Το 1914 οι αερομαχίες ήταν σχεδόν άγνωστες και οι αντιμαχόμενοι στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο αναγκάστηκαν να αναζητήσουν εθελοντές και να τους εκπαιδεύσουν με ταχύτατους ρυθμούς. Οι πιλότοι των αεροπλάνων επιλέγονταν από άλλα Σώματα του στρατού. Η τεχνολογία άλλαζε γρήγορα και οι νέες τακτικές του πολέμου εφαρμόζονταν εμπειρικά κατά τη διάρκεια των μαχών. Όταν άρχισε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Ριχτχόφεν υπηρέτησε ως ανιχνευτής του ιππικού σε Ανατολικό και Δυτικό Μέτωπο, στη Ρωσία, τη Γαλλία και το Βέλγιο. Καθώς ο πόλεμος εξελισσόταν, οι παραδοσιακές επιχειρήσεις του ιππικού θεωρήθηκαν ξεπερασμένες. Η μονάδα του Ριχτχόφεν διαλύθηκε και τα μέλη της έγιναν αγγελιοφόροι ή χειριστές τηλεφωνικών κέντρων στα πεδία της μάχης. Ο Ριχτχόφεν ήταν ένας απογοητευμένος αξιωματικός του ιππικού που ζήτησε να γίνει πιλότος το 1915, γιατί απλά λαχταρούσε δράση. Υποτίθεται ότι στην αίτησή του, για να τον δεχτούν στη νεοσύστατη αεροπορία είχε γράψει: «Εγώ δεν έχω πάει στον πόλεμο για να μαζεύω τυρί και αυγά». Παρά το ανάρμοστο ύφος γραφής, η αίτηση του, έγινε δεκτή.
Στην αρχή δυσκολεύτηκε, ρίχνοντας το αεροπλάνο του στην πρώτη του πτήση, όμως σύντομα άρχισε να αποκτά εμπειρία.
Ο Ριχτχόφεν προσαρμόστηκε γρήγορα και έτσι τις 26 Απριλίου 1916, πάνω από το Βερντέν, χτύπησε ένα γαλλικό Nieuport, αναγκάζοντάς το σε αναγκαστική προσγείωση. Το φθινόπωρο του 1916 κατέρριψε το πρώτο του εχθρικό αεροπλάνο. Ο Ριχτχόφεν βγήκε νικητής από την πρώτη αερομαχία πάνω από το Καμπρέ, της Γαλλίας, στις 17 Σεπτεμβρίου του 1916. Μετά την πρώτη επιβεβαιωμένη νίκη του, ο Ριχτχόφεν παρήγγειλε από ένα κοσμηματοποιό στο Βερολίνο μια ασημένια κούπα με χαραγμένες την ημερομηνία και τον τύπο του εχθρικού αεροσκάφους! Ακόμα 79 εχθρικά αεροσκάφη έμελλε να γίνουν… κούπες! Η επιτυχία του Ριχτχόφεν θεωρείται ρεκόρ καταρρίψεων στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στις 23 Νοεμβρίου του 1916, ο Ριχτχόφεν κατέρριψε τον πιο γνωστό αντίπαλό του, τον τιμημένο με τον Σταυρό της Βικτωρίας, Βρετανό ταγματάρχη Λανόε Χόκερ! Μέχρι τα τέλη του 1917 το όνομά του Ριχτχόφεν ήταν διάσημο σε όλους τους στρατιώτες και στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές.
Το αεροσκάφος του Ριχτχόφεν βαμμένο κόκκινο
Ο Ριχτχόφεν ηγούνταν πλέον μιας ομάδας επίλεκτων πιλότων μάχης που μετακινούνταν σαν περιπλανόμενος θίασος και έστειναν προσωρινές αεροπορικές βάσεις, με σκηνές, για να βρίσκονται πάντα στο επίκεντρο της δράσης.
Την περίοδο που έγινε σμήναρχος, ο Ριχτόφεν έβαψε το αεροπλάνο του, το Albatros, κόκκινο. Από αυτό το σημείο και μετά, συνήθως πετούσε με αεροσκάφη βαμμένα κόκκινα. Ο Ριχτόφεν οδήγησε την μονάδα του από επιτυχία σε επιτυχία, με κορυφαία περίοδο τον «Ματωμένο Απρίλιο» του 1917. Εκείνο το μήνα μόνο, ο Ριχτόφεν, κατέρριψε 22 βρετανικά αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων σε μία μόνο μέρα.
