Σήμερα είναι 9 Αυγούστου. Και κάθε που ο Αύγουστος έχει διανύσει τις πρώτες εννιά μέρες του, νομοτελειακά οι πυξίδες της δημοσιότητας δείχνουν χρόνια πίσω στοχεύοντας μια πόλη της Ιαπωνίας, που εξαϋλώθηκε μια μέρα σαν σήμερα, 6 Αυγούστου του 1945: Ναγκασάκι!
Κι εμείς σήμερα δεν θα γράψουμε για τους νεκρούς που έμειναν οι σκιές τους εμπόδιο λησμονιάς της ανθρώπινης αναλγησίας, ούτε για τους άλλους που πέθαιναν σωρηδόν από της ραδιενέργειας τις επιπτώσεις. Σήμερα θα σας γράψουμε για την πόλη που αν δεν ήταν το Ναγκασάκι, αυτή θα γραφόταν στα βιβλία της άπονης Ιστορίας. Το όνομά της; Κοκούρα
Κάποιες φορές η επιβίωση ενός ανθρώπου, μιας οικογένειας, μια πολιτείας, εξαρτάται και από τις ιδιοτροπίες της μοίρας. Υπάρχουν παραδείγματα, όμως τι ποιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τη μοίρα της ιαπωνικής πόλης Κοκούρα, που ξημέρωσε αλώβητη στις 9 Αυγούστου του 1945 και αλώβητη αποκοιμήθηκε;
Στις 03:49 εκείνο το ξημέρωμα, μιας μέρας σαν σήμερα, το Bockscar- έτσι είχαν ονομάσει το αεροπλάνο τους οι πιλότοι- ένα B-29 με κυβερνήτη τον Επισμηναγό της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ Τσαρλς Σουίνι, απογειώθηκε από το νησί Τινιάν στον Ειρηνικό και κατευθύνθηκε προς την Κοκούρα. Στα σπλάχνα του αεροσκάφους ήταν ξαπλωμένη μια βόμβα που ονόμασαν «Fat Man», μια ατομική βόμβα πλουτωνίου, πολύ πιο ισχυρή από εκείνη που είχε καταστρέψει τη Χιροσίμα τρεις ημέρες νωρίτερα. Η Κοκούρα άρχιζε σιγά σιγά να ξυπνάει και να ζωντανεύει· οι κάτοικοί της αγνοούσαν ότι ο θάνατος ερχόταν κατ’ ευθείαν πάνω τους. Τα μετεωρολογικά αεροπλάνα των Συμμάχων ανέφεραν καθαρό ουρανό πάνω από την Κοκούρα και το Bockscar πέταξε προς το σημείο συνάντησης όπου, υποτίθεται ότι, θα αντάμωνε με το Big Stink, ένα B-29 που είχε ως αποστολή να κινηματογραφήσει τον βομβαρδισμό. Τότε ήταν που η μοίρα σαν από μηχανής Θεός βγήκε στη σκηνή του πολέμου και άλλαξε το πεπρωμένο της Κοκούρα.
Το Ναγκασάκι και άκουσε και είδε.
Όταν το πρώτο αεροπλάνο έφτασε στην Κοκούρα, το Big Stink , με το οποίο ήταν προγραμματισμένο να συναντηθούν, δεν φαινόταν πουθενά. Έτσι το Bockscar έκανε κύκλους, περιμένοντας να εμφανιστεί το αεροπλάνο που θα απαθανάτιζε το μακελειό... Μετά 40 λεπτά πτήσης πάνω από την περιοχή, ο Επισμηναγός Σουίνι σταμάτησε να αναζητεί το Big Stink και προχώρησε προς την Κοκούρα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ωστόσο, τα σύννεφα που αντάμωσαν με τους καπνούς από έναν βομβαρδισμό σε μια κοντινή πόλη, είχαν συνωμοτήσει για να πλέξουν ένα πυκνό δίχτυ ασφαλείας πάνω από την Κοκούρα. Για τα επόμενα πενήντα λεπτά, το Bockscar διέσχιζε τους ουρανούς πάνω από τη μοιραία πόλη, ελπίζοντας πως κάποια στιγμή ο ουρανός θα καθαρίσει για να ρίξει τη βόμβα του.
Στη γη, οι κάτοικοι της Κοκούρα καταπιάνονταν με τα καθημερινά τους, αγνοώντας τον όλεθρο που πετούσε πάνω από τα κεφάλια τους.
Μετά από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες, ο Επισμηναγός Σουίνι εγκατέλειψε την περιοχή και πέταξε προς μια νέα κατεύθυνση, στον εναλλακτικό στόχο του σε περίπτωση που δεν μπορούσε να βομβαρδίσει το Κοκούρα: το Ναγκασάκι. Κι όλα μετά τα ανέλαβαν η Ιστορία και ο Θάνατος…
Στη γη, οι κάτοικοι της Κοκούρα καταπιάνονταν με τα καθημερινά τους, αγνοώντας τον όλεθρο που πετούσε πάνω από τα κεφάλια τους.
Μετά από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες, ο Επισμηναγός Σουίνι εγκατέλειψε την περιοχή και πέταξε προς μια νέα κατεύθυνση, στον εναλλακτικό στόχο του σε περίπτωση που δεν μπορούσε να βομβαρδίσει το Κοκούρα: το Ναγκασάκι. Κι όλα μετά τα ανέλαβαν η Ιστορία και ο Θάνατος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα