Ο πρόεδρος του "Νηλέα" Γ. Κόκκινος στην "Ε": «Τέλος της ελαιοκαλλιέργειας με την μορφή που ξέρουμε»

Απελπιστικά καταστροφική είναι η κατάσταση στην ελαιοκαλλιέργεια στην περιοχή της Τριφυλίας από την παρατεταμένη ανομβρία και ξηρασία που επικρατεί, με τους ελαιοπαραγωγούς να έχουν χάσει ήδη ένα μεγάλο μέρος του εισοδήματός τους.
Η εποχή της ελαιοκαλλιέργειας με τη μορφή που ξέραμε έχει τελειώσει, σημειώνει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Νηλέα Γιώργος Κόκκινος, ενός ανθρώπου που γνωρίζει πολύ καλά την κατάσταση.
Αυτά τα φαινόμενα ήρθαν για να μείνουν και με αυτά θα πρέπει να πορευτούμε τονίζει, εκτιμώντας ότι θα υπάρχει συρρίκνωση της καλλιέργειας. Ενώ παρατηρεί πως έργα υποδομής που έχουν να κάνουν με την άρδευση προγραμματίζονται τώρα με ορίζοντα δεκαετίας και σε αυτό το μεσοδιάστημα κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει.
Υπάρχουν περιοχές που δεν θα ραβδιστούν καθόλου επισήμανε καθώς υπάρχει πλήρης καταστροφή, χωρίς ο ΕΛΓΑ να μπορεί να παρέχει αποζημιώσεις για αυτό και σημειώνει ότι είναι αναγκαίο να γίνει τροποποίηση του κανονιστικού πλαισίου του.
Μιλώντας για το πώς έχει η κατάσταση στα ελαιοπερίβολα στην ευρύτερη περιοχή της Χώρας τόνισε: «Η ελαιοσυγκομιδή έχει ξεκινήσει δειλά - δειλά, γιατί υπήρχε μια προσδοκία μήπως είχαμε βροχές. Βροχές δεν είχαμε και ούτε προβλέπεται μέχρι τέλος του μηνός. Τα πράγματα είναι εξαιρετικά άσχημα και πρωτόγνωρα για την περιοχή και όταν λέω περιοχή, αναφέρομαι σε Αμπελόφυτο, Χώρα, Μυρσινοχώρι, Κορυφάσιο, σε αυτές τις περιοχές έχω σαφή εικόνα. Το πρόβλημα αναφέρεται ότι είναι παντού, οριοθετείται από την παράλληλη γραμμή μέχρι την ακτογραμμή, δηλαδή δυτικά των οικισμών που ανέφερα και σχεδόν όλο το Κορυφάσιο.
Τα πράγματα είναι απελπιστικά τραγικά, αν εξαιρέσουμε τους αρδευόμενους ελαιώνες οι οποίοι είναι μικρό ποσοστό το πολύ 15%. Στους υπόλοιπους η μικροκαρπία είναι κανόνας, δηλαδή ο καρπός είναι στις καλύτερες περιπτώσεις το 40-50% αυτού που θα έπρεπε να είναι, αν είχαμε μια καλή χρονιά. Αλλά το τραγικό είναι πως δυτικά των οικισμών που ανέφερα σε χωράφια με νοτιοανατολική έκθεση και ψηλά σημεία δεν θα γίνει καν συγκομιδή γιατί δεν υπάρχει λόγος να γίνει. Ο καρπός έχει καταστραφεί, ειδικά σε αυτές τις περιοχές δεν έχει βρέξει σχεδόν καθόλου από τις 10 Μαρτίου και ύστερα, οι ανοιξιάτικες και οι φθινοπωρινές βροχές ήταν ελάχιστες με αποτέλεσμα τα δέντρα να έχουν παραδώσει. Κινδυνεύει και το φυτικό κεφάλαιο, για την επόμενη χρονιά είναι βέβαιο ότι δεν θα αποδώσει τίποτα. Για να επανέλθουν θα χρειαστούν δύο χρονιές καλές σε βροχοπτώσεις που δεν θα τις έχουμε».
Τα φαινόμενα αυτά ήρθαν για να μείνουν, σημείωσε: «Αυτά τα φαινόμενα ήρθαν για να μείνουν, έτσι από εδώ και πέρα θα πρέπει να πορευτούμε, με αυτά τα δεδομένα. Το καλοκαίρι θα έρχεται νωρίς και θα τελειώνει αργά με ό,τι αυτό συνεπάγεται».
Εκτιμά δε ότι το μοντέλο γεωργίας και η ελαιοκαλλιέργεια που ξέρουμε έφτασαν στο τέλος εποχής τους. «Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι αυτό το μοντέλο γεωργίας που έχουμε, ξεκίνησε κάπου το 1980 με την επιδότηση της ελαιοκαλλιέργειας που εκτόπισε τις άλλες παραδοσιακές καλλιέργειες, και στις περιοχές που προανέφερα έχουμε μονοκαλλιέργεια. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί να πάει άλλο. Ενα άλλο πρόβλημα είναι η έλλειψη εργατών, την μονοκαλλιέργεια τη βοήθησε το ’90 που είχαμε φθηνούς εργάτες από τις πρώην ανατολικές χώρες.
Ολα πλέον συντείνουν στο τέλος της εποχής που γνωρίζαμε. Τέλος εποχής για την ελαιοκαλλιέργεια που ξέρουμε. Σίγουρα θα συρρικνωθεί, γιατί είναι αδύνατο να αρδευτούν όλα τα αγροτεμάχια ακόμη και αν γίνουν έργα και μάλιστα αν σκεφτούμε ότι τα έργα προγραμματίζονται τώρα για να γίνουν στην καλύτερη περίπτωση μετά από 10 χρόνια. Σε αυτή τη δεκαετία στο ενδιάμεσο διάστημα κανείς δεν ξέρει τι γίνεται».
Χρειάζονται έργα υποδομής παρατήρησε, τα οποία έχουν καθυστερήσει. «Υπάρχει μια στροφή του κόσμου στο να κάνει γεωτρήσεις, αλλά το νερό των γεωτρήσεων δεν είναι ανεξάντλητο, εξαρτάται άμεσα από τις βροχοπτώσεις, οι βροχοπτώσεις θα είναι καταρρακτώδεις και λίγες. Εδώ χρειάζονται έργα υποδομής στα ψηλά σημεία με φράγματα χαμηλής ανάσχεσης για να γίνει συγκράτηση του νερού. Δεν τα έχουμε ούτε και θα τα αποκτήσουμε, το μέλλον είναι ζοφερό. Αυτά θα έπρεπε να έχουν γίνει. Στο ΝΗΛΕΑ κάναμε ένα πρόγραμμα για την κλιματική αλλαγή το 2012, τότε που φαινόταν ότι είναι μακριά, φαινόταν ότι αυτό θα μας απασχολήσει μετά από κάποιες δεκαετίες, τελικά είναι εδώ, εξελίσσεται πάρα πολύ γρήγορα. Τώρα αν κάποιοι πιστεύουν ότι είναι κλιματική μεταβλητότητα για εμάς δεν αλλάζει κάτι, το θέμα είναι ότι θα βιώνουμε αυτή την κατάσταση, δηλαδή ζεστούς χειμώνες και παρατεταμένη ξηρασία».
Τέλος, επισήμανε την ανάγκη αλλαγής του κανονιστικού πλαισίου του ΕΛΓΑ για να αποζημιώνει τέτοιες ζημιές. «Στις 6 Οκτωβρίου στείλαμε επιστολή στον ΕΛΓΑ με κάποιες μετρήσεις που έγιναν και συγκρίσεις μεταξύ δέντρων που έχουν πληγεί από την ξηρασία και δέντρων που δεν έχουν πληγεί. Ο ΕΛΓΑ ανταποκρίθηκε, είχε έρθει, πήγαμε στις περιοχές αυτές, έμειναν έκπληκτοι από το μέγεθος της καταστροφής, είπαν θα εισηγηθούν θετικά. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει την ξηρασία, είναι αναχρονιστικό το κανονιστικό πλαίσιο, δεν μπορεί να μιλάμε για τέτοια φαινόμενα και να μην αποζημιώνεται η ξηρασία, μόνο ο καύσωνας και επίσης δεν συζητάμε για τα ΠΣΕΑ γιατί εκεί θα δοθούν ψίχουλα σε όλους τους παραγωγούς. Μπορεί να γίνει μόνο μέσω ΕΛΓΑ αλλά θέλει τροποποίηση το κανονιστικό πλαίσιο. Στις 30 του μηνός μετά από πρότασή μας θα υπάρχει μια συζήτηση στο “REX” να συζητηθεί το θέμα και να δούμε από εδώ και πέρα πώς θα το μεθοδεύσουμε».