Η έντονη άσκηση αυξάνει την εμφάνιση νευρολογικών παθήσεων σε ευάλωτα άτομα

Επιστήμονες λένε ότι η συχνή και έντονη άσκηση αυξάνει την πιθανότητα νευρολογικών παθήσεων σε ευάλωτα άτομα.
Η ομάδα του Πανεπιστημίου του Σέρφιλντ είπε ότι κανείς δεν θα πρέπει να σταματήσει να ασκείτε ως αποτέλεσμα της έρευνάς τους. Αλλά, ελπίζουν τα ευρήματά τους να βοηθήσουν τους ανθρώπους που βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο και να δώσουν σωστές συμβουλές.
Περίπου ένας στους 300 ανθρώπους θα εμφανίσει νευρολογικές παθήσεις που εμποδίζουν την κίνηση, την ομιλία, μέχρι και την αναπνοή καθώς οι νευρώνες που στέλνουν το μήνυμα για την κάθε μία από αυτές τις λειτουργίες δυσλειτουργούν. Αυτό μπορεί να μειώσει δραματικά τα χρόνια ζωής όποιου πάσχει από αυτή την πάθηση. Ποιος την αποκτάει και το γιατί είναι πολύπλοκο, συμπεριλαμβάνοντας ελάχιστη κατανόηση των γενετικών αλλά και περιβαλλοντικών παραγόντων, οι οποίοι παράγοντες μαζεύονται κατά τη διάρκεια ζωής του οποιουδήποτε.
Υπάρχει από παλιά συσχέτιση μεταξύ της ασθένειας και της σωματικής άσκησης, αλλά το αν ήταν όντως ο λόγος ύπαρξης της ή απλή σύμπτωση είναι αυτό που άρχισε μια έντονη συζήτηση επί του θέματος. Έρευνες που έγιναν σε Ιταλούς ποδοσφαιριστές έχουν δείξει έξι φορές μεγαλύτερες πιθανότητες εμφάνισης της πάθησης από το κανονικό. Αθλητές όπως ο Ρομπ Μπόρου στη λίγκα του ράγκμπι, ο Στέφεν Ντάρμπι στο ποδόσφαιρο και ο Ντόντι Γουέιρ στο σωματείο του ράγκμπι έχουν μιλήσει ανοιχτά για αυτή τη πάθηση. «Έχουμε πει όλοι μας ότι η άσκηση αυξάνει το ρίσκο της κινητικής νευροπάθειας. Οι αριθμοί των μεγάλων αθλητών που πάσχουν από αυτή δεν είναι σύμπτωση,» είπε ένας από τους ερευνητές, ο Δρ. Τζόναθαν Κούπερ-Νοκ.
Ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από το πρόγραμμα Βιοτράπεζας του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία έχει πάνω από μισό εκατομμύριο λεπτομερή γενετικά δήγματα ανθρώπων. Το πείραμά τους κατέδειξε το DNA αυτών που έχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν αυτή τη νευροπάθεια μέσω επίπονης σωματικής άσκησης. Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο EBioMedicine έδειξε επίσης ότι αρκετά γονίδια που είναι ευαίσθητα στην κινητική νευροπάθεια αλλάζουν το πώς χειρίζονται την σωματική άσκηση, καθώς και ότι άτομα με την πιο σύνηθες μορφή της πάθησης την εμφανίζουν σε πιο νεαρή ηλικία αν ασκούνται έντονα.
Η έντονη και κουραστική σωματική άσκηση καθορίστηκε ως πάνω από 15-30 λεπτά για περισσότερο από 2-3 μέρες της εβδομάδας. Αλλά προφανώς τα άτομα που ασκούνται τόσο δεν εμφανίζουν κινητική νευροπάθεια. «Δεν ξέρουμε ποιος κινδυνεύει και δεν υπάρχει περίπτωση να υποδεικνύαμε ποιος θα έπρεπε και ποιος δεν θα έπρεπε να ασκείτε. Αν όλοι σταματούσαν την άσκηση θα έκαναν περισσότερο κακό παρά καλό στους εαυτούς τους,» δήλωσε ο Δρ. Κούπερ-Νοκ.
Ελπίδα των ερευνητών είναι να μπορέσουν με το έργο τους να ανοίξουν έναν δρόμο για προσαρμοσμένες συμβουλές, όπως αυτές για τους ποδοσφαιριστές με καρδιοπάθειες. «Αυτή η έρευνα οδεύει προς την αποκάλυψη της σύνδεσης μεταξύ της αυξημένης σωματικής άσκησης και της κινητικής νευροπάθειας σε συγκεκριμένες γενετικές ομάδες αυξημένου κινδύνου,» είπε η καθηγήτρια Νταμ Πάμελα Σο, υπεύθυνη του Ινστιτούτου Νευρολογίας του Σέρφιλντ.
Υπάρχει η θεωρία ότι χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στο σώμα εν ώρα έντονης άσκησης θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια κατάσταση οξειδωτικού στρες στους κινητικούς νευρώνες, όπου υπάρχουν κάποιες από της μεγαλύτερες απαιτήσεις οξυγόνωσης στο σώμα. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε τραυματισμό και στη συνέχεια στο θάνατο των κυττάρων στους ανθρώπους που είναι γενετικά ευάλωτοι.
Ο Δρ. Μπράιαν Ντίκι, από τον σύλλογο κινητικής νευροπάθειας είπε ότι περισσότερες παρόμοιες έρευνες χρειάζονται να γίνουν. Είπε πως οι γενετικοί αλλά και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες της πάθησης ήταν συχνά σε ανάλυση ξεχωριστά ενώ τώρα «η δύναμη αυτής της έρευνας προέχεται από την σύνδεση τους».  ert.gr