Το άθλιο πρόσχημα για την εισβολή των Σοβιετικών στην Πολωνία – Χτυπούσαν από τη μια ο Χίτλερ και από την άλλη ο Στάλιν

Η Πολωνία ήταν η πρώτη χώρα που χτυπήθηκε ουσιαστικά από τη ναζιστική λαίλαπα· και πριν το καταλάβει δέχτηκε εισβολή και από τους Σοβιετικούς! Από τα ανατολικά χτυπούσε ο Στάλιν και από τα δυτικά ο Χίτλερ.
Ο Σεπτέμβριος του 1939 έχει καταχωρηθεί από την Ιστορία ως ο μήνας και η χρονιά που άρχισε ουσιαστικά ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος με την εισβολή των Ναζί στην Πολωνία. Και πολλοί λησμονούν, ότι εκείνον τον χρόνο, το 1939 δηλαδή και μια μέρα σαν σήμερα, 17 Σεπτεμβρίου οι Σοβιετικοί εισέβαλλαν επίσης στα πολωνικά εδάφη.
Η Γερμανία και η Σοβιετική Ένωση αν και τις χώριζε ιδεολογικό χάσμα, ήταν τότε σύμμαχοι. Ο Χίτλερ επανειλημμένως καταδίκαζε τον κομμουνισμό και ο Στάλιν ήταν πολέμιος του καπιταλιστικού συστήματος που εξέφραζε ο Φίρερ. Όμως όπως έδειξε σε πολλές εκφάνσεις του ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η ρεάλ πολιτίκ (η πολιτική που βασίζεται στα πραγματικά γεγονότα και στοιχεία) είναι πολλές φορές πιο ισχυρή από τις ιδεολογίες.
Ναζιστική Γερμανία και κομμουνιστική ΕΣΣΔ είχαν συμφωνήσει μυστικά υπογράφοντας το Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπερντροπ να μοιραστούν την Πολωνία.

 

 Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Πολωνία στις αρχές Σεπτεμβρίου 1939, οι Σοβιετικοί δεν αντέδρασαν αμέσως· αντιμετώπιζαν μια σύγκρουση με την Ιαπωνία στα ανατολικά τους σύνορα και χρειάζονταν χρόνο για να κινητοποιηθούν.
Το ψευδές επιχείρημα των Σοβιετικών
Στις 15 Σεπτεμβρίου, τα σοβιετικά στρατεύματα άρχισαν να συγκεντρώνονται κατά μήκος των πολωνικών συνόρων. Οι αξιωματικοί κλήθηκαν να ενημερωθούν σχετικά με την επερχόμενη εκστρατεία. Αυτές οι ενημερώσεις δεν αφορούσαν μόνο επιχειρισικά σχέδια για την εισβολή, αλλά περιείχαν επίσης ένα μεγάλο προπαγανδιστικό ψεύδος – άλλοθι για την εισβολή: το ντύμα της απρόκλητης επίθεσης ήταν υφασμένο με το υποκριτικό επιχείρημα ότι: «απελευθερώνουμε τους πολωνούς εργάτες από την άδικη μεταχείριση των γαιοκτημόνων».
Τα (δήθεν) δεινά των πολωνών εργατών, η πείνα και τα βασανιστήρια που τους υπέβαλλαν οι αφέντες τους, παρουσιάστηκαν με τρομακτικές χαλκευμένες λεπτομέρειες στους αξιωματικούς, που με τη σειρά τους φανάτισαν τους άνδρες τους να ξεχυθούν στα εδάφη της γείτονος χώρας.
Στις 17 του Σεπτεμβρίου άρχισε η εισβολή. Στις 05:00 τα ξημερώματα, μηχανοκίνητες μονάδες και ίλες ιππικού πέρασαν τα σύνορα, ακολουθούμενες από το πεζικό. Οι Πολωνοί δεν ήταν διόλου προετοιμασμένοι (και) για μια σοβιετική εισβολή· οι Ναζί είχαν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον τους. Καθώς οι δυνάμεις του Κόκκινου Στρατού προέλαυναν, σάρωναν τα πάντα στο πέρασμά τους. Τα ελάχιστα πολωνικά στρατεύματα αιχμαλωτίστηκαν ή υπερκεράστηκαν, προκαλώντας μόνο μικρές απώλειες στους εισβολείς.
Την πρώτη κιόλας μέρα, οι Σοβιετικοί εισχώρησαν σε βάθος 100 χιλιομέτρων. Σύντομα η ανατολική Πολωνία βάφτηκε κόκκινη και μεταφορικά και κυριολεκτικά.

 

 Οι πολωνοί πολίτες σάστισαν βλέποντας να παρελαύνει νικητής στις λεωφόρους τους ένας σχεδόν ρακένδυτος στρατός κι από την άλλη οι Σοβιετικοί κατάλαβαν γρήγορα πως αντί να βρουν φτωχούς - πεινασμένους αγρότες στα εδάφη που είχαν εισβάλλει, έβλεπαν ανθρώπους πιο πλούσιους από εκείνους.
Οι Γερμανοί παρέδωσαν το φρούριο του Μπρεστ στον Κόκκινο Στρατό και στη συνέχεια οι δύο δυνάμεις πραγματοποίησαν κοινή στρατιωτική παρέλαση στην πόλη, ενώ ελάχιστοι πολωνοί πατριώτες συνέχιζαν να δίνουν μια καταδικασμένη μάχη. Οι εχθροπραξίες κράτησαν μέχρι τις 6 Οκτωβρίου και έληξαν με τη διχοτόμηση της Πολωνίας μεταξύ Ναζιστικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης.
Οι Σοβιετικοί είχαν κατακτήσει γρήγορα τη μισή Πολωνία, εγκαθιδρύοντας ένα καταστροφικό καθεστώς. Μόνο όταν οι Γερμανοί, δύο χρόνια μετά, έγιναν απόλυτοι κυρίαρχοι της χώρας, οι Πολωνοί θα καταλάβαιναν ότι τίποτα δεν είναι τόσο κακό που να μην γίνεται χειρότερο…