 |
Τα καρτέλ με την ανοχή της κυβέρνησης εφαρμόζουν συντονισμένες πρακτικές μεταξύ των προϊόντων αυξάνοντας συστηματικά τις τιμές.
Λειτουργούν σαν αόρατη, αλλά ισχυρή μηχανή που κουρελιάζει το εισόδημα της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών.
Το χειρότερο; Οι κρατικές υπηρεσίες που θα έπρεπε να ελέγχουν αυτή τη συμπεριφορά είτε αδιαφορούν είτε παίζουν θεατρικό ρόλο. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι ανύπαρκτοι και όταν ενεργοποιούνται, συχνά περιορίζονται σε επιδείξεις που έχουν στόχο να καθησυχάσουν τη δημοσιότητα. Το κάνουν απλώς «Για τα μάτια του κόσμου» χωρίς να θίγουν τα ληστρικά κερδοσκοπικά συστήματα που επιδίδονται προκλητικά στις παρανομές ή αθέμιτες συνεννοήσεις.
Το αποτέλεσμα είναι η λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων να συνεχίζεται ακάθεκτη. Οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι με χαμηλά και μέσα εισοδήματα, οι μικροεπαγγελματίες βλέπουν το εισόδημά τους να εξατμίζεται, ενώ λίγα συμφέροντα αυξάνουν τα κέρδη τους.
Αυτή η κατάσταση δεν είναι «φυσικό φαινόμενο». Είναι αποτέλεσμα πολιτικών και επιχειρηματικών επιλογών, που συγκεντρώνει τη συγκέντρωση δύναμης και την ατιμωρησία. Μια επιθετική πολιτική προστασίας του ανταγωνισμού, διαφανείς και γρήγοροι έλεγχοι, αυστηρά πρόσθετα και ανεξάρτητη επιτήρηση είναι τα ελάχιστα βήματα για να σταματήσει επί τέλους αυτή η απαράδεκτη αρπακτική ασυδοσία. Χωρίς αυτά, οι αυξήσεις τιμών θα συνεχίσουν να φορτώνονται στις πλάτες των αδύναμων.
Οι πολίτες δεν πρέπει να μένουν παθητικοί. Ενημέρωση, συλλογική πίεση, δημόσια καταγγελία και αναφορά για διαφάνεια είναι εκείνα που μειώνουν την ατιμωρησία. Χρειάζεται ισχυρή φωνή, από δημοσιογράφους, καταναλωτικές οργανώσεις, εργατικά σχήματα και θεσμικούς φορείς, για να μετατρέψουν την οργάνωση σε αποτελεσματική σύγκρουση με τις εστίες υψηλού επιπέδου των λαϊκών εισοδημάτων. Διαφορετικά η αισχροκέρδεια θα βασιλεύει.
Ας μη δεχτούμε ότι η ακρίβεια είναι μονόδρομος ή «απλώς έτσι έγιναν τα πράγματα». Είναι ληστεία, οργανωμένη και συστηματική, και πρέπει να σταματήσει.
Του Σταύρου Στραβόλαιμου
Το χειρότερο; Οι κρατικές υπηρεσίες που θα έπρεπε να ελέγχουν αυτή τη συμπεριφορά είτε αδιαφορούν είτε παίζουν θεατρικό ρόλο. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι ανύπαρκτοι και όταν ενεργοποιούνται, συχνά περιορίζονται σε επιδείξεις που έχουν στόχο να καθησυχάσουν τη δημοσιότητα. Το κάνουν απλώς «Για τα μάτια του κόσμου» χωρίς να θίγουν τα ληστρικά κερδοσκοπικά συστήματα που επιδίδονται προκλητικά στις παρανομές ή αθέμιτες συνεννοήσεις.
Το αποτέλεσμα είναι η λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων να συνεχίζεται ακάθεκτη. Οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι με χαμηλά και μέσα εισοδήματα, οι μικροεπαγγελματίες βλέπουν το εισόδημά τους να εξατμίζεται, ενώ λίγα συμφέροντα αυξάνουν τα κέρδη τους.
Αυτή η κατάσταση δεν είναι «φυσικό φαινόμενο». Είναι αποτέλεσμα πολιτικών και επιχειρηματικών επιλογών, που συγκεντρώνει τη συγκέντρωση δύναμης και την ατιμωρησία. Μια επιθετική πολιτική προστασίας του ανταγωνισμού, διαφανείς και γρήγοροι έλεγχοι, αυστηρά πρόσθετα και ανεξάρτητη επιτήρηση είναι τα ελάχιστα βήματα για να σταματήσει επί τέλους αυτή η απαράδεκτη αρπακτική ασυδοσία. Χωρίς αυτά, οι αυξήσεις τιμών θα συνεχίσουν να φορτώνονται στις πλάτες των αδύναμων.
Οι πολίτες δεν πρέπει να μένουν παθητικοί. Ενημέρωση, συλλογική πίεση, δημόσια καταγγελία και αναφορά για διαφάνεια είναι εκείνα που μειώνουν την ατιμωρησία. Χρειάζεται ισχυρή φωνή, από δημοσιογράφους, καταναλωτικές οργανώσεις, εργατικά σχήματα και θεσμικούς φορείς, για να μετατρέψουν την οργάνωση σε αποτελεσματική σύγκρουση με τις εστίες υψηλού επιπέδου των λαϊκών εισοδημάτων. Διαφορετικά η αισχροκέρδεια θα βασιλεύει.
Ας μη δεχτούμε ότι η ακρίβεια είναι μονόδρομος ή «απλώς έτσι έγιναν τα πράγματα». Είναι ληστεία, οργανωμένη και συστηματική, και πρέπει να σταματήσει.
Του Σταύρου Στραβόλαιμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα