![]() |
Ο Περόν εκλέχτηκε Πρόεδρος της Αργεντινής τρεις φορές, δύο από το 1946 ως το 1955 και από το 1973 ως το 1974· ήρθε σε ρήξη με τις Ηνωμένες Πολιτείες, γλίτωσε από απόπειρες δολοφονίας και πραξικοπήματα και (δεν είναι υπερβολή ότι) λατρεύτηκε- κι αυτός και η σύζυγός του Εβίτα- σαν Θεός από τους Αργεντινούς!
Ο Περόν είχε γεννηθεί στις 8 Οκτωβρίου του 1895 σε μια μικρή περιοχή του Μπουένος Άιρες, το Λόμπος· στα 16 του εισήλθε στη στρατιωτική σχολή και αποφοίτησε «καλπάζων» προς την κορυφή: έφτασε μέχρι τον βαθμό του συνταγματάρχη· πανύψηλος και ευθυτενής προκαλούσε δέος. Κι έπειτα άρπαξε την εξουσία!
Έπειτα από μια προεκλογική εκστρατεία που χαρακτηρίστηκε από την καταστολή της φιλελεύθερης αντιπολίτευσης από την ομοσπονδιακή αστυνομία και από ομάδες παρακρατικών, ο Περόν εξελέγη πρόεδρος τον Φεβρουάριο του 1946 με 56%· αμέσως υιοθέτησε ισχυρή αντιαμερικανική και αντιβρετανική πολιτική κηρύσσοντας τις αρετές του λεγόμενου justicialismo, που θα πει «κοινωνική δικαιοσύνη».
Ο Περόν αναμόρφωσε την Αργεντινή, προσφέροντας τα απαραίτητα στους βιομηχανικούς εργάτες με τη μορφή αυξήσεων μισθών και επιδομάτων· εθνικοποίησε τους σιδηρόδρομους και άλλες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και χρηματοδότησε δημόσια έργα σε μεγάλη κλίμακα. Μαζί με τη σύζυγό του Εύα Ντουάρτε, την διάσημη «Εβίτα», προώθησαν το δικαίωμα ψήφου των γυναικών, έκαναν φιλανθρωπίες και έχτισαν περίπου μισό εκατομμύριο σπίτια.
Όμως όλα αυτά έκρυβαν πίσω τους μια σκληρή κι αυταρχική δικτατορία. Πολλοί, διαβόητοι, εγκληματίες πολέμου, όπως ο Μένγκελε, ο Άιχμαν και ο Πάβελιτς είχαν βρει στέγη και προστασία στο καθεστώς του Περόν.
Η «Εβίτα», το ισχυρό όπλο του Περόν, πέθανε ένα μήνα μετά την ορκωμοσία του για τη δεύτερη θητεία του στην προεδρία το 1952.

Η Εβίτα λατρεύεται σαν Θεά...
Ανατροπή και αυτοεξορία...
Ο Περόν ανατράπηκε και κατέφυγε στην Παραγουάη το 1955, έπειτα από εξέγερση του Στρατού της Αεροπορίας και του Ναυτικού με την υποστήριξη των ΗΠΑ. Ο Περόν βρήκε καταφύγιο στη Μαδρίτη του Φράνκο, όπου νυμφεύθηκε την στάρλετ και χορεύτρια Μαρία Εστέλα Μαρτίνεθ Κάρτας που θα κέρδιζε ένα κεφάλαιο στην Ιστορία με το όνομα Ισαμπέλα Περόν και την ιδιότητα: 41η πρόεδρος της Αργεντινής! Ο Περόν επέστρεψε στην Αργεντινή το 1973 και επανεξελέγη Πρόεδρος· παρέμεινε στον θώκο μέχρι του θανάτου του την 1η Ιουλίου του 1974. Οι ιδέες, οι πολιτικές και το κίνημα του Περόν είναι γνωστά ως Περονισμός, ο οποίος εξακολουθεί να είναι μία από τις σημαντικότερες δυνάμεις στην πολιτική της Αργεντινής.
Μετά τον θάνατό του, ο Περόν, ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο La Chacarita στο Μπουένος Άιρες και 12 χρόνια μετά, το 1987, ο τάφος του βεβηλώθηκε: κόπηκαν τα χέρια του με αλυσοπρίονο, κλαπήκαν κτερίσματά του, συμπεριλαμβανομένου και του ξίφους του!
Η Αργεντινή συγκλονίστηκε και «έκλαψε» για τη σύληση του «ιερού» τάφου, αλλά ήταν πολύ αργά για δάκρυα… Αυτή η βεβήλωση ήταν μια τελετουργική πράξη για να καταδικαστεί το πνεύμα του Περόν σε αιώνια ταραχή, έγραψαν οι δημοσιογράφοι David Cox και Damian Nabot στο βιβλίο τους «Δεύτερος θάνατος» και σαν να μην είχαν άδικο. Οι βέβηλοι παραμένουν άγνωστοι.
Ο Περόν ανατράπηκε και κατέφυγε στην Παραγουάη το 1955, έπειτα από εξέγερση του Στρατού της Αεροπορίας και του Ναυτικού με την υποστήριξη των ΗΠΑ. Ο Περόν βρήκε καταφύγιο στη Μαδρίτη του Φράνκο, όπου νυμφεύθηκε την στάρλετ και χορεύτρια Μαρία Εστέλα Μαρτίνεθ Κάρτας που θα κέρδιζε ένα κεφάλαιο στην Ιστορία με το όνομα Ισαμπέλα Περόν και την ιδιότητα: 41η πρόεδρος της Αργεντινής! Ο Περόν επέστρεψε στην Αργεντινή το 1973 και επανεξελέγη Πρόεδρος· παρέμεινε στον θώκο μέχρι του θανάτου του την 1η Ιουλίου του 1974. Οι ιδέες, οι πολιτικές και το κίνημα του Περόν είναι γνωστά ως Περονισμός, ο οποίος εξακολουθεί να είναι μία από τις σημαντικότερες δυνάμεις στην πολιτική της Αργεντινής.
Μετά τον θάνατό του, ο Περόν, ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο La Chacarita στο Μπουένος Άιρες και 12 χρόνια μετά, το 1987, ο τάφος του βεβηλώθηκε: κόπηκαν τα χέρια του με αλυσοπρίονο, κλαπήκαν κτερίσματά του, συμπεριλαμβανομένου και του ξίφους του!
Η Αργεντινή συγκλονίστηκε και «έκλαψε» για τη σύληση του «ιερού» τάφου, αλλά ήταν πολύ αργά για δάκρυα… Αυτή η βεβήλωση ήταν μια τελετουργική πράξη για να καταδικαστεί το πνεύμα του Περόν σε αιώνια ταραχή, έγραψαν οι δημοσιογράφοι David Cox και Damian Nabot στο βιβλίο τους «Δεύτερος θάνατος» και σαν να μην είχαν άδικο. Οι βέβηλοι παραμένουν άγνωστοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα