Σαν σήμερα 21/8, η κλοπή που έκανε τη Μόνα Λίζα διάσημη. Ποιος την πήρε; Ο Πικάσο! Να συλληφθεί

Μια μέρα σαν σήμερα, 21 Αυγούστου του 1911 ανακαλύπτεται ότι ο διάσημος πίνακας του Ντα Βίντσι «Μόνα Λίζα» λείπει από το Μουσείο του Λούβρου. Οι Γάλλοι τρέχουν και δεν φτάνουν
Η Μόνα Λίζα, γνωστή και ως Τζιοκόντα, είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πιο γνωστούς πίνακες στον κόσμο. Υπολογίζεται ότι περίπου 10,2 εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονται το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι κάθε χρόνο, με το 80% από αυτούς να στέκονται σε ουρές εκατοντάδων μέτρων μόνο για να δουν τη Μόνα Λίζα. Ο πίνακας, στις μέρες μας, φυλάσσεται με ασφάλεια πίσω από ένα χοντρό γυάλινο περίβλημα στερεωμένο στον τοίχο και οι επισκέπτες υποχρεώνονται να παρατηρήσουν το αριστούργημα του Ντα Βίντσι από κάποια απόσταση.
Το υψηλό επίπεδο ασφάλειας δεν υπήρχε πάντα και αυτός είναι ένας από τους λόγους που η Μόνα Λίζα κλάπηκε από το Λούβρο στις αρχές του 20ού αιώνα. Ο διάσημος καλλιτέχνης Πάμπλο Πικάσο θεωρήθηκε ύποπτος από την αστυνομία ότι έκλεψε τον πίνακα!
Ήταν μια από τις μεγαλύτερες κλοπές έργου τέχνης του 20ού αιώνα· χρειάστηκαν περίπου 24 ώρες για να παρατηρήσουν οι υπεύθυνοι του Μουσείου ότι ο πίνακας έλειπε από τη θέση του, καθώς πολλοί υπέθεσαν ότι είχε αποκαθηλωθεί για συντήρηση. Όταν η Μόνα Λίζα χαρακτηρίστηκε επίσημα ως αγνοούμενη, προσλήφθηκαν εξήντα γάλλοι ντετέκτιβ για να βρουν το χαμένο έργο τέχνης.
Η αστυνομία προέβη σε δραστικές ενέργειες για την αναζήτηση του πίνακα, συμπεριλαμβανομένων του κλεισίματος των γαλλικών συνόρων και ενδελεχή έρευνα σε πλοία και τρένα.

Κατηγορήθηκε ο Πικάσο! 

Η αστυνομία έστρεψε την προσοχή της στον Πάμπλο Πικάσο όταν μια πληροφορία από έναν κλέφτη έργων τέχνης, τον Ονορέ Τζόζεφ Γκέρι Πιερέ, τους κατηύθυνε προς τον ισπανό καλλιτέχνη. Ο Πιερέ ομολόγησε ότι έκλεβε μικροαντικείμενα από το Λούβρο και τα πουλούσε. Ανέφερε συγκεκριμένα ότι θα παραχώρησε έναντι αμοιβής κάποια από αυτά σε έναν φίλο του ζωγράφο, τον Πάμπλο Πικάσο. Ο Πικάσο είχε αγοράσει δύο ιβηρικά αγάλματα από τον Πιερέ που προέρχονταν από το Λούβρο. Ο κλέφτης είχε πουλήσει επίσης παρόμοια αντικείμενα στον ποιητή Γκιγιόμ Απολινέρ, τον οποίο «έδωσε» στις Αρχές με την ελπίδα να κερδίσει την αμοιβή που είχε οριστεί σε όποιον παρείχε πληροφορίες σχετικά με την κλοπή της Μόνα Λίζα.
Ο Απολινέρ ανακρίθηκε και επιβεβαίωσε τη σχέση του με τον Πικάσο· οι δυο τους εμφανίστηκαν ενώπιον ανακριτή και ο Πικάσο κατέθεσε ότι δεν είχε ξαναδεί τον Απολινέρ, ένα προφανές ψέμα. Ο ανακριτής διαπίστωσε ότι παρόλο που κατείχαν κλεμμένα έργα τέχνης από το Λούβρο, δεν ήταν εκείνοι που έκλεψαν τη Μόνα Λίζα.
Τελικά αποκαλύφθηκε ότι ο κλέφτης ήταν ένας Ιταλός, o Βιντσέντζο Περούτζια, γεγονός που απάλλαξε επίσημα από τις κατηγορίες τον Πικάσο και τον Απολινέρ.

Τέλος καλό...

Ο Βιντσέντζο Περούτζια είχε γεννηθεί κοντά στη λίμνη του Κόμο, ζούσε στο Παρίσι από το 1908 και εργαζόταν ως υπάλληλος στο Λούβρο. Ένα βράδυ κρύφτηκε σε μία ντουλάπα και βγήκε από το Μουσείο όταν έκλεισαν οι πόρτες του, κρύβοντας τον διάσημο πίνακα κάτω από το παλτό του. Ο Περούτζια ήταν Ιταλός πατριώτης που πίστευε πως ο πίνακας του Λεονάρντο ντα Βίντσι έπρεπε να επιστραφεί στην Ιταλία και να εκτίθεται σε ιταλικό μουσείο. Αφού κράτησε τον πίνακα στο διαμέρισμά του ο Ιταλός για δύο χρόνια, τελικά συνελήφθη όταν προσπάθησε να τον πουλήσει στους υπεύθυνους της πινακοθήκης Ουφίτσι στη Φλωρεντία· τον έκρυβε στον διπλό πάτο ενός μπαούλου στο δωμάτιό του.






Η Μόνα Λίζα επέστρεψε στο Λούβρο τον Ιανουάριο του 1914. Στην πραγματικότητα, αυτή ακριβώς η κλοπή ήταν που εκτόξευσε τη φήμη του ζωγραφικού πίνακα: στα δύο χρόνια που χρειάστηκαν για να διερευνηθεί η απώλεια, η Μόνα Λίζα εμφανιζόταν καθημερινά σε εφημερίδες σε όλο τον κόσμο.