Πήρε πτυχίο το 1904, σε ηλικία μόλις 21 ετών. Στη συνέχεια εκπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία και ο πατέρας του, του πρότεινε μεταξύ άλλων να ακολουθήσει το δρόμο του στρατιωτικού ιατρού, την οποία πρόταση, βεβαίως, απέρριψε, λέγοντας του: «Όχι δεν θέλω γίνω στρατιωτικός γιατρός. Θέλω να μείνω ελεύθερος, να αισθανθώ την χαρά που δίνει ο αγών της ζωής.»Επειδή ήταν φιλομαθές παιδί, κατά τη διάρκεια των σπουδών του, διάβαζε πολύ φιλοσοφία, λογοτεχνία, μάθαινε μουσική και Γαλλικά. Ασχολήθηκε επί οκτώ χρόνια με το βιολί. Παρακολουθούσε μαθήματα στο Ωδείο Λότνερ. Ήταν η εποχή που έγινε ένθερμος οπαδός του Φρίντριχ Νίτσε, όπως επίσης ήταν λάτρης του Γκαίτε, του Καντ, και του Σοπενχάουερ. Βλέποντας την κατάσταση στην Ελλάδα – σε πολιτικό αλλά και επιστημονικό επίπεδο, αποφάσισε να φύγει…
Πρώτος σταθμός η Γερμανία
Ο πατέρας του διέθεσε τις οικονομίες του για να τον στείλει στην Ευρώπη, μια και ήταν σίγουρος για τις ικανότητες του παιδιού του. Έτσι το 1907 τον στέλνει στη Γερμανία, για ανώτερες σπουδές. Ο νεαρός Παπανικολάου επέλεξε τον κλάδο της Βιολογίας. Αρχικά, μετέβη στην Ιένα, η οποία ήταν ο πρώτος σταθμός της μετεκπαίδευσής του και το 1908 συνεχίζει στο Φράιμπουρκ και τέλος, στο Μόναχο, με μεγάλους καθηγητές της εποχής. Την φιλοσοφία όμως δεν την ξέχασε ποτέ. Το 1910 ανακηρύσσεται Διδάκτωρ της Φιλοσοφίας, για την εργασία του «Περί των συνθηκών της διαφοροποιήσεως του φύλου των Δαφνιδών».
Υπήρξε σοσιαλιστής και υπέρμαχος του δημοτικισμού. Γενικότερα, εκείνη την εποχή ταυτιζόταν με ριζοσπαστικές ιδέες για την επιστήμη και την πολιτική. Στο τέλος η βιολογία επικρατεί και η έρευνα γίνεται ο στόχος της ζωής του. Εκείνη την εποχή σε γράμμα προς τον πατέρα του, ανάμεσα στα άλλα του έλεγε: «Δεν είμαι πλέον ονειροπόλος. Η επιστήμη με άρπαξε από τα χέρια του Νίτσε. Πατώ απάνω σε έδαφος στερεό…»
Έραβε κουμπιά στην Αμερική…
Με το τέλος των σπουδών του, πολύ ώριμος για την ηλικία του επιστρέφει στην Ελλάδα και στις 15 Σεπτεμβρίου 1910 παντρεύτηκε την Ανδρομάχη Μαυρογένη. Το 1912, συμμετείχε στους Βαλκανικούς πολέμους, και τότε παίρνει την οριστική απόφαση να φύγει οριστικά. Πρώτος σταθμός του γίνεται η Γαλλία. Εκεί εργάζεται στο Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο του Μονακό, μέχρι το 1913 όπου έφυγε για την Αμερική μαζί με την Ανδρομάχη. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες λόγω οικονομικών δυσχερειών, κι έτσι δούλευαν και οι δυο σε κάποιο εμπορικό κατάστημα, πουλώντας χαλιά και ράβοντας κουμπιά με αμοιβή 5 δολάρια την εβδομάδα. Ωστόσο το φτωχό και άγνωστο Ελληνόπουλο εξελίχθηκε ταχέως. Από υπάλληλος σε κατάστημα, έγινε δημοσιογράφος σε ελληνική εφημερίδα, μετά κέρδισε με δυσκολία μία θέση στο Εργαστήριο Ανατομικής του Πανεπιστημίου Κολούμπια και, αργότερα, μία θέση στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης. Από εκεί και πέρα εργάστηκε απρόσκοπτα, δείχνοντας τις αμέτρητες ικανότητές του. Έγινε υφηγητής, έκτακτος καθηγητής και, τέλος, τακτικός καθηγητής της ανατομίας και ιστολογίας της ιατρικής σχολής, του Πανεπιστημίου. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά…Ο Γεώργιος Παπανικολάου ήταν φτιαγμένος να διαπρέψει και… διέπρεψε!
Σήμερα το τεστ Παπανικολάου (Τεστ-Παπ) χρησιμοποιείται παγκοσμίως για την διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, επί της προκαρκινικής δυσπλασίας και άλλων κυτταρολογικών ασθενειών του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος.
Η μέθοδος «Τεστ Παπ» άνοιξε ευρείς νέους ορίζοντες στην ιατρική έρευνα στη γενετήσια φυσιολογία και ενδοκρινολογία, ειδικότερα για τον καρκίνο.
Φτάνοντας στο τέλος…
Το Νοέμβριο του 1961, συνοδευόμενος πάντα από τη σύζυγό του και σύντροφο στις έρευνές του, εγκατάλειψε τη Νέα Υόρκη καθώς δέχτηκε να αναλάβει την οργάνωση και διεύθυνση ενός Καρκινολογικού Ινστιτούτου στο Μαϊάμι της Φλόριντα. Η αλλαγή περιβάλλοντος και η γενικότερη κούραση, για τις ανάγκες του Ινστιτούτου, ήταν καθοριστική. Απεβίωσε στις 19 Φεβρουαρίου του 1962, από καρδιακή προσβολή. Ο θάνατος του Γεωργίου Παπανικολάου ήταν μεγάλη απώλεια για την επιστήμη.
Είναι θεμελιωτής της ειδικότητας της Κυτταρολογίας, επίσης δεν πούλησε ποτέ την “πατέντα” της ανακάλυψης αυτής, αντιθέτως την προσέφερε, σε όλη την ανθρωπότητα, αφιλοκερδώς.
 |
Στις 11 Μαρτίου του 1995, η εφημερίδα Καθημερινή έγραψε: "Η απόφαση για την έκδοση του χαρτονομίσματος των δέκα χιλιάδων δραχμών με την απεικόνιση του Γεωργίου Παπανικολάου στη μία πλευρά του, αποτελεί ασφαλώς πρωτοτυπία, καθώς με το νέο χαρτονόμισμα τιμάται μία σημαντική προσωπικότητα που έζησε μόλις πριν από λίγες δεκαετίες και όχι ένα ιστορικό πρόσωπο του μακρινού παρελθόντος, όπως έως τώρα συνηθιζόταν". Και τα δύο χαρτονομίσματα αποσύρθηκαν το 2002, με την έλευση του Ευρώ.
Πηγή:https:nikosonline.gr/, Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα