Όπως είπε, η φροντίδα των ανθρώπων στις τελευταίες τους στιγμές μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά έχει και κάποιες φάσεις που μπορεί να εκπλήξουν τον άνθρωπο που τις βιώνει.
Η McFadden είπε ότι έχει παρατηρήσει κάτι που συμβαίνει συνήθως ένας μήνα πριν πεθάνουν οι ασθενείς.
«Οι άνθρωποι έναν μήνα πριν πεθάνουν αρχίζουν να μιλούν σε νεκρούς συγγενείς, σε νεκρούς αγαπημένους, σε νεκρά κατοικίδια. Βλέπουν ανθρώπους, μιλούν με ανθρώπους, αγγέλους, ανάλογα με τη θρησκεία τους, τον Ιησού».
Η Julie πρόσθεσε ότι αυτό συμβαίνει τόσο συχνά που «δεν το θεωρεί καν αξιοπερίεργο».
Ένα άλλο πράγμα που σημειώνει είναι ότι προς το τέλος ακόμα και αν οι άνθρωποι φαίνονται πολύ πολύ άρρωστοι και αδύναμοι «ξαφνικά θα πάρουν μια έκρηξη ενέργειας, θα περάσουν πραγματικά καλές μέρες και μετά θα πεθάνουν ξαφνικά».
Η νοσηλεύτρια είπε επίσης ότι ένα άλλο «τρελό» πράγμα που έχει δει, είναι οι άνθρωποι να σου λένε πότε θα πεθάνουν.
Η νοσοκόμα εξήγησε ότι αρκετά συχνά, οι ασθενείς λένε: «Απόψε είναι η νύχτα που θα πεθάνω. Οι νοσηλευτές συχνά γελούν μαζί τους, καθώς οι ασθενείς αυτοί δεν φαίνεται να πεθαίνουν. Μετά όμως πεθαίνουν. Βασικά, απλά επιλέγουν πότε θα πεθάνουν. Αυτό δεν συμβαίνει συχνά, αλλά σίγουρα το έχω δει πέντε – έξι φορες».
Η Julie θυμήθηκε και μία εμπειρία της που τη βίωσε σαν θαύμα. Ήταν πλάι σε έναν ετοιμοθάνατο και τελικά το επόμενο πρωί «περπατούσε, μιλούσε και έτρωγε». «Έζησε για άλλους τρεις μήνες και ένιωσα πως ήμουν μάρτυρας ενός θαύματος βλέποντας αυτό να συμβαίνει», είπε.
Είπε επίσης ότι ένα άλλο σημάδι ότι κάποιος πρόκειται να πεθάνει, είναι το «βλέμμα θανάτου». Ο όρος, τον οποίο επινόησε η ίδια αναφέρεται όταν ένας «άνθρωπος κοιτάζει πέρα από εσάς, ή κοιτάζει στη γωνία του δωματίου ή το ταβάνι». «Μερικές φορές μιλάνε και λένε ότι βλέπουν κάτι, αλλά άλλες φορές απλώς κοιτάζουν», εξήγησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα