Για το καλό της Άνω Πόλης

Με αφορμή το έργο της ανάπλασης της πλατείας της Άνω Πόλης Κυπαρισσίας, το τελευταίο διάστημα, η Άνω Πόλη βρίσκεται στο επίκεντρο δημοσιευμάτων και επιστολών, που όλα έχουν ως θέμα «την ανάδειξή της, την αναβίωσή της, το καλό της». Ωστόσο, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι σε όλα τα παραπάνω υπερισχύει το «εγώ», χωρίς να υπάρχει ούτε ένα «εμείς». Επιστολές, ανακοινώσεις, απαντήσεις στις ανακοινώσεις, νυν και πρώην δημάρχων, καθώς και ιδιωτών, που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, από τις οποίες, ούτε λίγο – ούτε πολύ, το συμπέρασμα είναι πως «ό,τι όμορφο συμβαίνει τώρα στην Άνω Πόλη, το κατάφερε ένας μόνος του… κι όχι άλλος από τον εκάστοτε υπογράφοντα».
Δυστυχώς ή ευτυχώς, κύριοι, το σύστημα σας έκανε να συνεργαστείτε, ακόμα κι αν δεν το παραδέχεστε. Γιατί, αν δεν είχε αρχίσει ο προηγούμενος, δε θα εφάρμοζε ο επόμενος. Αν οι πρώτοι που επένδυσαν στην Άνω Πόλη, μερικά χρόνια πριν, δεν είχαν τολμήσει να τη βάλουν στο χάρτη ξανά, δε θα έβρισκαν έδαφος οι επόμενοι.
Γι’ αυτό, λοιπόν, ως μόνιμοι κάτοικοι της Άνω Πόλης, εκφράζοντας τη γνώμη κι άλλων μόνιμων κατοίκων, λέμε μπράβο σε όλους όσους συνέβαλαν σε αυτό το ωραίο αποτέλεσμα, στο αποτέλεσμα του «εμείς».
Βέβαια, αυτό το ταλαίπωρο «εμείς» είναι κάτι που στην Τριφυλία δε γνωρίζουμε και δεν εκτιμάμε, χρόνια τώρα. Ακόμα περισσότερο, όμως, από τότε που δημιουργήθηκε ο νέος Δήμος, με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος των αυτοδιοικητικών της περιοχής να αναλώνεται σε έναν άνευ προηγουμένου ανόητο αγώνα ακύρωσης των προηγούμενων, προκειμένου να πείσουν ότι μόνο αυτοί μπορούν να σώσουν αυτόν τον τόπο. Επιπλέον, έχουμε ανάλογους σωτήρες και εκτός της αυτοδιοίκησης.
Δράττομαι, λοιπόν, της ευκαιρίας να εκμεταλλευτώ αυτήν τη δημοσιότητα και το ενδιαφέρον για να σας αναφέρω ότι η Άνω Πόλη της Κυπαρισσίας, αυτό «το στολίδι της Τριφυλίας», όπως αναφέρεται συνέχεια, δεν είναι μόνο ο κεντρικός δρόμος και η πλατεία. Πρόκειται για ένα τμήμα της πόλης της Κυπαρισσίας, το οποίο δεν είναι μόνο τουριστικό, αλλά κατοικείται μόνιμα και διαχρονικά. Έχουν μεγαλώσει γενιές στα ίδια σοκάκια και καλντερίμια και πολλοί Κυπαρίσσιοι είχαν τα πατρικά τους εδώ. Είναι ένα ζωντανό κομμάτι με μόνιμους κατοίκους με τα θετικά και τα αρνητικά τους.
Ως μόνιμος κάτοικος κι εγώ θέλω να επισημάνω ότι ναι μεν το έργο της ανάπλασης τελείωσε κατασκευαστικά και το αποτέλεσμα το χαιρόμαστε όλοι, αλλά θα πρέπει να ρυθμιστούν και αρκετά παράπλευρα λειτουργικά ζητήματα, αν θέλουμε να λέμε ότι είμαστε σε κράτος ευνομούμενο.
Συγκεκριμένα και με δεδομένο ότι το έργο έγινε για όλο τον κόσμο, για τους επαγγελματίες, τους επισκέπτες, τους κατοίκους της ευρύτερης πόλης και βέβαια για τους κατοίκους της Άνω Πόλης, θα υπάρξει μέριμνα για διευθέτηση της κυκλοφορίας λόγω της ιδιομορφίας του οδικού δικτύου της περιοχής, για χώρους στάθμευσης των επισκεπτών και ιδιαίτερα για χώρους στάθμευσης των μόνιμων κατοίκων; Υπάρχει ήδη σχετική πρόταση, κατατεθειμένη από παλιά, για διαγράμμιση και αρίθμηση χώρων στάθμευσης στο ανηφορικό τμήμα μέχρι το Ηρώο και παραχώρησή τους, έπειτα από αίτηση, στους μόνιμους κατοίκους με καταβολή τέλους 10 ευρώ ετησίως. Οι επαγγελματίες θα φροντίσουν να σταθμεύουν τα οχήματά τους εκτός του αναπλασμένου χώρου κι όχι μπροστά στα μαγαζιά τους; Θα είναι απαράδεκτο να ξαναδούμε παρκαρισμένα αυτοκίνητα, όπου να είναι, κατειλημμένα πεζοδρόμια κι εξώπορτες σπιτιών παγιδευμένες από σταθμευμένα οχήματα.
Η διευθέτηση όλων αυτών των θεμάτων είναι αυτονόητη συνέχεια του εγχειρήματος της ανάπλασης, σε μια κανονική πόλη, με πολίτες συνειδητοποιημένους και διατεθειμένους να ακολουθούν ξεκάθαρους κανόνες που έχει θεσπίσει ένα οργανωμένος Δήμος.
Βασική προϋπόθεση όλων των παραπάνω, όμως, είναι να θέλουμε όλοι να βάλουμε μπροστά το ΕΜΕΙΣ και να αφήσουμε στην άκρη το ΕΓΩ.
Υπάρχουν δε κι άλλα θέματα ζωτικής σημασίας για αυτό το πολύπαθο «στολίδι της Τριφυλίας», την Άνω Πόλη. Όπως το θέμα της ένταξης του οικισμού στο σχέδιο πόλης.
Κι έχω εδώ ένα ερώτημα για τους αυτοδιοικητικούς, ιδιαίτερα τους παλαιότερους, πολλοί από τους οποίους είναι ακόμα εν ενεργεία: Πάνε μερικά χρόνια που ξεκίνησε αυτή η σημαντική προσπάθεια, έγιναν δύο αναρτήσεις, ξοδεύτηκαν χιλιάδες ευρώ για μελέτες και τίποτα δεν προχώρησε. Επειδή ο τότε Δήμος Κυπαρισσίας είχε το όραμα, αλλά ο μετέπειτα Δήμος Τριφυλίας έμεινε με το ΕΓΩ;
Άλλο φλέγον ζήτημα για την Άνω Πόλη αποτελούν οι δρόμοι του οικισμού, πολλοί από τους οποίους έχουν να συντηρηθούν πάρα πολλά χρόνια. Ειδικά οι περιφερειακοί, στους οποίους κατά τη διάρκεια της ανάπλασης διοχετεύτηκε αναγκαστικά η κυκλοφορία, είναι τσιμεντόδρομοι, οι οποίοι κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1970 και σήμερα βρίσκονται σε άθλια κατάσταση.
Ένα συμπέρασμα που θα έβγαζε κάποιος από τα παραπάνω είναι ότι χρειάζονται λιγότερα λόγια και περισσότερα έργα, τα οποία και να ολοκληρώνονται.
«Ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη», όπως λέει και η σοφή παροιμία. Όταν υπάρχουν άνθρωποι που λειτουργούν συλλογικά, επικροτούν ενέργειες, που ολοκληρώνονται σε συνέχεια του ενός από τον άλλο κι δουλεύουν έτσι, ώστε κάθε ενέργεια να γίνεται βάσει ενός ολοκληρωμένου σχεδίου κι όχι με τη μέθοδο του «άρπα κόλλα», γίνονται ωραία πράγματα, σαν την ανάπλαση της πλατείας της Άνω Πόλης, που όλοι χαιρόμαστε σήμερα. Γιατί κι αυτή δεν πραγματοποιήθηκε μόνο από έναν άνθρωπο ή φορέα ή Δημοτική Αρχή. Όπως και η γενικότερη ανάδειξη της περιοχής τα τελευταία χρόνια δεν οφείλεται στις ενέργειες μόνο ενός ανθρώπου ή φορέα ή Δημοτικής Αρχής.
Και να μην ξεχνάμε και τους μόνιμους κατοίκους, που με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους κρατάνε ζωντανό τον τόπο αυτό, γεγονός που μετράει σημαντικά για το καλό τελικό αποτέλεσμα.
Ιωάννης Σταθόπουλος
Μόνιμος κάτοικος Άνω Πόλης Κυπαρισσίας

tharros