Σαν σήμερα 2/4, Όταν οι Αθηναίοι είπαν το νερό νεράκι και η ΕΥΔΑΠ διπλασίασε την τιμή του

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 2 Απριλίου του 1990 όταν η ΕΥΔΑΠ ανακοίνωσε τον διπλασιασμό της τιμής κατανάλωσης νερού στο Λεκανοπέδιο, προσπαθώντας να αντιμετωπιστεί η λειψυδρία που έπληττε την Αττική.
Ήταν η περίοδος που- αν θυμούνται οι πιο παλιοί- απαγορευόταν το πλύσιμο αυτοκινήτων με λάστιχο στους δρόμους και προτεινόταν η τοποθέτηση τούβλου στο καζανάκι της τουαλέτας, βομβαρδίζονταν οι πυλώνες της ΔΕΗ με νερό υπό πίεση για να καθαρίσουν από τη σκόνη (το blackaout δεν αποφεύχθηκε...) και θα βομβαρδίζονταν και τα σύννεφα για να φέρουν βροχή... Οι Αθηναίοι βομβαρδίζονταν καθημερινά με πρωτοσέλιδα του τύπου: «Νερό μόνο για 62 ημέρες», «Εδώ ο Θεός ξέχασε να βρέχει», «Έτοιμο και δελτίο στο νερό», «Στέρεψαν τα ποτάμια» και «Μια βροχή μας σώζει»! Κι άντε μετά να πιείς νερό…
Από τα τέλη της δεκαετίας του 80 έως τις αρχές του 90 η Ελλάδα χτυπήθηκε (και) από ανομβρία. Δεν ήταν μόνο η Αθήνα στο κάδρο του προβλήματος, αφού σχεδόν σε ολόκληρη τη χώρα η απουσία βροχοπτώσεων είχε δημιουργήσει έντονα προβλήματα. Όμως η Αττική και ιδιαίτερα η Αθήνα με τους εκατομμύρια κατοίκους βρέθηκε στο επίκεντρο της λειψυδρίας.
Η περίοδος 1989-90 έχει καταγραφεί ως η ξηρότερη στην ελληνική ιστορία ενώ αμέσως μετά ακολουθεί η περίοδος 1991-92. Το πρόβλημα είχε προκύψει βασικά από την έλλειψη βροχοπτώσεων, αλλά και από μετανάστες που κατέκλυσαν την Ελλάδα εκείνη την εποχή και που σπαταλούσαν το νερό το οποίο ήταν δυσεύρετο πολύτιμο αγαθό στους τόπους τους, η αλόγιστη χρήση σε κήπους και άλλες δραστηριότητες από τους Έλληνες και το βασικότερο: οι απώλειες που έφθαναν το 20% στη διαδρομή του νερού από τον Μόρνο και τον Εύηνο και από βλάβες στο δίκτυο, που ανέβαζαν τις απώλειες μέχρι το νερό να καταλήξει στα διυλιστήρια στο 40%!

Η στάθμη της τεχνητής λίμνης του Μόρνου σε χαμηλά επίπεδα. 

Η τεχνητή λίμνη του Μόρνου άρχισε να ξεραίνεται και τα σπίτια κι οι εκκλησιές από το χωριό Κάλλιο να εμφανίζονται. Η στάθμη στη λίμνη του Μαραθώνα είχε χαμηλώσει απελπιστικά και η Υλίκη, επίσης, παρουσίαζε έντονα συμπτώματα ξηρασίας και οι Έλληνες (οι Αθηναίοι βασικά) αγωνιούσαν…
Τότε ήταν που η ΕΥΔΑΠ με καμπάνια της το σύνθημα «Προσέχουμε για να έχουμε» διπλασίασε την τιμή του νερού! Από τηλεοράσεων οι Έλληνες ενημερώνονταν καθημερινά, κάτι σαν την περίοδο της πανδημίας του κορονοϊού, και σιγά σιγά η κατάσταση εξομαλύνθηκε.
Το πρόβλημα της υδροδότησης των δήμων της Αθήνας λύθηκε με την εκτροπή του ποταμού Εύηνου προς τον ταμιευτήρα του Μόρνου· η κατασκευή σήραγγας και φράγματος ολοκληρώθηκε το 2001. Η στάθμη των λιμνών ανέβηκε ξανά, τα ποτάμια γέμισαν και με την αρωγή των βροχοπτώσεων, αλλά η τιμή του νερού δεν επανήλθε ποτέ στα πριν από τη λειψυδρία επίπεδα.