Αυτό σημαίνει ότι αν το ΑΕΠ αυξηθεί 4% και ο ΔτΚ αυξηθεί 2,5%, τότε η αύξηση στις συντάξεις θα είναι γύρω στο 3-3,2%.
Συγκεκριμένα προβλέπεται (νομος 4670/2020) ότι ‘’το συνολικό ποσό της σύνταξης αυξάνεται από την 1.1.2023 κατ΄ έτος, με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων με βάση συντελεστή που προκύπτει από το άθροισμα του ετήσιου ποσοστού μεταβολής του ΑΕΠ συν το ποσοστό μεταβολής του μέσου ετήσιου γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή του προηγούμενου έτους διαιρούμενου δια του δύο (2) και δεν υπερβαίνει το ποσοστό μεταβολής του μέσου ετήσιου γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή.’’ Αυτό σημαίνει ότι από την 1η/1/2023 ξεπαγώνει η αναπροσαρμογή των συντάξεων που είχε ανασταλεί με νόμο του 2017 που υπέγραψε κατόπιν πιέσεων της «τρόικας» η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, επεκτείνοντας το πάγωμα των συντάξεων για ένα ακόμη έτος, ήτοι και για το 2022, ενώ είχε αποδεχτεί αρχικά πάγωμα ως και το 2021. Αν δεν υπήρχε η απόφαση αυτή, οι συντάξεις θα είχαν αυξήσεις από την 1ης/1/2022. Με την παράταση οι αυξήσεις θα έρθουν το 2023, εκτός φυσικά τα δημοσιονομικά δεδομένα το επιτρέψουν.
Η αύξηση των ποσοστών αναπλήρωσης των κύριων ανταποδοτικών συντάξεων-για όσους έχουν πάνω από 30 έτη ασφάλισης- οδηγεί και σε ''λογιστικές'' αυξήσεις για κοντά 150.000 ''παλιούς'' συνταξιούχους, δηλαδή εκείνους που είχαν βγει στη σύνταξη προ της 13ης Μαΐου 2016.
Έτσι θα μειωθεί η αρνητική ''προσωπική διαφορά'' μεταξύ της επανϋπολογισθείσας σύνταξης και της καταβαλλόμενης. Αυτό σημαίνει πως από την 1η Ιανουαρίου του 2023, οπότε προβλέπεται το ''ξεπάγω μα'' των ονομαστικών αποδοχών των συνταξιούχων, η αρνητική ''προσωπική διαφορά'' θα αποσβεσθεί πιο γρήγορα, οδηγώντας επίσης πιο γρήγορα σε πραγματικές αυξήσεις στις κύριες συντάξεις και των ''παλιών'' συνταξιούχων.
Είναι γεγονός οτι η δημογραφική γήρανση αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για το ασφαλιστικό μας σύστημα των περισσοτέρων δυτικών οικονομιών – τουλάχιστον αυτών που βασίζονται κυρίως σε διανεμητικά συστήματα. Ως προς τη χώρα μας, τα διαθέσιμα στοιχεία δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού. Σήμερα, η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους είναι 1,7 προς 1 ενώ πριν μερικές δεκαετίες, όταν αναπτυσσόταν το ασφαλιστικό μας σύστημα, ήταν της τάξης του 4 ή 5 προς 1
Η ηλικιακή μας πυραμίδα είναι αντεστραμμένη εις βάρος των νέων και οι δημογραφικές προβολές δείχνουν ότι επίκειται επιδείνωση της κατάστασης. Ζούμε περισσότερο και γεννάμε λιγότερο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το 2030 αναμένεται να είμαστε η πιο γερασμένη Ευρωπαϊκή χώρα, ξεπερνώντας την Ιταλία. Η δημογραφική γήρανση πιέζει τα διανεμητικά συστήματα καθώς διαρκώς περισσότεροι συνταξιούχοι μοιράζονται τις εισφορές διαρκώς λιγότερων ασφαλισμένων και τα οδηγεί, αναπόδραστα, σε χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα