Σαν σήμερα, αν είσαι στη Γαλλία κάθισε σπίτι: Η Πτώση της Βαστίλλης, η απόπειρα δολοφονίας του Ζακ Σιράκ και οι 85 νεκροί στη Νίκαια

Μια μέρα σαν σήμερα 14 Ιουλίου έχει να θυμάται πολλά η Γαλλία: Την Πτώση της Βαστίλλης, την απόπειρα δολοφονίας του Ζακ Σιράκ και τους 85 νεκρούς στη Νίκαια. Γι’ αυτό αν είσαι στη Γαλλία, μην βγαίνεις από το σπίτι…
Ας τα πάρουμε ένα ένα. Το αρχαίο κάστρο δεν μπόρεσε να αντέξει την ορμή του μανιασμένου όχλο των παριζιάνων. Στις 14 Ιουλίου του 1789, το οχυρό της Βαστίλλης δέχεται εισβολή και λεηλασία. Ένας συνδυασμός στρατιωτικού οχυρού - οπλοστασίου και πολιτικής φυλακής ήταν η απόλυτη έκφραση του παλιού - ancien - καθεστώτος, στο πλαίσιο του οποίου, την εξουσία συγκέντρωνε μία μοναρχία παραγερασμένη και ιδιαίτερα χρεοκοπημένη.
Ο κόσμος ολόκληρος γνωρίζει το τι συνέβη τότε και, αν έχει κάπου στο μυαλό του την ημερομηνία, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι σαν σήμερα στη Γαλλία - που προφανώς παραμένει δημοκρατική - μνημονεύεται και γιορτάζεται η Quatorze Juillet, η Επέτειος της Βαστίλλης.
Εκείνη η ημέρα, δεν ήταν απλώς η απαρχή μιας επανάστασης φημισμένης και συνάμα διαβόητης, που τράνταξε συθέμελα τη Γαλλία και ολόκληρο τον κόσμο, αλλά αποτελεί και μία από τις σπάνιες εκείνες στιγμές της Ιστορίας, που σηματοδοτούν ευκρινώς το τέλος μιας εποχής - όπως η αρχή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ή οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου - όταν πια τίποτα δεν θα είναι όπως ήταν πριν… 

Η Γαλλική Επανάσταση αρχίζει

Πριν φτάσουμε στα γεγονότα της Βαστίλης, να τονίσουμε πως η αυξανόμενη ένταση επιδεινωνόταν περαιτέρω από μία οικονομική κρίση της Βασιλικής Κυβέρνησης, που διαρκώς χειροτέρευε. Τότε ήταν που λήφθηκαν αποφάσεις οι οποίες αγνόησαν (αναμενόμενο ίσως, δεδομένου ότι επρόκειτο για πρωτοφανή γεγονότα) το κλίμα της γενικευμένης αδιαλλαξίας.
Καθώς οι οικονομικές στερήσεις έριξαν λάδι στη φωτιά της κοινωνικής δυσθυμίας, άρχισαν να λεηλατούνται όποια σπίτια φημολογούνταν πως έκρυβαν μέσα τρόφιμα ή όπλα.
Η δυσθυμία μετατράπηκε σε κοινωνική αναταραχή και χάος, οι Αρχές πανικοβλήθηκαν και δίστασαν να λάβουν μέτρα τα οποία ίσως να αποκαθιστούσαν την τάξη. Έτσι, η Βαστίλλη - ένα μεσαιωνικό οχυρό που επρόκειτο ούτως ή άλλως να κατεδαφιστεί για να δημιουργηθεί ένας ανοιχτός χώρος - δέχτηκε επίθεση.
Αμφιβάλοντας για το κατά πόσο είχαν τη δυνατότητα να κρατήσουν το οχυρό, οι υπερασπιστές του, σύντομα παραδόθηκαν: ο διοικητής και οι αξιωματικοί εκτελέστηκαν επιτόπου!
Όταν ο βασιλιάς ενημερώθηκε για τα καθέκαστα, νωρίς το επόμενο πρωί, λέγεται πως ρώτησε αν πρόκειται για εξέγερση για να λάβει τη φημισμένη απάντηση: «Όχι βασιλιά μου, δεν πρόκειται για εξέγερση αλλά για επανάσταση»!
Η ματωμένη επέτειος 227 χρόνια μετά
Ήταν 14 Ιουλίου του 2016, όταν στη Νίκαια, που γιόρταζε την Πτώση της Βαστίλης, ένας τρομοκράτης ρίχνει το φορτηγό του πάνω στο πλήθος. Ένα φορτηγό με ταχύτητα 70 χλμ/ώρα, γεμάτο με όπλα και χειροβομβίδες, έπεσε πάνω σε πλήθος κόσμου που είχε συγκεντρωθεί στη λεωφόρο Προμενάντ ντεζ Ανγκλέ για να παρακολουθήσει τη ρίψη πυροτεχνημάτων, σκοτώνοντας 84 άτομα και τραυματίζοντας 65. Ο οδηγός του φορτηγού ψυγείου, Μοχάμεντ Λαχουαέζ Μπουχλέλ, ηλικίας 31 ετών, Γάλλος με καταγωγή από την Τυνησία, οδήγησε σκορπώντας το θάνατο για δύο χιλιόμετρα, αποκλίνοντας συνεχώς εσκεμμένα της πορείας του, δηλαδή κάνοντας ζιγκ ζαγκ για να σκοτώσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.

Ο Ζακ Σιράκ. 

Να σημειώσουμε εδώ ότι 14 χρόνια πριν ακριβώς την ίδια ημέρα, 14 Ιουλίου του 2002, ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Ζακ Σιράκ γλίτωσε από απόπειρα δολοφονίας κατά τη διάρκεια των εορτασμών της Ημέρας της Βαστίλης. Ένας άνδρας που παρακολουθούσε ανάμεσα στο πλήθος την παρέλαση στο Παρίσι, έβγαλε από τη θήκη της κιθάρας που κρατούσε μία καραμπίνα διαμετρήματος 22 χιλιοστών και πυροβόλησε προς την κατεύθυνση του Σιράκ. Αστόχησε. Αμέσως μετά, επιχείρησε να αυτοκτονήσει. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, όμως, ακινητοποιήθηκε και απομακρύνθηκε, δεμένος με χειροπέδες, από την αστυνομία.