Γ. Παπανδρέου στη Βουλή για τη διαβούλευση:

Όπως θα ξέρετε εμείς υιοθετήσαμε και εφαρμόσαμε μια διαδικασία από το 2009 για τη συστηματική διαβούλευση του νομοθετικού έργου, με περιθώριο τουλάχιστον δυο εβδομάδων, με δυο αναγνώσεις στη Βουλή, αλλά φαίνεται πως η παράταξη σας, η κυβέρνηση σας δεν έχει ιδιαίτερη αγάπη στη διαδικασία της διαβούλευσης με την κοινωνία.
Όπως παραδείγματος χάρη και με το Ταμείο Ανάκαμψης όπου θα έπρεπε να υπάρχει συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης, των κοινωνικών φορέων, της Κοινωνίας των Πολιτών γιατί αφορά αυτή η μεγάλη ευκαιρία του Ταμείου Ανάκαμψης ουσιαστικά τη δυνατότητα μιας νέας παραγωγικής πορείας, ενός νέου παραγωγικού μοντέλου για τη χώρα μας.
Αυτό προφανώς δεν το έχετε λάβει σοβαρά υπόψη σας.
Υπάρχουν όμως και για το δικό σας νομοσχέδιο που ανακοινώσατε ζητήματα.Θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο να πιστεύετε πως σε 4 μέρες μπορεί να γίνει η διαβούλευση και όπως πολύ σωστά είπε και ο κ. Κεγκερογλου, εν μέσω καρναβαλιού, όταν υπάρχει ένα τόσο μεγάλο θέμα.
Υπάρχουν περιβαλλοντικές οργανώσεις κύριε Πρόεδρε, υπάρχουν φορείς που ασχολούνται με το θέμα αυτό και που έχουν είμαι σίγουρος πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις, θετικές, εποικοδομητικές για το θέμα αυτό.
Ξέρετε η διαβούλευση δεν είναι απλώς μια τυπική διαδικασία. Από την εμπειρία μου, όχι μόνο εδώ αλλά και σε διεθνές επίπεδο, η διαβούλευση βοηθά ουσιαστικά στο να παίρνονται σωστές αποφάσεις, πόσο μάλλον όταν αυτές οι αποφάσεις πρέπει να γίνουν και κτήμα της ίδιας της κοινωνίας.
Και επειδή μιλάμε για το περιβάλλον θέλω να τονίσω ένα σημείο.
Η μεγάλη μετάβαση, η λεγόμενη Πράσινη και Δίκαιη μετάβαση, που υιοθέτησε μετά από χρόνια -γιατί εμείς το είχαμε αναδείξει ακόμη και στα χρόνια της κρίσης πως εκεί θα έπρεπε να έχει υπάρξει η μεγάλη επένδυση- η Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει αλλάξει ρότα και θέλει να συμβάλλει σε αυτή, απαιτεί ουσιαστικές επενδύσεις.
Αυτή όμως η μετάβαση, η πράσινη μετάβαση, απαιτεί και μεγάλες αλλαγές στην κοινωνία, στον τρόπο που καταναλώνουμε, στον τρόπο που παράγουμε, στις συγκοινωνίες, στο πως χτίζουμε τις πόλεις μας, στο πως βεβαίως αναπτύσσουμε την ενέργεια, πως αξιοποιούμε ή πως προστατεύουμε το φυσικό μας περιβάλλον, και βέβαια τους υδάτινους πόρους.
Αυτό όμως σημαίνει συμμετοχή! Δεν μπορεί να γίνει τεχνοκρατικά από κάποιους επαΐοντες ή από μια κυβέρνηση, θέλει τη συμμετοχή της κοινωνίας, των πολιτών. Αυτό σημαίνει όμως να είναι συμμέτοχοι στις αποφάσεις, κάτι που βεβαίως χωρίς διαβούλευση δεν μπορεί να γίνει.
Θέλω όμως να πω κάτι και για το θέμα των υδάτινων πόρων, είναι ένα πολύ κρίσιμο ζήτημα! Δεν μπορούμε έτσι, εν μια νυκτί, να μεταφέρουμε την αρμοδιότητα από την αυτοδιοίκηση σε έναν φορέα που δεν έχει αναγκαστικά και την εμπειρία.
Παίρνω ως παράδειγμα, -και θα έπρεπε να παίρνουμε ως παράδειγμα και από άλλες χώρες τις καλές πρακτικές άλλων χωρών- την Ολλανδία που έχει πάρα πολλούς υδάτινους πόρους και εκεί υπάρχει μια ανεξάρτητη αρχή μόνο για τους υδάτινους πόρους η οποία ουσιαστικά έχει μια αυτόνομη διαδικασία ελέγχου και παρακολούθησης των υδάτινων πόρων.
Για αυτό λοιπόν κ. Σκρέκα, απλά δώστε περισσότερο χρόνο, αφήστε τους φορείς να φέρουν τις προτάσεις τους, δείτε και ποιες είναι οι πρακτικές σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, γιατί η διαβούλευση είναι ένα βασικό στοιχείο της δημοκρατίας μας, αλλά και των σωστών αποφάσεων.