Αλλαγές στον ΟΠΕΚΕΠΕ - δωρεάν οι δηλώσεις ΟΣΔΕ

Μεταρρυθμίσεις εκ βάθρων στον ΟΠΕΚΕΠΕ ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, κατά την παρουσίαση του νέου διοικητικού του συμβουλίου. Η πιο σημαντική αλλαγή είναι ότι ο Οργανισμός θα αναλάβει την συμπλήρωση και καταχώριση των δηλώσεων ΟΣΔΕ χωρίς κανένα κόστος για τον αγρότη. Συγκεκριμένα είπε στους δημοσιογράφους, την Πέμπτη 16 Απριλίου: «Θέλουμε το ΟΣΔΕ να επιστρέψει σπίτι του, ώστε να μην έχει ο αγρότης ούτε την ελάχιστη επιβάρυνση. Θα γίνει πλήρης αξιοποίηση όλων των βάσεων δεδομένων που υπάρχουν στον Οργανισμό. Στόχος μας είναι να γίνει ο αποκλειστικός και αποδτικός διαχειριστής των επιδοτήσεων, ώστε να υπηρετεί καθαρά την πολιτική που υλοποιεί το υπουργείο.»
Όσον αφορά τα ταμειακά διαθέσιμα του Οργανισμού, μετά από ερώτηση δημοσιογράφου, ο κ. Αποστόλου απάντησε ότι "η πιο σκανδαλώδης διαχείριση διαθεσίμων γινόταν στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Πρόκειται για την προκαταβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα αναπτυξιακά προγράμματα, που δεν
πάνε κατευθείαν στους αγρότες, αλλά μένουν αρκετό καιρό στην τράπεζα και η τράπεζα Πειραιώς δεν απέδιδε τους τόκους που αποκόμιζε από τη διαχείρισή τους".
Όσον αφορά τη νέα διοίκηση του Οργανισμού, πρόεδρος αναλαμβάνει ο Αντώνης Μωυσίδης, α΄ αντιπρόεδρος η Ειρήνη Κατσινοπούλου, β΄αντιπρόεδρος η Άννα-Μαρία Γιάντση και γενικός διευθυντής ο Γιώργος Αποστολάκης.
Αντώνης Μωυσίδης
Ο Αντώνης Μωυσίδης σπούδασε στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών (1968-1972). Έκανε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Bremen, Ο.Δ. Γερμανίας, πάνω στα θέματα ανάπτυξης και στις διαδικασίες μετασχηματισμού του Αγροτικού Χώρου. Το 1982 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή του στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Κατά τα έτη 1983-84/1998-94 συνεργάστηκε με το Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών ως Ερευνητής. Από το 1984 ως το 1999 εργάσθηκε στην Αγροτική Τράπεζα ως μέλος της Διεύθυνσης Μελετών και Προγραμματισμού. Από το 1994 μέχρι σήμερα διδάσκει ως μέλος ΔΕΠ στο Πάντειο Παν/μιο, στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής στο αντικείμενο της Αγροτικής Κοινωνιολογίας. Το 2003 εξελέγη στη βαθμίδα του Καθηγητή. Έχει δημοσιεύσει σε συλλογικούς τόμους, μονογραφίες και πολλά άρθρα.

Ο Αντώνης Μωυσίδης αναλαμβάνει πρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Μωυσίδης: Η ανάπτυξη του αγροτικού τομέα στην Ελλάδα στηρίχτηκε στους μετανάστες
Στον δημοσιογράφο της "Καθημερινής", Ματθαίο Τσιμιτάκη, είχε αναπτύξει τις απόψεις του για την εξέλιξη της ελληνικής αγροτικής οικονομίας, ο κ. Μωυσίδης σε κείμενο που δημοσιεύτηκε στις 4 Μαΐου του 2013: «Ο αγροτικός τομέας βρίσκεται σε σταθερή πορεία εκσυγχρονισμού εδώ και σαράντα χρόνια», λέει ο Αντώνης Μωυσίδης, καθηγητής Αγροτικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Το 1971, το 53,9% του πληθυσμού απασχολούνταν στη γεωργία και η δομή της παραγωγής στηριζόταν στην οικογένεια.
Το 2001 μόλις το 13,4% του πληθυσμού απασχολούνταν στη γεωργία και την κτηνοτροφική παραγωγή και η ύπαιθρος γερνούσε σε βαθμό που έδειχνε να μην είναι σε θέση να εξακολουθήσει να παράγει.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εκσυγχρονιστεί, να αναδιαρθρωθεί σταδιακά σε βιομηχανική βάση, απασχολώντας πολύ περισσότερους μόνιμους ή εποχικούς υπαλλήλους.
«Για παράδειγμα, τη δεκαετία του '90 καταγράφονταν πολύ περισσότερα αγροτικά μηχανήματα, όπως τρακτέρ, απ' ό,τι τις προηγούμενες δεκαετίες. Τα πρώτα κύματα μεταναστών αναδημιούργησαν τον παραγωγικό κορμό της αγροτικής οικονομίας ρίχνοντας το κόστος των ημερομισθίων. Οχι μόνο δεν έκλεψαν τις δουλειές των Ελλήνων, αλλά ζωντάνεψαν την ύπαιθρο που μαράζωνε», λέει ο κ. Μωυσίδης. Κατά την περίοδο 1991-2000 οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις διπλασιάστηκαν, ώς το 2007 όμως είχαν πενταπλασιαστεί. Ενώ οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις που χρησιμοποιούσαν εποχική εργασία το 1991 αντιπροσώπευαν το 29% του συνόλου, το 2007 οι εκμεταλλεύσεις αυτές ήταν το 43%. Από το 1998 ώς το 2012 οι μισθωτοί στον πρωτογενή τομέα αυξήθηκαν κατά 78%, ξεπερνώντας τα 46.000 άτομα, ενώ ακόμα και τη διετία 2009-2011 τα νούμερα εργαζομένων, εργατοωρών και εκμεταλλεύσεων παρέμεναν περίπου στα επίπεδα του 2005-06.
Η διάρθρωση της εργασίας στην ύπαιθρο ακολούθησε τη διαδικασία ένταξης των μεταναστών. Από σχετική έρευνα των Παπαδόπουλου - Κασσίμη του 2011 φαίνεται πως οι μετανάστες που έφτασαν ώς το 2005 στη χώρα (χρονιά κατά την οποία σταμάτησαν οι νομιμοποιήσεις) εντάσσονται περισσότερο στο δυναμικό των μόνιμων εργατών γης, προτιμούν τις περιοχές στις οποίες υπάρχει πολυκαλλιέργεια και ενσωματώνονται στις τοπικές κοινωνίες. Αντιθέτως, οι μετανάστες ασιατικής καταγωγής που ήρθαν αργότερα δεν περιμένουν καμιά διαδικασία νομιμοποίησης που θα τους επέτρεπε να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία και προτιμούν τις περιοχές εποχικής εντατικής καλλιέργειας. Σ' αυτές τις περιοχές το 81% των εργατών γης παρουσιάζει εισόδημα κάτω των 10.000 ευρώ ετησίως, με τους Αλβανούς να ηγούνται της πυραμίδας και τους Μπανγκλαντεσιανούς να έρχονται τελευταίοι με εισόδημα μόλις 5.400 ευρώ περίπου.
Ο ανταγωνισμός είναι η αιτία του φαινομένου «Μανωλάδα», λέει ο Χαράλαμπος Κασσίμης, καθηγητής στο Εργαστήριο Γεωργικών Εφαρμογών, Αγροτικών Συστημάτων και Αγροτικής Κοινωνιολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Διαφορετικές χώρες διαθέτουν διαφορετικό κόστος εργασίας στο χωράφι, όμως το κόστος αυτό συνιστά το 50% του τελικού κόστους παραγωγής, άρα η συρρίκνωσή του θεωρείται σημαντική». Παρόμοια περιστατικά άγριας εκμετάλλευσης παρατηρήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια στην Πούλια της Ιταλίας και στην περιοχή Ελ Χίντο της Ισπανίας. Εκεί υιοθετείται πλέον το μοντέλο της συμβολαιακής εργασίας ελεγχόμενης μετανάστευσης. Μαροκινοί εποχικοί μετανάστες εργάζονται στη συγκομιδή με δικαίωμα -εφόσον επιστρέψουν στην πατρίδα τους- να επαναπροσληφθούν τον επόμενο χρόνο.
Στην Αγγλία, τη δουλειά κάνουν εποχικοί εργάτες από την Καμπότζη. Νομιμότητα όμως δεν σημαίνει και λύση του προβλήματος. Στην Ιρλανδία, παρότι ο αγρότης υποχρεούται να παρέχει στέγη και ασφάλιση, η εντατικοποίηση της παραγωγής οδηγεί σε υπερεκμετάλλευση της εργασίας, όπως γίνεται, για παράδειγμα, με τη μέτρηση της αποδοτικότητας ενός εργάτη γης ανά καφάσι κ.ο.κ. Σε πολλές Πολιτείες των ΗΠΑ λειτουργούν ειδικές οικονομικές ζώνες όπου ισχύουν τα ημερομίσθια των χωρών καταγωγής των μεταναστών εργατών γης.
Ειρήνη Κατσινοπούλου
Η Ειρήνη Κατσινοπούλου είναι γεωπόνος, εργαζόμενη στο Δήμο Αθηναίων. Είναι εκλεγμένη Δημοτική Σύμβουλος στο Δήμο Ηρακλείου Αττικής με το Δίκτυο Πολιτών και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Γεννήθηκε (το 1960), μεγάλωσε και ζει στο Ηράκλειο Αττικής.
Από τα μαθητικά της χρόνια εντάχθηκε στην Αριστερά και συμμετείχε ενεργά σε μαθητικά και στη συνέχεια σε φοιτητικά κινήματα. Ήταν πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών Γεωπονικής (1981 - 1983). Είναι ενεργό μέλος του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Το 2004 ήταν υποψήφια ευρωβουλευτής με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΝ. Είναι επικεφαλής του τμήματος αγροτικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφια δήμαρχος με το «Δίκτυο Πολιτών, Αξιοπρέπεια, Αντίσταση, Αλληλεγγύη».

Η Ειρήνη Κατσινοπούλου αναλαμβάνει α΄ αντιπρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Κατσινοπούλου για τη νέα ΚΑΠ: Ένα «πρασίνισµα» µε γκρίζο περιεχόµενο
Σε κείμενό της που δημοσιεύτηκε στο ecoleft.gr στις 4 Απριλίου 2013, η κυρία Κατσινοπούλου, με τους 1.680 φίλους στο facebook, που η συντριπτική τους πλειοψηφία είναι αγρότες, ανέφερε τα εξής: "Οι ρυθµίσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής 2014–2020, ακόµα και µετά τις επιµέρους τροπολογίες που υιοθέτησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 14 Μαρτίου 2013, κινούνται µε απόλυτη προσήλωση στα νεοφιλελεύθερα δόγµατα και την περαιτέρω απορρύθµιση της αγοράς αγροτικών προϊόντων. Και πώς αλλιώς, αφού οι άξονές της είναι οριοθετηµένοι στην υπηρέτηση της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», υπό σκληρή επιτήρηση για την εφαρµογή του Συµφώνου Δηµοσιονοµικής Σταθερότητας.
Με σηµαία την παγκόσµια ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής γεωργίας σύµφωνα µε τις επιταγές του ΠΟΕ, ο αποκλειστικός στόχος της προτεινόµενης ΚΑΠ είναι η εξάλειψη των µικρών οικογενειακών εκµεταλλεύσεων και η διασφάλιση της κερδοφορίας των µεγάλων βιοµηχανιών µεταποίησης γεωργικών προϊόντων, των µεγάλων αλυσίδων λιανικής πώλησης τροφίµων και των εξαγωγικών επιχειρήσεων, ιδίως των χωρών του Βορρά.
Η µείωση της χρηµατοδότησης της ΚΑΠ κατά 11,2%, η διατήρηση της κατανοµής των ενισχύσεων σε όφελος των µεγάλων γεωργικών εκµεταλλεύσεων, που ενώ αποτελούν το 20% του συνόλου καρπώνονται (όχι µόνο στην Ελλάδα, αλλά στο σύνολο της ΕΕ) το 80% των άµεσων ενισχύσεων, η απουσία εργαλείων ρύθµισης των τιµών και ελέγχου της κερδοσκοπίας και οι οριζόντιες ρυθµίσεις σε όλα τα κράτη µέλη, αγνοώντας τα επιµέρους εθνικά παραγωγικά χαρακτηριστικά, είναι το κεντρικό περιεχόµενο της ακραίας φιλελευθεροποίησης της ευρωπαϊκής γεωργίας.
Επιπλέον, το κυρίαρχο µπλοκ εξουσίας της ΕΕ παρουσιάζει ως δήθεν στροφή προς µια πιο «πράσινη» ΚΑΠ την υποχρεωτική διάθεση από κάθε χώρα του 30% των κονδυλίων για τις άµεσες ενισχύσεις, σε µέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος. Τα τρία βασικά µέτρα-προϋποθέσεις για την καταβολή στους αγρότες της «πράσινης ενίσχυσης» (greening) είναι:
Διαφοροποίηση καλλιεργειών (crop diversification): Οι αγρότες µε 100–300 στρέµµατα καλλιεργήσιµης γης υποχρεούνται να φυτέψουν τουλάχιστον δύο διαφορετικές καλλιέργειες. Καµία από αυτές τις καλλιέργειες δεν πρέπει να καλύπτει πάνω από το 80% της καλλιεργήσιµης γης. Αγροτεµάχια πάνω από 300 στρέµµατα υποχρεούνται να καλλιεργούν τρεις καλλιέργειες, µε την κύρια να καλύπτει όχι περισσότερο από 75% της καλλιεργήσιµης γης. Η διαφοροποίηση δεν θα εφαρµόζεται σε εκτάσεις που χρησιµοποιούνται αποκλειστικά για χορτονοµές, είναι σε αγρανάπαυση ή καλλιεργούνται µε φυτά που καλύπτονται από το νερό για σηµαντικό µέρος του έτους.
Βοσκότοποι (permanent pasture/ grassland): Οι εκτάσεις που αποτελούν µόνιµα λιβάδια και µόνιµους βοσκότοπους σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, οφείλουν να τηρούν µια ελάχιστη αναλογία ως προς τις υπόλοιπες γεωργικές εκτάσεις.
Περιοχές οικολογικής εστίασης (ecologically focused areas): Οι αγρότες θα πρέπει να αφήνουν ακαλλιέργητο το 5% των επιλέξιµων στρεµµάτων τους. Σε αυτό περιλαµβάνονται πεζούλες, δέντρα, ρέµατα και άλλα στοιχεία του τοπίου και για τις δενδρώδεις καλλιέργειες, να παραµένει σε φυσική κατάσταση.
Πάντως, τα µέτρα αυτά θα τροποποιηθούν ως την οριστική απόφαση για την ΚΑΠ τον προσεχή Ιούνιο, καθώς στο τελευταίο Συµβούλιο Υπουργών Γεωργίας (20 Μαρτίου) ήδη υιοθέτησαν τη διαµόρφωση «ισοδύναµων πρακτικών» ως προς το «πρασίνισµα» που προτείνει η Κοµισιόν, την προοδευτική εφαρµογή των απαιτήσεων της διαφοροποίησης των καλλιεργειών, τη ρύθµιση στις αναλογίες µόνιµων βοσκότοπων και λειµώνων και τη σταδιακή εφαρµογή της «Περιοχής Οικολογικής Εστίασης», που θα µπορεί να αυξηθεί σε 7% από το 2018.
Το «πρασίνισµα» δεν σηµαίνει ότι θα καταργηθούν τα αγροπεριβαλλοντικά προγράµµατα αγροτικής ανάπτυξης (2ος πυλώνας), απλά οι απαιτήσεις τους θα γίνουν ακόµη πιο αυστηρές. Έτσι, ενώ τουλάχιστον το 25% του συνόλου των δαπανών αγροτικής ανάπτυξης θα πρέπει να αφορούν γεωργοπεριβαλλοντικά µέτρα και µέτρα υποστήριξης της βιολογικής γεωργίας, η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου (14 Μαρτίου) για αποφυγή διπλής χρηµατοδότησης σηµαίνει ότι οι αγρότες που ενισχύονται µε το υποχρεωτικό «πρασίνισµα», πρέπει να υποχρεωθούν σε πρόσθετες ενέργειες για την προστασία του περιβάλλοντος, ώστε να είναι επιλέξιµοι για προγράµµατα ανάπτυξης της υπαίθρου.
Με δυό λόγια, το πολυδιαφηµισµένο «πρασίνισµα» µε τις πολλές γκρίζες περιοχές και τις παλινωδίες, δεν είναι παρά µια φιλοπεριβαλλοντική πινελιά σε ένα απέραντο τοπίο εντατικής βιοµηχανοποιηµένης γεωργίας µε αλόγιστη χρήση εισροών, κατασπατάληση των φυσικών πόρων και προώθηση Γενετικά Τροποποιηµένων Οργανισµών.
Η αναστροφή της περιβαλλοντικής κρίσης και η διατροφική ασφάλεια των λαών της Ευρώπης, απαιτούν τη συνολική αλλαγή παραγωγικού προτύπου και τη στροφή σε µια γεωργία φιλική προς το περιβάλλον, µε µέτρα πρόσθετης ενίσχυσης ιδίως των µικροµεσαίων παραγωγών και των παραδοσιακών καλλιεργειών.
Ο συνολικός µετασχηµατισµός της ευρωπαϊκής γεωργίας σε µια γεωργία χαµηλών εισροών, µε εφαρµογή της ολοκληρωµένης διαχείρισης και τη στροφή προς τη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία, σε όφελος των µικροµεσαίων αγροτών και των κοινωνικών αναγκών, είναι αίτηµα και πεδίο πάλης όχι µόνο του ευρωπαϊκού αγροτικού κινήµατος, αλλά και του κόσµου της εργασίας και προϋποθέτει την ανατροπή της κυριαρχίας των δυνάµεων του νεοφιλελευθερισµού και του δηµοσιονοµικού στραγγαλισµού των λαών."
Άννα-Μαρία Γιάντση

Η Άννα-Μαρία Γιάντση αναλαμβάνει β΄ αντιπρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Η Άννα-Μαρία Γιάντση είναι δασολόγος και γραμματέας Περιβάλλοντος και Ενέργειας στους "Ανεξάρτητους Έλληνες", με τους οποίους ήταν και υποψήφια βουλευτής. Έχει πτυχίο Δασολόγου-Περιβαλλοντολόγου από το Α.Π.Θ. και είναι υποψήφια διδάκτορας στη Νομική Αθηνών. Έχει την οργάνωση, επιμέλεια και παρουσίαση της ενημερωτικής εκπομπής ΕΡΓΟγή στο Euro channel για αγροτικά και περιβαλλοντικά θέματα. Είναι μέλος του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. και ήταν υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος για το  Νομό Θεσσαλονίκης το 2014 με την "Αλληλεγγύη" του Απόστολου Τζιτζικώστα. Γιώργος Αποστολάκης

Ο Γιώργος Αποστολάκης αναλαμβάνει γενικός διευθυντής στον ΟΠΕΚΕΠΕ.

Ο Γιώργος Αποστολάκης είναι γεωπόνος, ειδικός σύμβουλος για τον πρωτογενή τομέα στον δήμο Μινώα-Πεδιάδας και μέλος της ΝΕ Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ στο Αγροτικό Τμήμα. Έχει εμπειρία σε θέματα εκπαίδευσης και κατάρτισης αγροτών και έχει συμμετάσχει σε εκπαιδευτικές ημερίδες του δήμου, με εισηγήσεις για τη λίπανση και την άρδευση της ελαιοκαλλιέργειας, την τεχνική της καλλιέργειας του φραγκόσυκου κ.ά. Στις 15 Μαρτίου του 2015 υποστήριξε δημόσια σχετικά με τη δακοκτονία ότι «η  μεμονωμένη αντιμετώπιση  ανά  παραγωγό  δεν  είναι αποτελεσματική» καθώς και ότι «η μείωση του ήδη μειωμένου προϋπολογισμού για την δακοκτονία, είναι απαράδεκτη και οδηγεί στην πλήρη απαξίωση και αναποτελεσματικότητά της».