Σε λίγους και... εκλεκτούς πελάτες πραγµατοποιούν µεταφορές οφειλών και αναχρηµατοδοτήσεις δανείων οιτράπεζες. Την ίδια στιγµή, οι όροι των µεταφορών οφειλών έχουν γίνει πιο επαχθείς και απαιτούν την προσοχή των δανειοληπτών, καθώς σε διαφορετική περίπτωσηµπορεί να κάνουν δώρον άδωρον την όλη διαδικασία.
Για παράδειγµα, µεγάλη τράπεζα µέχρι και τοκαλοκαίρι του 2010 επέτρεπε τηµεταφορά χρηµάτων από άλλες κάρτες προς τις πιστωτικές κάρτες της κάθε µήνα. Τώρα, δίνει αυτή τη δυνατότητα µόλις δύο φορές τον χρόνο. Αντίστοιχα, παρελθόν αποτελούν οι άτοκες περίοδοι χάριτος πουέφταναν µέχρι και τους 12 µήνες. Τώρα –και αυτό αποτελεί σηµαντική παγίδα – τα ποσά όχι µόνο δεν είναι άτοκα, αλλά στη συγκεκριµένη τράπεζα τοκίζονται από την πρώτη κιόλας ηµέρα της µεταφοράς.
∆ηλαδή, ακόµα και αν ο πελάτης πληρώσει αυτούσιο το ποσό του πρώτου λογαριασµού, θα συνεχίσει να επιβαρύνεται µε τόκους για το ποσό που µετέφερε. Σεάλλες περιπτώσεις, τα µειωµένα επιτόκια έχουν ηµεροµηνία λήξης, δηλαδήαν το ποσό δεν αποπληρωθεί σε συγκεκριµένο χρονικό διάστηµα επιβαρύνεται µε το κανονικό, υψηλό επιτόκιο της κάρτας, ενώ το µειωµένο κόστος χρήµατος δεν ισχύει για νέες αγορές.
Βέβαια, γιανα φτάσει στο σηµείο να πέσει στην παγίδα, θα πρέπει να καταφέρει να εγκριθεί η µεταφορά του, κάτι όχι και τόσο σίγουρο. Τόσο δύσκολα έχουν γίνει τα πράγµατα ώστε σήµερα τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα ελέγχουν ακόµα και αν ο υποψήφιος πελάτης πλήρωνε τις δόσεις στην ώρα τους ή αν καθυστερούσε συστηµατικά, χωρίς να έχει µπει στη µαύρη λίστα του Τειρεσία. Ετσι, αρκετά συχνά κόβουν πελάτες πουστο παρελθόνκαθυστερούσαν από δύοµέχρι είκοσι ηµέρες ναπληρώσουν τις δόσεις τους σε άλλες τράπεζες ή εναλλακτικά ζητούν την ύπαρξη τριτεγγυητή ή την προσηµείωση ακινήτου. ∆ηλαδή, ακόµα και αν κάποιος δεν είναι στη µαύρη λίστα είναι αρκετά πιθανό να πάρει αρνητική απάντηση επειδή δενπλήρωνε στην ώρα τους τις οφειλές του.
Με δεδοµένο ότι η διαθέσιµη ρευστότητα είναι ελάχιστη, ενώ οι επισφάλειες έχουν χτυπήσει ταβάνι, οι τράπεζες έχουν φτάσει να κόβουν 8 στις 10 αιτήσεις, ενώακόµη και στις περιπτώσεις που τελικά λένε «ναι»,οι όροι είναι σαφώςχειρότεροι σε σχέση µε το παρελθόν. Ειδικά στις περιπτώσεις χορηγή σεων για ποσά άνω των5.000 ευρώ – που πριν από την κρίση δίνονταν αφειδώς, απλώς µε την αστυνοµική ταυτότητα του ενδιαφεροµένου – οιτράπεζες περνούν πλέον από κόσκινο τους υποψήφιους πελάτες, καθώς θέλουν να είναι πλήρως εξασφαλισµένες για την πιστοληπτική ικανότητάτους.
ΟΠΩΣ ΕΞΗΓΟΥΝ στελέχη της αγοράς, οφόβος τωναυξηµένων επισφαλειών έχειαναγκάσειτις τράπεζες ναθέτουν πολύπιο αυστηρά κριτήρια στις χορηγήσεις νέων δανείων, γεγονόςπου αποτυπώνεται στη βουτιά του ρυθµού αύξησης των χορηγήσεων.
Στόχος τουςείναι να δανειοδοτήσουν εκείνους τους καταναλωτές οι οποίοιέχουν αποδείξει σεβάθος χρόνουότι είναικαλοπληρωτές. Ακόµα και τότε όµως είναι αρκετά φειδωλές ως προς το ύψος της χορήγησης.