Ο σοβαρός τραυματισμός
Το «παιχνίδι» των αερομαχιών είχε όμως και το ακριβό τίμημα του. Στις 6 Ιουλίου του 1917, κατά τη διάρκεια μιας μάχης, ο Ριχτχόφεν υπέστη ένα σοβαρό τραύμα στο κεφάλι, που του προκάλεσε απώλεια προσανατολισμού και προσωρινή μερική τύφλωση· ανέκτησε τις αισθήσεις του έγκαιρα ώστε να σταματήσει την ελεύθερη ελικοειδή πτώση του αεροσκάφους και πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση σε ένα χωράφι. Ο τραυματισμός του, τον οδήγησε στο χειρουργείο. Ο φον Ριχτχόφεν ποτέ δεν ανέρρωσε πλήρως από τον τραυματισμό στο κεφάλι και αψηφώντας τις εντολές των γιατρών βγήκε πάλι για κυνήγι στους ουρανούς. Το τραύμα του είχε προκαλέσει ζημιά, καθώς υπέφερε από ναυτία και πονοκεφάλους. Μέχρι την άνοιξη του 1918, το στρες από τις μάχες, ο τραυματισμός στο κεφάλι και η εξάντληση ενδεχομένως κατέστησαν τον Κόκκινο Βαρόνο εξαιρετικά ευάλωτο.
Το τέλος ενός θρύλου
Ο Ριχτχόφεν τραυματίστηκε θανάσιμα λίγο μετά τις 11:00 στις 21 Απριλίου του 1918, καθώς πετούσε πάνω από το Μορλανκούρ, κοντά στο ποταμό Σομ. Είχε αρχίσει να καταδιώκει έναν νεαρό καναδό πιλότο, πετώντας σε χαμηλό υψόμετρο πάνω από το πεδίο της μάχης. Τότε ήταν που μία και μοναδική σφαίρα διαπέρασε τη δεξιά μασχάλη του και βγήκε από το στήθος Παρότι σοβαρότατα τραυματισμένος κατάφερε να προσγειώσει το αεροπλάνο και άφησε την τελευταία του πνοή στο έδαφος. Ένας μάρτυρας, ο οπλίτης Τζορτζ Ρίτζγουέι, είπε ότι αυτός και άλλοι στρατιώτες έφτασαν στο αεροπλάνο και βρήκαν τον Ριχτχόφεν ακόμη. Ένας άλλος μάρτυρας, ο Έντουαρντ Ντέιβιντ Σμουτ ανέφερε ότι η τελευταία λέξη του Ριχτχόφεν ήταν «καπούτ», που σε ελεύθερη μετάφραση σήμαινε «χάλασε» ή «πάει…». Το αεροπλάνο του διαλύθηκε χεδόν αμέσως από τους στρατιώτες που ήθελαν κάποιο κομμάτι ως τρόπαιο. Σήμερα τα κομμάτια αυτά βρίσκονται διασκορπισμένα σε ολόκληρη τον κόσμο! Το σώμα του Κόκκινου Βαρόνου, αντίθετα έτυχε σεβασμού από τους εχθρούς που τον θαύμαζαν. Οι Αυστραλοί ανέλαβαν την ταφή του με πλήρεις στρατιωτικές τιμές.
Την περίοδο που έγινε σμήναρχος, ο Ριχτόφεν έβαψε το αεροπλάνο του, το Albatros, κόκκινο. Από αυτό το σημείο και μετά, συνήθως πετούσε με αεροσκάφη βαμμένα κόκκινα. Ο Ριχτόφεν οδήγησε την μονάδα του από επιτυχία σε επιτυχία, με κορυφαία περίοδο τον «Ματωμένο Απρίλιο» του 1917. Εκείνο το μήνα μόνο, ο Ριχτόφεν, κατέρριψε 22 βρετανικά αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων σε μία μόνο μέρα.
