Ο Βενιζέλος αγνόησε την αλήθεια, και επέλεξε τον μοναχικό και αδιέξοδο δρόμο της ρήξης

O Βενιζέλος υπογράφει για το αντίπαλον δέος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (φωτό)

Είναι προφανές ότι η Δημοκρατική Παράταξη περνάει τη χειρότερη φάση στην Ιστορία της και το μέλλον φαίνεται πολύ ζοφερό. Οι αιτίες πολλές και ποικίλες, κυρίως όμως οι διχαστικές τακτικές που ακολουθούνται από τον Πρόεδρο του Κινήματος Βαγγέλη Βενιζέλο και τους πολύ κοντινούς του ανθρώπους.
Η σημερινή ηγεσία του Κινήματος δεν....
κατανόησε εξ αρχής ότι το όνομα Παπανδρέου είναι συνυφασμένο με την ίδια την παράταξη. Αρέσει ή όχι, αυτή είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα. Αυτή την αλήθεια δεν έπρεπε να την αγνοήσει αλλά να την ενσωματώσει στη στρατηγική ενδυνάμωσης, ενίσχυσης και συσπείρωσης του ΠΑΣΟΚ. Δεν κατάλαβε ότι έπρεπε να είναι λίαν προσεκτική στις κινήσεις της απέναντι στην Δημοκρατική Αγωνιστική Παράδοση που εκφράζεται στο πρόσωπο του Γ.Παπανδρεου, όχι ως κληρονόμου, αλλά ως φορέα της, ιδιότητα που κέρδισε στην συνείδηση του απλού λαού με το ήθος, την ευγένεια και τις ιδέες του.
Θα μπορούσε να είναι γιος του Ιδρυτή, αλλά λίγος και μη δυνάμενος να κουβαλήσει στις πλάτες του με επάρκεια αυτήν την αγωνιστική παράδοση. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά στην Ιστορία του τόπου, με γόνους μεγάλων πολιτικών που αποδείχτηκαν ελάχιστοι. Αυτός όμως, δικαίωσε ελπίδες και προσδοκίες, καθιστάμενος άξιος συνεχιστής της.
Ο σημερινός Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, δεν αντελήθη ότι έπεσε θύμα των δευτερευουσών εσωκομματικών αντιθέσεων και δεν λειτούργησε με βάση την κυρίαρχη αντίθεση που είναι η σύγκρουση με τα κατεστημένα συμφέροντα που εκπροσωπεί διαχρονικά η Δεξιά και οι λεγόμενες αριστερές πολιτικές δυνάμεις που λειτούργησαν μικροπολιτικά στερώντας από τη χώρα, με την παραίτηση Παπανδρέου, τη γνήσια εφαρμογή του προγράμματος εξυγίανσης της Οικονομίας και την έξοδο από την κρίση.

Αντ΄αυτού εγκλωβισμένος σε μια περίεργη και ανεξήγητη συγκαταβατική τακτική, στα πλαίσια της κυβερνητικής συνεργασίας, δίνει την εντύπωση της πλήρους ταύτισης με τον Σαμαρά και τη Νέα Δημοκρατία.

Αυτές οι αστοχίες σε συνδυασμό με την πρακτική του ξεκαθαρίσματος λογαριασμών με το Παπανδρεικό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ, ήταν ολέθριο λάθος. Σε μια στιγμή που η παράταξη βρίσκεται στο πάτο του βαρελιού και αγωνίζεται να μαζέψει τα κομμάτια της, είναι πολυτέλεια οι διαχωρισμοί, και οι διχαστικές πρακτικές σε βάρος συντρόφων, μη Βενιζελικών, ακόμα και αν κάποιοι από αυτούς βρίσκονται εν αταξία .

Ενώ ήταν απαραίτητο αμέσως μετά τις εκλογές να ακολουθηθεί μια γραμμή ενότητας, συνεννόησης, συμφιλίωσης, σύγκλισης και σύνθεσης, εντός των πλαισίων της διαφορετικότητας των απόψεων, η πολιτική κατεύθυνση της ηγετικής ομάδας Βενιζέλου, ήταν δυστυχώς σε εντελώς αποκλίνουσα πορεία. Ξεκινούσε από το κεντρικό επίπεδο και έφτανε σε περιφερειακό, στα όργανα μιας συρρικνωμένης, υποτυπώδους και παραπαίουσας οργάνωσης.

Αυτό το πάθος, αυτή η αντιπαλότητα και η καχυποψία που έχει διαβρώσει θανάσιμα τη βάση, είναι εκτός των άλλων πολιτικών αστοχιών, ο σημαντικότερος παράγων της σημερινής συρρίκνωσης του Κινήματος.

Το λέω ευθέως, ευθαρσώς και κατηγορηματικά. Οι σχέσεις ανθρώπων που στο παρελθόν είχαν αγωνιστεί μαζί για καλλίτερες μέρες έχουν χαλάσει ανεπανόρθωτα. Και τούτο οφείλεται στην επιθετική και απαξιωτική τακτική της ηγεσίας απέναντι σε όσους έχουν διαφορετική άποψη για αυτά που συμβαίνουν και όσα θα έπρεπε να γίνουν.

Δυστυχώς ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ενώ θα μπορούσε να ενώσει, επέλεξε τον μοναχικό και αδιέξοδο δρόμο της ρήξης και τον βαδίζει παρέα με τους δικούς του, έχοντας ερμητικά κλειστά τα αυτιά του σε ψύχραιμες φωνές.

Πιστεύει ότι τον έχουν παρεξηγήσει, έχει υπερτιμήσει τον εαυτό του και τις δυνάμεις του και συμπεριφέρεται ως ελέω θεού ηγεμόνας.

Δεν τον αδικώ καθόλου. Είναι έτσι τα πράγματα και όχι διαφορετικά. Τα παραδείγματα πολλά:

- Μίλησε παρορμητικά και αυθαίρετα για σάπιο κόμμα χωρίς λόγο, αφήνοντας άφωνους τους πάντες.

- Με το που εκλέχτηκε, κατάργησε μονομιάς και αντικαταστατικά όλα τα όργανα, ως απόλυτος και ανεξέλεγκτος μονάρχης;

- Από τη μια ζητούσε υποκριτικά «συγνώμη» για τις πολιτικές που ασκήθηκαν και από την άλλη έκανε τα αδύνατα δυνατά για να υπερψηφιστούν τα μέτρα του μνημονίου 3, που είναι τα ίδια με εκείνα για τα οποία δήθεν ζητούσε συγνώμη;

- Έλεγε προεκλογικά το Μάιο και τον Ιούνιο ότι θα επαναδιαπραγματευθεί τη συμφωνία (το μνημόνιο), γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αυτό δεν γίνεται και στη συνέχεια έσκυψε το κεφάλι χωρίς αντίρρηση και αποδέχτηκε τις πιο σκληρές απαιτήσεις της τρόικας.

- Αδράνησε στο ζήτημα της λίστας Λαγκάρντ, βασισμένος σε νομικίστικες ερμηνείες, ενώ ως υπουργός οικονομικών δε δίστασε να προχωρήσει σε οδυνηρές περικοπές μισθών και συντάξεων.

- Σε μια προσπάθεια απεμπόλησης ευθυνών, έριξε στην πυρά τον προκάτοχο του Γιώργο Παπακωνσταντίνου και προχώρησε στη διαγραφή του, χωρίς εξηγήσεις, δίνοντας ένα ακόμα θανάσιμο πλήγμα στην Παράταξη.

- Επέτρεψε σε φανατισμένους και εμπαθείς «ηρακλείς του στέμματος» (βλέπε Κουκουλόπουλος, Κωνσταντινόπουλος, Γρηγοράκος, κλπ) να ξιφουλκούν με πάθος εναντίον όποιου έχει διαφορετική γνώμη και άποψη για όλα όσα συμβαίνουν και οδηγούν το κόμμα σε πλήρη απαξίωση στην κοινωνία;


- Επέλεξε να αποστασιοποιηθεί πλήρως από την πρώτη κυβερνητική περίοδο του ΠΑΣΟΚ, λες και δεν ήταν συμμέτοχος στις τότε αποφάσεις;


- Δέχτηκε να υπουργοποιηθεί ο Παπαθεοδώρου, πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, σφοδρός πολέμιος του Νόμου Διαμαντοπούλου, νόμου δηλαδή ΠΑΣΟΚ για την Ανωτάτη Εκπαίδευση, που έτυχε ευρείας διακομματικής συναίνεσης στη Βουλή, για να ικανοποιηθεί στη συνέχεια με νέο δικό του νόμο παρωδία το καθηγητικό κατεστημένο;


- Δήλωνε προεκλογικά με στόμφο ότι δεν θα γίνουν άλλες οριζόντιες περικοπές και στην πράξη οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις θυμίζουν νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου;


- Εν μέσω πραγματικής κατάρρευσης , επιδόθηκε σε ομφαλοσκόπηση μιας δήθεν ανασυγκρότησης, με διορισμένους συντονιστές εν κρυπτώ και με εξόφθαλμα αδιαφανείς διαδικασίες;


- Σφύριζε τόσο καιρό κλέφτικα απέναντι στις ασχήμιες που ακούγονται για όλη την οικογένεια Παπανδρέου και για τον ίδιο τον πρώην Πρωθυπουργό.


- Στην κυπριακή κρίση, στις 16 του μηνός ισχυριζόταν ότι υπάρχει λύση για τους Κυπρίους εκτός ευρώ και εκτός ευρωζώνης και δεν πρέπει να διακατεχόμαστε από φοβικότητα και στις 20 του μήνα, θριαμβολογούσε ότι είναι δικαιωμένος που έλεγε ότι δεν υπάρχουν λύσεις εκτός ευρώ και εκτός ευρωζώνης.


- Βλέπει να χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια του και με βερμπαλισμούς και αμπελοφιλοσοφίες ξορκίζει το κακό και παριστάνει ότι δεν συμβαίνει τίποτα;


- Χωρίς να έχει ληφθεί καμιά απόφαση από τα όργανα, αποστασιοποιήθηκε προκλητικά από τη σοσιαλιστική διεθνή που προεδρεύει ο Παπανδρέου, εντάσσοντας το ΠΑΣΟΚ, με προσωπική του απόφαση στην στρατηγική των Γερμανών για ίδρυση άλλου φορέα, της λεγομένης «Προοδευτικής Συμμαχίας».


- Και η πλέον καταστροφική ενέργεια του. Σε μια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ είναι βαρύτατα λαβωμένο και η κοινωνία ευαισθητοποιημένη σε θέματα διαχείρισης δημόσιου χρήματος, ξεκινάει μια έρευνα με υπονοούμενα και ύποπτες διαρροές για σπατάλες στα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ επί προεδρίας Παπανδρέου, γεγονός που αποδείχθηκε ότι είχε βαρύ πολιτικό κόστος.


Όλα αυτά δείχνουν άγνοια δεδομένων, φοβικότητα, υστεροβουλία, προχειρότητα, έλλειψη πολιτικής ευελιξίας, απερισκεψία, αδυναμία ουσιαστικής πολιτικής ανάλυσης, ιδιοτέλεια, αλαζονεία και κυρίως εμπάθεια. Τώρα, παραίτηση του είναι η μόνη λύση.

ΠΗΓΗ .messiniakesapopseis.gr

----------------------------------------------------------------------------------------------------------
O Βενιζέλος υπογράφει για το αντίπαλον δέος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (φωτό)

Την υπογραφή του, υπέρ της ίδρυσης της Προοδευτικής Συμμαχίας, αντίπαλου δέους τηςΣοσιαλιστικής Διεθνούς, στην οποία προεδρεύει ο Γιώργος Παπανδρέου, έβαλε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος.

Ο κ. Βενιζέλος έδωσε το παρών στις εκδηλώσεις στη Λειψία της Γερμανίας, όπου γιορτάζονται και τα 150 χρόνια του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος SPD.

Σημειώνεται ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, έβαλε και το όνομα του ΠΑΣΟΚ κάτω από την υπογραφή του, «μεταφέροντάς» το από τη Σοσιαλιστική Διεθνή στηνΠροοδευτική Συμμαχία...