Σαν σήμερα, αποκαλύπτεται σφαγή αμάχων σε χωριό του Βιετνάμ από αμερικανούς στρατιώτες

Τα στερεότυπα: ο «καλός Αμερικάνος», ο «κακός Γερμανός», οι «απελευθερωτές», οι «σφαγείς» κλπ… έχουν αποπροσανατολίσει όσους ακούν μοναχά και δεν μελετούν την Ιστορία. Τα εγκλήματα των Ναζί Γερμανών είναι αμέτρητα και ιδιαζόντως ειδεχθή, όμως… Και των Αμερικάνων τα εγκλήματα πολλά και επαίσχυντα. Μην βγάζετε έξω από τα σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας τους Βρετανούς αποικιοκράτες. Οι Κύπριοι έχουν βαθιές πληγές από το «μαστίγιό τους» και τα μνήματα σειρά από τις αγχόνες τους.
Να πεις και για τους Βέλγους που ακρωτηρίασαν ολόκληρη χώρα, το Κονγκό, στο όνομα του βασιλιά τους; Μην πεις τίποτα και διέγραψε τα στερεότυπα και τις γενικεύσεις από το μυαλό σου αναγνώστη. Και καλός Αμερικάνος και κακός!
Και οι «κακοί» Αμερικανοί, αποκαλύπτονται μια μέρα σαν σήμερα, στις 20 Νοεμβρίου του 1969, όταν η εφημερίδα «Plain Dealer» του Κλίβελαντ στο Οχάιο, δημοσιεύει φωτογραφίες νεκρών αμάχων χωρικών - απομεινάρια της θηριωδίας Αμερικανών.
Τα γυναικόπαιδα και οι γέροντες του Μι Λάι
Οι «εκπολιτιστές» - απόγονοι του Αβραάμ Λίνκολν, σφαγίασαν ένα ολόκληρο χωριό, το Μι Λάι στο Βιετνάμ, αφήνοντας πίσω από τα αιματοβαμμένα χνάρια τους 500 νεκρούς! Ποια ήταν η ιστορία; Το απόγευμα της 15ης Μαρτίου 1968 η ομάδα του 25χρονου υπολοχαγού Γουίλιαμ Κάλεϊ πήρε τη διαταγή να εκκαθαρίσει το χωριό Μι Λάι από τους Βιετκόνγκ που το (δήθεν) κατείχαν. Η πληροφορία αποδείχτηκε λανθασμένη. Στο Μι Λάι βρίσκονται μόνο γυναικόπαιδα και υπερήλικες. Οι Αμερικανοί ακολουθούσαν την τακτική της «καμένης γης», για να μην βρίσκουν βοήθεια οι Βιετκόνγκ. Στις 16 Μαρτίου το πρωί, οι στρατιώτες του υπολοχαγού Κάλεϊ, με προϋπηρεσία μόλις τριών μηνών στο Βιετνάμ, εκτελούν με αγριότητα τους αμάχους. Ο αριθμός των θυμάτων υπολογίζεται από 350 ως 500.
Το Πεντάγωνο προσπάθησε να αποσιωπήσει το γεγονός και το πέτυχε για έναν χρόνο σχεδόν. Τα δημοσιεύματα του δημοσιογράφου Σέιμουρ Χερς και οι επιστολές ενός στρατιώτη αποκαλύπτουν τη σφαγή. Διατάχτηκε δικαστική έρευνα και σε πέντε στρατιώτες απαγγέλθηκαν κατηγορίες και δικάστηκαν από στρατοδικείο.
Εκτελούσε διαταγές...
Η δίκη άρχισε στις 17 Νοεμβρίου του 1970 και η απόφαση, τέσσερις μήνες μετά ήταν καταδικαστική μόνο για τον επικεφαλής της ομάδας, τον υπολοχαγό Κάλεϊ. Ο υπολοχαγός υποστήριξε ότι εκτελούσε διαταγές ανωτέρων του (πάγια υπερασπιστική γραμμή των σφαγέων), γεγονός που αρνήθηκε ο διοικητής του, λοχαγός Έρνεστ Μεντίνα, που κατέθεσε ως μάρτυρας.
Ο Κάλεϊ καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη η οποία μετατράπηκε σε πρόσκαιρη κάθειρξη 20 ετών και στη συνέχεια 10 ετών. Ο Κάλεϊ παρέμεινε σε κατ’ οίκον περιορισμό στο δωμάτιό του στο στρατόπεδο Φορτ Μπένιγκ της Τζόρτζια, μόλις τρεισήμισι χρόνια και στη συνέχεια θα λάβει χάρη από τον πρόεδρο Νίξον. Σήμερα, ο Ουίλιαμ Κάλεϊ, 78 χρονών πλέον, ζει στο Κολάμπους της Τζόρτζια και είναι ιδιοκτήτης κοσμηματοπωλείου. Σύμφωνα με τους οικείους του, πάσχει από αϋπνίες…
Ένας από τους στρατιώτες που πήραν μέρος στη σφαγή είχε καταθέσει: «Ένας από μας πυροβόλησε μια γυναίκα και τότε σκόπευσαν όλοι στο κεφάλι της και άρχισαν να πυροβολούν όλοι μαζί. Κομμάτι, κομμάτι τινάζονταν στον αέρα τα θραύσματα από τα κόκαλα του κεφαλιού της…».
Ανάλογη σφαγή είχε γίνει και στην πόλη Pleiku. Και μην ξεχνάμε ότι οι Αμερικανοί είχαν ρίξει μέχρι το 1968 στο Νότιο Βιετνάμ περισσότερες βόμβες απ’ όσες στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου!