Τουλάχιστον αυτό καταγράφηκε στο πιστοποιητικό θανάτου του. Ο Τέιλορ διετέλεσε Πρόεδρος των ΗΠΑ από τις 4 Μαρτίου 1849 έως τις 9 Ιουλίου 1850. Πέθανε μόλις 16 μήνες μετά την έναρξη της θητείας του. Η κατανάλωση κερασιών και παγωμένου γάλακτος ήταν αυτό που σκότωσε τον Πρόεδρο, λένε. Υπάρχουν όμως και διαφορετικές εκδοχές που αφορούν τον θάνατό του, αφού οι θεωρίες συνωμοσίας είναι πανταχού παρούσες και τώρα και πάντα.
Στις 4 Ιουλίου του 1850, λοιπόν, μια συνηθισμένη ζεστή και υγρή καλοκαιρινή μέρα στην Ουάσιγκτον, ο πρόεδρος Τέιλορ παραβρέθηκε σε μια γιορτή με την ευκαιρία της Ημέρας της Ανεξαρτησίας. Αφού έφαγε τα στέικς του και τα ψητά καλαμπόκια, είπε να κλείσει το δείπνο με ένα γεμάτο μπολ από δροσερά φρέσκα κεράσια και μετά, έτσι για να χωνέψει, ήπιε ένα γεμάτο ποτήρι παγωμένου γάλακτος. Έφαγε λίγα ακόμη κεράσια, που του άρεσαν πολύ και έκανε μια βόλτα κατά μήκος του ποταμού Πότομακ για να κατέβει το φαγητό, που λένε…
Ξύπνησε με τον χάρο στο προσκέφαλο
Το ίδιο βράδυ, ξύπνησε από έντονους πόνους και κράμπες στην κοιλιακή χώρα που τις συνόδευαν διάρροιες και πυρετός. Η επόμενη ημέρα πέρασε με τα ίδια συμπτώματα και με περισσότερη ένταση να ταλαιπωρούν τον Πρόεδρο. Την επόμενη νύχτα, ανήσυχος ο γιατρός, του χορήγησε όπιο, καθώς και χλωριούχο υδράργυρο, ή «καλόμελ», σαν καθαρτικό, απολυμαντικό, ένα φάρμακο που χορηγείτο για τη θεραπεία της σύφιλης μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Ο γιατρός ήταν κάτι σαν την Κυρά μας τη Μαμή…
Έναν γιατρό βρε παιδιάαα
Τίποτα από όλα τα γιατροσόφια δεν βοήθησαν στον Τέιλορ που σφάδαζε από τους πόνους. Στις 8 Ιουλίου ο πρόεδρος κάλεσε τη γυναίκα του και της είπε με φωνή τρεμάμενη: «Μην εκπλαγείς αν όλο αυτό καταλήξει στο θάνατό μου». Είδε τους γιατρούς ο φουκαράς και κατάλαβε…
Την επόμενη μέρα οι γιατροί εντόπισαν αιμορραγία και φουσκάλες στο δέρμα και προσπάθησαν - μάταια - να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Ο Ζακάριας Τέιλορ στα 65 του, πέθανε στις 9 Ιουλίου. Ο αστικός μύθος λέει ότι τα κεράσια σε συνδυασμό με το γάλα «σκότωσαν» τον πρόεδρο. Οι συνωμοσιολόγοι πάλι, διέγνωσαν δηλητηρίασή και δολοφονία από πρόθεση, που όμως δεν διακριβώθηκε ποτέ!
Ωστόσο ο πολιτικός επιστήμονας Μάικλ Παρέντι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους· σε δήλωσή του ανέφερε: «Δεν υπάρχει οριστική απόδειξη ότι ο Τέιλορ δολοφονήθηκε, ούτε φαίνεται ότι υπάρχει οριστική απόδειξη ότι δεν δολοφονήθηκε»...Η καθηγήτρια και συγγραφέας, Κλάρα Ράιζινγκ είχε με την σειρά της μια διαφορετική οπτική. Έτσι το 1991 έπεισε τον πλησιέστερο εν ζωή συγγενή του Τέιλορ να γίνει εκταφή, σκοπό να εξεταστούν τα λείψανά του. Παίρνοντας δείγματα από μαλλιά και νύχια, τελικά αποδείχτηκε ότι δεν βρέθηκαν ικανές ποσότητες αρσενικού στο σώμα του, με συνέπεια να μην βγαίνει αληθής η εκτίμησή της. Η οριστική πλέον διάγνωση ήταν «χολέρα morbus», αυτό που θα αποκαλούσαμε σήμερα οξεία γαστρεντερίτιδα. Στην πραγματικότητα, η περίπτωση του Τέιλορ υποδηλώνει σαλμονέλα ή κάποιο παρόμοιο βακτήριο.
Αχ αυτός ο γιατρός...
Η μοίρα του Τέιλορ σημαδεύτηκε κυρίως από τις άστοχες «θεραπείες» του γιατρού για την αιμορραγία και τη χορήγηση ενός καθαρτικού, που επιδείνωσε τη διάρροια και τον εμετό.
Και ο Τέιλορ που είχε γλυτώσει στον πόλεμο με τους Μεξικανούς από μια μπάλα κανονιού, έμελλε να πεθάνει από λίγα κεράσια. Ο Ζαχαρίας Τέιλορ είχε γεννηθεί στις 24 Νοεμβρίου του 1784 και ήταν ο 12ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Την επόμενη μέρα οι γιατροί εντόπισαν αιμορραγία και φουσκάλες στο δέρμα και προσπάθησαν - μάταια - να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Ο Ζακάριας Τέιλορ στα 65 του, πέθανε στις 9 Ιουλίου. Ο αστικός μύθος λέει ότι τα κεράσια σε συνδυασμό με το γάλα «σκότωσαν» τον πρόεδρο. Οι συνωμοσιολόγοι πάλι, διέγνωσαν δηλητηρίασή και δολοφονία από πρόθεση, που όμως δεν διακριβώθηκε ποτέ!
Ωστόσο ο πολιτικός επιστήμονας Μάικλ Παρέντι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους· σε δήλωσή του ανέφερε: «Δεν υπάρχει οριστική απόδειξη ότι ο Τέιλορ δολοφονήθηκε, ούτε φαίνεται ότι υπάρχει οριστική απόδειξη ότι δεν δολοφονήθηκε»...Η καθηγήτρια και συγγραφέας, Κλάρα Ράιζινγκ είχε με την σειρά της μια διαφορετική οπτική. Έτσι το 1991 έπεισε τον πλησιέστερο εν ζωή συγγενή του Τέιλορ να γίνει εκταφή, σκοπό να εξεταστούν τα λείψανά του. Παίρνοντας δείγματα από μαλλιά και νύχια, τελικά αποδείχτηκε ότι δεν βρέθηκαν ικανές ποσότητες αρσενικού στο σώμα του, με συνέπεια να μην βγαίνει αληθής η εκτίμησή της. Η οριστική πλέον διάγνωση ήταν «χολέρα morbus», αυτό που θα αποκαλούσαμε σήμερα οξεία γαστρεντερίτιδα. Στην πραγματικότητα, η περίπτωση του Τέιλορ υποδηλώνει σαλμονέλα ή κάποιο παρόμοιο βακτήριο.
Αχ αυτός ο γιατρός...
Η μοίρα του Τέιλορ σημαδεύτηκε κυρίως από τις άστοχες «θεραπείες» του γιατρού για την αιμορραγία και τη χορήγηση ενός καθαρτικού, που επιδείνωσε τη διάρροια και τον εμετό.
Και ο Τέιλορ που είχε γλυτώσει στον πόλεμο με τους Μεξικανούς από μια μπάλα κανονιού, έμελλε να πεθάνει από λίγα κεράσια. Ο Ζαχαρίας Τέιλορ είχε γεννηθεί στις 24 Νοεμβρίου του 1784 και ήταν ο 12ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα