Σαν σήμερα 18/8, Ο Χίτλερ απαγορεύει το Πρόγραμμα Τ4 – Το παράπονο του Χίμλερ για την εξόντωση 250.000 ανθρώπων

Ο Αδόλφος Χίτλερ απαγόρευσε το Πρόγραμμα Τ4, παρά τις αντιρρήσεις και το παράπονο του Χίμλερ... Μια μέρα σαν σήμερα, 18 Αυγούστου του 1941, διαδηλωτές στη Γερμανία υποχρεώνουν τον Φίρερ να σταματήσει τη συστηματική εξόντωση των ψυχικά ασθενών και αναπήρων.
Το 1939, ο δρ. Βίκτορ Μπρακ, επικεφαλής του Τμήματος Ευθανασίας του Χίτλερ, επέβλεψε την εφαρμογή στην πράξη του Προγράμματος T.4, το οποίο προέβλεπε τη συστηματική θανάτωση παιδιών που θεωρούνταν «διανοητικά ελαττωματικά».
Το Πρόγραμμα ήταν ένα από τα πολλά ριζοσπαστικά ευγονικά μέτρα που αποσκοπούσαν στην αποκατάσταση της φυλετικής «καθαρότητας» του γερμανικού έθνους. Στόχευε να εξαλείψει αυτό που οι ευγονιστές και οι υποστηρικτές τους θεωρούσαν «ανάξια ζωής»: εκείνα τα άτομα που- πίστευαν- λόγω σοβαρών ψυχιατρικών, νευρολογικών ή σωματικών αναπηριών επιβάρυναν τόσο γενετικά όσο και οικονομικά τη γερμανική κοινωνία και το κράτος.

Στην αρχή ήταν τα παιδιά, μετά ακολούθησαν και οι μεγάλοι...

Τα κριτήρια για την ευθανασία
Παιδιά από όλη τη Γερμανία μεταφέρονταν σε ψυχιατρικές κλινικές και σκοτώνονταν. Αργότερα, καθορίστηκαν κάποια κριτήρια για τα παιδιά που δεν ήταν Εβραίοι. Τα γερμανόπουλα έπρεπε να είναι «πιστοποιημένα» ψυχικά άρρωστα, σχιζοφρενή ή ανίκανα να εργαστούν για τον ένα ή τον άλλο λόγο ώστε να περάσουν στην αντίπερα όχθη…. Τα εβραιόπουλα που βρίσκονταν ήδη σε ψυχιατρικά ιδρύματα, όποια και αν ήταν η πάθησή τους ή και η πρόγνωση της ασθένειάς τους, υπόκεινταν σε ευθανασία!
Οι κατηγορίες των ασθενών που υπάγονταν στο Πρόγραμμα Ευθανασίας ήταν: όσοι έπασχαν από σχιζοφρένεια, επιληψία, άνοια, εγκεφαλίτιδα και άλλες χρόνιες ψυχιατρικές ή νευρολογικές διαταραχές, οι παράφρονες ποινικοί κρατούμενοι, όσοι είχαν περιοριστεί σε ίδρυμα για περισσότερα από πέντε χρόνια. Τα θύματα θανατώνονταν είτε με ενέσιμες θανατηφόρες ουσίες είτε οδηγούνταν σε ντουζιέρες όπου δηλητηριώδες αέριο πλημμύριζε τον χώρο μέσω των σωλήνων του νερού. Στη συνέχεια το πρόγραμμα ευθανασίας επεκτάθηκε και σε ενήλικες.
«Δεν το αφήνατε πάνω μας...»!
Δεν πέρασε πολύς καιρός και οι διαμαρτυρίες άρχισαν να αυξάνονται στη Γερμανία, ειδικά από γιατρούς και κληρικούς. Κάποιοι είχαν το θάρρος να στείλουν επιστολές απευθείας τον Χίτλερ και να περιγράψουν το Πρόγραμμα T.4 ως «βάρβαρο». Άλλοι κυκλοφορούσαν τις απόψεις τους πιο διακριτικά. Ο Χάινριχ Χίμλερ, επικεφαλής των SS και ο άνθρωπος που θα διεύθυνε τη συστηματική εξόντωση του Ευρωπαίου Εβραϊσμού, είχε ένα παράπονο: γιατί τα SS δεν είχαν τεθεί επικεφαλής της όλης υπόθεσης....
«Εμείς ξέρουμε πώς να το αντιμετωπίσουμε σωστά, χωρίς να προκαλέσουμε αναταραχή στον κόσμο. Έπρεπε να το αφήσετε πάνω μας...» είχε πει ο... φιλεύσπλαχνος Ναζί εγκληματίας.

Η καθαρότητα της φυλής ήταν το ζητούμενο...

Θανατώθηκαν 250.000 άνθρωποι!
Τελικά, το 1941, ο επίσκοπος κόμης Κλέμενς φον Γκάλεν κατήγγειλε το πρόγραμμα ευθανασίας από τον άμβωνά του. Ο Χίτλερ εκείνη την εποχή δεν χρειαζόταν αρνητικές κριτικές εκ των έσω· διέταξε την αναστολή του Προγράμματος, τουλάχιστον στη Γερμανία, όμως, σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου του Προγράμματος Τ4, η «ευθανασία» στοίχισε τη ζωή σε 70.273 άτομα με νοητική και σωματική αναπηρία μεταξύ Ιανουαρίου 1940 και Αυγούστου 1941.
Η διαταγή του Χίτλερ για διακοπή του Προγράμματος Τ4 δεν σήμαινε και το τέλος της επιχείρησης δολοφονίας ασθενών. Η παιδική «ευθανασία» συνεχίστηκε όπως πριν, περισσότερο μυστικά και διακριτικά. Το απάνθρωπο Πρόγραμμα θα εφαρμοζόταν χωρίς αναστολές στην κατεχόμενη Πολωνία. Κι αν σκεφτεί κάποιος τι έκαναν οι Ναζί σε ανθρώπους που δεν είχαν προβλήματα υγείας, καταλαβαίνετε ποια ήταν η συμπεριφορά τους απέναντι σε ασθενείς. Οι ιστορικοί εκτιμούν ότι το Πρόγραμμα Ευθανασίας, σε όλες τις φάσεις του, στοίχισε τη ζωή σε 250.000 ανθρώπους!