Ο σοβαρός τραυματισμός
Το «παιχνίδι» των αερομαχιών είχε όμως και το ακριβό τίμημα του. Στις 6 Ιουλίου του 1917, κατά τη διάρκεια μιας μάχης, ο Ριχτχόφεν υπέστη ένα σοβαρό τραύμα στο κεφάλι, που του προκάλεσε απώλεια προσανατολισμού και προσωρινή μερική τύφλωση· ανέκτησε τις αισθήσεις του έγκαιρα ώστε να σταματήσει την ελεύθερη ελικοειδή πτώση του αεροσκάφους και πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση σε ένα χωράφι. Ο τραυματισμός του, τον οδήγησε στο χειρουργείο. Ο φον Ριχτχόφεν ποτέ δεν ανέρρωσε πλήρως από τον τραυματισμό στο κεφάλι και αψηφώντας τις εντολές των γιατρών βγήκε πάλι για κυνήγι στους ουρανούς. Το τραύμα του είχε προκαλέσει ζημιά, καθώς υπέφερε από ναυτία και πονοκεφάλους. Μέχρι την άνοιξη του 1918, το στρες από τις μάχες, ο τραυματισμός στο κεφάλι και η εξάντληση ενδεχομένως κατέστησαν τον Κόκκινο Βαρόνο εξαιρετικά ευάλωτο.
Το τέλος ενός θρύλου
Ο Ριχτχόφεν τραυματίστηκε θανάσιμα λίγο μετά τις 11:00 στις 21 Απριλίου του 1918, καθώς πετούσε πάνω από το Μορλανκούρ, κοντά στο ποταμό Σομ. Είχε αρχίσει να καταδιώκει έναν νεαρό καναδό πιλότο, πετώντας σε χαμηλό υψόμετρο πάνω από το πεδίο της μάχης. Τότε ήταν που μία και μοναδική σφαίρα διαπέρασε τη δεξιά μασχάλη του και βγήκε από το στήθος Παρότι σοβαρότατα τραυματισμένος κατάφερε να προσγειώσει το αεροπλάνο και άφησε την τελευταία του πνοή στο έδαφος. Ένας μάρτυρας, ο οπλίτης Τζορτζ Ρίτζγουέι, είπε ότι αυτός και άλλοι στρατιώτες έφτασαν στο αεροπλάνο και βρήκαν τον Ριχτχόφεν ακόμη. Ένας άλλος μάρτυρας, ο Έντουαρντ Ντέιβιντ Σμουτ ανέφερε ότι η τελευταία λέξη του Ριχτχόφεν ήταν «καπούτ», που σε ελεύθερη μετάφραση σήμαινε «χάλασε» ή «πάει…». Το αεροπλάνο του διαλύθηκε χεδόν αμέσως από τους στρατιώτες που ήθελαν κάποιο κομμάτι ως τρόπαιο. Σήμερα τα κομμάτια αυτά βρίσκονται διασκορπισμένα σε ολόκληρη τον κόσμο! Το σώμα του Κόκκινου Βαρόνου, αντίθετα έτυχε σεβασμού από τους εχθρούς που τον θαύμαζαν. Οι Αυστραλοί ανέλαβαν την ταφή του με πλήρεις στρατιωτικές τιμές.
Το 1925 ο μικρότερος αδελφός του φον Ριχτχόφεν, Μπόλκο, πήρε τα λέιψανα του και το πήγε στη Γερμανία. Πρόθεση της οικογένειας ήταν ο Ριχτχόφεν να ταφεί στο νεκροταφείο πλάι στους τάφους του πατέρα του και του αδελφού του Λόταρ, που είχε σκοτωθεί σε αεροπορικό δυστύχημα το 1922.
Ο μεγαλοπρεπής τάφος του Richthofen.
Η γερμανική κυβέρνηση ζήτησε να ενταφιαστεί στο νεκροταφείο Invalidenfriedhof στο Βερολίνο, όπου αναπαύονταν πολλοί Γερμανοί, στρατιωτικοί, πολιτικοί, ήρωες και ηγέτες· η οικογένεια συμφώνησε. Αργότερα, το Γ’ Ράιχ πραγματοποίησε μια ακόμη μεγαλειώδη τελετή στη μνήμη του Κόκκινου Βαρόνου, στήνοντας μια τεράστια νέα ταφόπλακα με χαραγμένη μια και μοναδική λέξη: Richthofen!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα