Σαν σήμερα 19/12, Η κλοπή του Παγκόσμιου Ποδοσφαίρου: το «Ζιλ Ριμέ», το κύπελλο που ύψωσαν ο Πελέ, ο Μπόμπι Μουρ, ο Τζουζέπε Μεάτσα, εξαφανίζεται

Μια μέρα σαν σήμερα, 19 Δεκεμβρίου του 1983, το Ιερό Δισκοπότηρο του Παγκοσμίου Ποδοσφαίρου, το θρυλικό «Ζιλ Ριμέ», το κύπελλο που ύψωσαν ο Πελέ, ο Μπόμπι Μουρ, ο Τζουζέπε Μεάτσα, εξαφανίζεται από τη βιτρίνα της Ομοσπονδίας της Βραζιλίας και δεν έχει βρεθεί μέχρι τώρα!
Το πρώτο τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το «Ζιλ Ριμέ», γλύτωσε από τα βρώμικα χέρια των Ναζί, εξαφανίστηκε το 1966 στο Λονδίνο και ένα σκυλί, ο Πίκλες, το βρήκε σε έναν κάδο απορριμμάτων, αλλά το 1983 χάθηκε για πάντα! Το Ζιλ Ριμέ ήταν το τρόπαιο που απονεμήθηκε στην πρώτη Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Ουρουγουάη το 1930 και σήκωναν οι νικητές των τελικών του Μουντιάλ μέχρι το 1970. Τότε ήταν που η Βραζιλία του Πελέ κατέκτησε τρεις φορές το βαρύτιμο τρόπαιο και το κράτησε στο «σπίτι» στα Γραφεία της Ομοσπονδίας.
Όταν άρχισε το δημοφιλές τουρνουά των τελικών του Μουντιάλ, το 1930, η FIFA συμφώνησε ότι, εάν οποιαδήποτε εθνική ομάδα νικούσε σε τρεις τελικούς, θα της χαριζόταν το τρόπαιο. Μετά την εμβληματική συντριβή της Ιταλίας από τη Βραζιλία 4-1 στον τελικό του 1970 στο Μεξικό, το τρόπαιο έφυγε για την Συνομοσπονδία Αθλητισμού της Βραζιλίας (CBD), σήμερα Βραζιλιάνικη Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου (CBF).
Το τρόπαιο τοποθετήθηκε ευλαβικά σε κρυστάλλινη βιτρίνα, στον 3ο όροφο των Γραφείων της CBF, στην οδό Rua da Alfandega του Ρίο ντε Τζανέιρο. Το βράδυ της 19ης προς 20ης Δεκεμβρίου του 1983, ο νυχτοφύλακας του κτιρίου εξουδετερώθηκε από μάδα κλεφτών μάλλον δεν είχαν καμία διάθεση να ενστερνιστούν το πνεύμα των Χριστουγέννων...

Ο σερ Μπόμπι Μουρ παίρνει το «Ζιλ Ριμέ» από την βασίλισσα Ελισάβετ. 

Σύμφωνα με τους Βραζιλιάνους, οι λωποδύτες είχαν καταστρώσει το σχέδιό τους σε ένα μπαρ πίνοντας Cachaca και επ’ ουδενί ήταν επαγγελματίες κακοποιοί, όπως έλεγαν αυτοί που κάτι γνώριζαν…
Οι ζηλώσαντες την δόξα του Πελέ, αφού έδεσαν τον νυχτοφύλακα, έσπασαν το ξύλινο πλαίσιο της αλεξίσφαιρης κρυστάλλινης βιτρίνας που φιλοξενούσε το τρόπαιο και το άρπαξαν. Υπήρχε και ένα αντίγραφο του Ζιλ Ριμέ στο κτίριο, ασφαλισμένο σε ένα κουτί, αλλά οι κλέφτες γνώριζαν καλά ποιο ήταν το αληθινό και χάθηκαν μέσα στη νύχτα με το τρόπαιο που είχαν αγγίξει ο Σκιαφίνο, ο Γκαρίντσα, ο Μεάτσα, ο Χέλμουντ Ραν, ο σερ Μπόμπι Τσάρλτον…
Την επομένη το πρωί, ολόκληρη η Βραζιλία αναζητούσε το Τοτέμ του Μουντιάλ, ενώ η Τράπεζα του Ρίο ντε Τζανέιρο έταξε υψηλή αμοιβή σε όποιον έβρισκε και επέστρεφε το Ζιλ Ριμέ.
Όμως το ένδοξο τρόπαιο, το επιχρυσωμένο αγαλματίδιο ύψους 30 εκατοστών της Νίκης, της Θεάς της Ελληνικής Μυθολογίας, το φιλοτεχνημένο από τον παριζιάνο γλύπτη Αλμπέρ Λαφλέρ το 1929, είχε εξαφανιστεί για πάντα…
Λέγεται ότι, το ασήκωτο από το βάρος της Ιστορίας «Ζιλ Ριμέ» μετατράπηκε σε ράβδους χρυσού σε χυτήριο. Ο συγγραφέας Simon Kuper, όμως, εξέφρασε τις επιφυλάξεις του σχετικά με αυτή τη θεωρία, επισημαίνοντας ότι το τρόπαιο δεν ήταν στην πραγματικότητα ολόκληρο κατασκευασμένο από χρυσό, αλλά από ασήμι, επικαλυμμένο με φύλλα χρυσού. Οπότε, το Τρόπαιο του Μουντιάλ ίσως και να παραμένει λαμπερό στη βιτρίνα κάποιου εμμονικού συλλέκτη...