Για παράδειγµα, µεγάλη τράπεζα µέχρι και τοκαλοκαίρι του 2010 επέτρεπε τηµεταφορά χρηµάτων από άλλες κάρτες προς τις πιστωτικές κάρτες της κάθε µήνα. Τώρα, δίνει αυτή τη δυνατότητα µόλις δύο φορές τον χρόνο. Αντίστοιχα, παρελθόν αποτελούν οι άτοκες περίοδοι χάριτος πουέφταναν µέχρι και τους 12 µήνες. Τώρα –και αυτό αποτελεί σηµαντική παγίδα – τα ποσά όχι µόνο δεν είναι άτοκα, αλλά στη συγκεκριµένη τράπεζα τοκίζονται από την πρώτη κιόλας ηµέρα της µεταφοράς.
∆ηλαδή, ακόµα και αν ο πελάτης πληρώσει αυτούσιο το ποσό του πρώτου λογαριασµού, θα συνεχίσει να επιβαρύνεται µε τόκους για το ποσό που µετέφερε. Σεάλλες περιπτώσεις, τα µειωµένα επιτόκια έχουν ηµεροµηνία λήξης, δηλαδήαν το ποσό δεν αποπληρωθεί σε συγκεκριµένο χρονικό διάστηµα επιβαρύνεται µε το κανονικό, υψηλό επιτόκιο της κάρτας, ενώ το µειωµένο κόστος χρήµατος δεν ισχύει για νέες αγορές.
Βέβαια, γιανα φτάσει στο σηµείο να πέσει στην παγίδα, θα πρέπει να καταφέρει να εγκριθεί η µεταφορά του, κάτι όχι και τόσο σίγουρο. Τόσο δύσκολα έχουν γίνει τα πράγµατα ώστε σήµερα τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα ελέγχουν ακόµα και αν ο υποψήφιος πελάτης πλήρωνε τις δόσεις στην ώρα τους ή αν καθυστερούσε συστηµατικά, χωρίς να έχει µπει στη µαύρη λίστα του Τειρεσία. Ετσι, αρκετά συχνά κόβουν πελάτες πουστο παρελθόνκαθυστερούσαν από δύοµέχρι είκοσι ηµέρες ναπληρώσουν τις δόσεις τους σε άλλες τράπεζες ή εναλλακτικά ζητούν την ύπαρξη τριτεγγυητή ή την προσηµείωση ακινήτου. ∆ηλαδή, ακόµα και αν κάποιος δεν είναι στη µαύρη λίστα είναι αρκετά πιθανό να πάρει αρνητική απάντηση επειδή δενπλήρωνε στην ώρα τους τις οφειλές του.
Με δεδοµένο ότι η διαθέσιµη ρευστότητα είναι ελάχιστη, ενώ οι επισφάλειες έχουν χτυπήσει ταβάνι, οι τράπεζες έχουν φτάσει να κόβουν 8 στις 10 αιτήσεις, ενώακόµη και στις περιπτώσεις που τελικά λένε «ναι»,οι όροι είναι σαφώςχειρότεροι σε σχέση µε το παρελθόν. Ειδικά στις περιπτώσεις χορηγή σεων για ποσά άνω των5.000 ευρώ – που πριν από την κρίση δίνονταν αφειδώς, απλώς µε την αστυνοµική ταυτότητα του ενδιαφεροµένου – οιτράπεζες περνούν πλέον από κόσκινο τους υποψήφιους πελάτες, καθώς θέλουν να είναι πλήρως εξασφαλισµένες για την πιστοληπτική ικανότητάτους.
ΟΠΩΣ ΕΞΗΓΟΥΝ στελέχη της αγοράς, οφόβος τωναυξηµένων επισφαλειών έχειαναγκάσειτις τράπεζες ναθέτουν πολύπιο αυστηρά κριτήρια στις χορηγήσεις νέων δανείων, γεγονόςπου αποτυπώνεται στη βουτιά του ρυθµού αύξησης των χορηγήσεων.
Στόχος τουςείναι να δανειοδοτήσουν εκείνους τους καταναλωτές οι οποίοιέχουν αποδείξει σεβάθος χρόνουότι είναικαλοπληρωτές. Ακόµα και τότε όµως είναι αρκετά φειδωλές ως προς το ύψος της χορήγησης.
Παρελθόν και οι άτοκες περίοδοι χάριτος που έφταναν τους 12 µήνες
Και το «ναι» κρύβει κινδύνους
Οι τράπεζες κόβουν οκτώ στις δέκα αιτήσεις για µεταφορά οφειλών, ενώ και στις περιπτώσεις που κάνουν δεκτό το αίτηµα, ο δανειολήπτης θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός ώστε να µην πέσει σε κάποια από τις ιδιαίτερα «ακριβές» παγίδες ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΦΑΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα