Σαν σήμερα 18/3, η θρυλική σάλπιγγα της Κρακοβίας και η ιστορία της που χάνεται στα βάθη των αιώνων

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα όταν ακούστηκε ο ήχος της σάλπιγγας της Κρακοβίας.
Τα ψιμύθια της Ιστορίας είναι οι θρύλοι της. Οι θρύλοι είναι, που πιάνουν από το χεράκι την πραγματικότητα και την ντύνουν με ρούχα πλουμιστά και με στολίδια που λάμπουν στο μάτι και στην ψυχή του αναγνώστη.
Και η Ιστορία καλλωπίζεται και βγαίνει λικνιστή στην πασαρέλα της πλήξης και κερδίζει τους ανθρώπους, που πάντα κρύβουν μια ποιητική ρανίδα εντός τους.
 έναν τέτοιο πρόλογο, ας πεταχτούμε μέχρι την Κρακοβία του 13ου αιώνα. Ο θρύλος που έχει ντύσει την πολιτεία της Πολωνίας υποστηρίζει πως εκεί κάπου στα 1241, όταν οι ορδές των Μογγόλων διασχίζοντας τις απέραντες πεδιάδες της Ασίας, σπέρνοντας θάνατο και αίμα, έφτασαν λίγα χιλιόμετρα από τα τείχη της τότε πλούσιας πολιτείας της Ευρώπης, ένας σαλπιγκτής που βρισκόταν στο καμπαναριό της εκκλησίας της Παναγίας, είδε τους αιμοδιψείς μακελάρηδες να καλπάζουν προς την πόλη του και σάλπισε «κίνδυνο».
Ο ήχος της συμφοράς απλώθηκε στα σοκάκια και την αγορά της Κρακοβίας κι οι κάτοικοι έσπευσαν να σφραγίσουν τα τείχη και να πάρουν τα όπλα. Ο θρύλος τελειώνει με ένα βέλος που καρφώθηκε στο λαιμό του ηρωικού σαλπιγκτή.

Και η σάλπιγγα δεν έχει σωπάσει ακόμα… Ακούγεται κάθε μια ώρα στην πόλη που λεηλατήθηκε από του Μογγόλους, που μια μέρα σαν σήμερα, 18 Μαρτίου του 1241, έφτασαν έξω από τα τείχη της· δεν έμεινε πέτρα στη θέση της, κάηκαν σπίτια και σκοτώθηκαν άνθρωποι· ακόμα και ο Βιστούλας σταμάτησε να ρέει… Και δέκα μέρες μετά, οι μάστιγες του Θεού που είχαν έρθει από τα σκοτεινά βάθη της Ασίας, έφυγαν αφήνοντας πίσω τους στάχτη στην τότε πρωτεύουσα της Πολωνίας.
Κι έπειτα, τέτοιες μέρες πάλι, Μάρτης ήταν του 1942, που ήρθαν άλλα στίφη μακελάρηδων, που αιματοκύλησαν την Κρακοβία: οι Ναζί εξόντωσαν τους Εβραίους στο κοντινό Άουσβιτς και η σάλπιγγα έπαψε να ηχεί…
Γιατί είτε Μογγόλοι, είτε Γερμανοί, οι δήμιοι των ανθρώπων μιλούν την ίδια γλώσσα, των θηρίων τους βρυχηθμούς και δεν ημερεύουν ούτε από σάλπιγγες, ούτε από θρήνους.