Ένας μονάρχης που τίμησε τον τίτλο του, μεγάλωσε την πατρίδα του, αλλά πέθανε εξόριστος, φτωχός και μόνος

Ήταν από τους σπάνιους μονάρχες του προπερασμένου αιώνα: τίμησε τον τίτλο του, ανέπτυξε την πατρίδα του, αλλά πέθανε εξόριστος, φτωχός και μόνος!
Το όνομά του ήταν Πέτρος ντε Αλκάνταρα Ιωάννης Κάρολος Λεοπόλδος Σαλβάτωρ Βιβιανός Φραγκίσκος Τζαβέρ ντε Πάουλα Λευκάδιος Μιχαήλ Γαβριήλ Ραφαήλ Γκοντζάγκα… Επειδή η Ιστορία απεχθάνεται τα σχοινοτενή ονόματα τον καταχώρησε στο βιβλίο της ως Πέτρο τον Β’ και του κόλλησε και ένα επίθετο πλάι: ο Μεγαλόψυχος· γιατί έτσι γίνεται πάντα με τους Αυτοκράτορες και τους Βασιλιάδες αυτού του κόσμου: με ένα επίθετο, «Μέγας» για παράδειγμα, η Ιστορία τους δίνει συγχωροχάρτι για ό,τι έπραξαν ή ό,τι δεν έπραξαν· με τον Πέτρο, όμως, δεν συνέβη το ίδιο…
Στο θέμα μας τώρα: ο Πέτρος Β’ (Πέντρο στην πορτογαλική) ήταν ο δεύτερος και τελευταίος Αυτοκράτωρ της Βραζιλίας, που μια μέρα σαν σήμερα 18 Ιουλίου του 1841, ενθρονίστηκε και βασίλεψε 58 χρόνια. Και για να γράφουμε τα σωστά: ο Πέτρος και Μεγαλόψυχος ήταν και δίκαιος και καλοπροαίρετος και αγαπούσε την πατρίδα του και τον λαό του, κατ’ εξαίρεση με πολλούς άλλους ηγέτες…
Ο τελευταίος Αυτοκράτορας της Βραζιλίας, εκτός του ότι αναβάθμισε τη χώρα του, ανέβασε το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων, νίκησε σε τρεις πολέμους (του Ρίο ντε λα Πλάτα, της Ουρουγουάης και της Παραγουάης), κατάργησε τη δουλεία, απολάμβανε της εκτίμησης επιφανών πνευματικών ανθρώπων της εποχής του, όπως ο Κάρολος Δαρβίνος, ο Βίκτωρ Ουγκώ, ο Φρειδερίκος Νίτσε, ενώ ήταν προσωπικοί φίλοι του ο Λουί Παστέρ και ο Ρίχαρντ Βάγκνερ!
Ο Πέτρος «έχασε» τον πατέρα του, αυτοκράτορα Πέτρο Α’, σε ηλικία μόλις πέντε χρονών, ενώ η μητέρα του είχε πεθάνει ενώ εκείνος ήταν ακόμη βρέφος, κάτι που σήμαινε ότι ένα παιδί δεν θα έπαιζε ποτέ του με παιχνίδια… Αντίθετα, ο μικρός Πέτρος προετοιμαζόταν για την εξουσία σε αυστηρό περιβάλλον.

Ο Πέτρος σε ηλικία 39 χρονών.

Ο Πέτρος κληρονόμησε μια Αυτοκρατορία στα πρόθυρα της κατάρρευσης και την μετέτρεψε σε μία υπολογίσιμη παγκόσμια δύναμη. Ήταν ο μονάρχης που σχεδόν ποτέ δεν φόρεσε στέμμα ή βασιλικά ενδύματα και συνήθιζε να έει: «Οι άχρηστες δαπάνες είναι το ίδιο με το να κλέβεις το έθνος»! Όταν ο Πέτρος ταξίδεψε στην Ευρώπη συνάντησε τον Βίκτωρα Ουγκώ, που του είπε: «Κύριε, είστε σπουδαίος πολίτης. Είστε εγγονός του Μάρκου Αυρήλιου…»! Κι όταν ευημερεί μια χώρα του μεγέθους της Βραζιλίας, οι άλλοι, οι γύρω και οι πιο μακρινοί αντίπαλοι φθονούν και καιροφυλακτούν. Έτσι ο Πέτρος ανατράπηκε από ομάδα στρατιωτικών την εποχή, μάλιστα, που απολάμβανε την αγάπη του λαού και την υποστήριξή του.
Ο Αυτοκράτορας, προκειμένου να μην χυθεί αίμα και να προκληθεί εμφύλια σύρραξη, παραδόθηκε αμαχητί (οι ιστορικοί θεωρούν σίγουρο πως αν αντιστεκόταν,ο λαός θα τον υποστήριζε. Αν…), εξορίστηκε και πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 66 χρονών, ψιθυρίζοντας- όπως λέγεται- «ο Θεός να μου εκπληρώσει αυτές τις τελευταίες ευχές: ειρήνη και ευημερία για τη Βραζιλία»…
Στα τελευταία χρόνια του, ο Πέτρος περιγράφεται ως μοναχικός και μελαγχολικός με συντροφιά βιβλία· κατοικούσε σε φθηνά ξενοδοχεία και ο βίος του ήταν φτωχικός. Η Βραζιλία υποδέχτηκε τα οστά του, χρόνια μετά τον θάνατό του τελευταίου Αυτοκράτορα, με τιμές.