Ανησυχία στα Φιλιατρά για τον “Καλλικράτη”

Κύριε νομάρχη,
Αναφέρομαι στο σχέδιο «Καλλικράτης» που αφορά τους δήμους της Μεσσηνίας. Θα έχετε ασφαλώς αντιληφθεί τη μεγάλη ανησυχία του Δήμου Φιλιατρών, που διαισθάνεται να κινδυνεύει από κάποιες απαράδεκτες προτάσεις ορισμένων, που αντιμετωπίζουν το θέμα αυτό με καθόλου δίκαια και αντικειμενικά κριτήρια, αλλά με εντελώς απαράδεκτα υποκειμενικά συμφέροντα και με κομματικές ενδεχομένως σκοπιμότητες. Να είστε βέβαιος, πως όταν θα ανακοινωθούν τα ονόματα και τα όρια των νέων δήμων και τύχει να μην συμπεριλαμβάνεται σ’ αυτούς ο Δήμος Φιλιατρών, θα προκληθεί οπωσδήποτε πολύ μεγάλη αναστάτωση και κοινωνική αναταραχή στα Φιλιατρά, με απρόβλεπτα δυσμενή επακόλουθα. Οι Φιλιατρινοί δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν ξαφνικά να μεταβληθούν, από «αφεντικά του οίκου τους», σε «περίοικους» κάποιων… «Λακεδαιμονίων» γειτόνων τους! Ως νομάρχης Μεσσηνίας, έχουμε τη γνώμη πως θα πρέπει να πάρετε ξεκάθαρη θέση πάνω στο θέμα αυτό, προτού να ανακοινωθούν οι «νέοι δήμοι», και μάλιστα θα πρέπει να ορίσετε και κάποιες «κόκκινες γραμμές» που δεν πρέπει να τις παραβιάσει κανείς, ώστε να αποφευχθούν οι όποιες αδικίες και οι όποιοι πονηροί κομματικοί σχεδιασμοί που ενδεχομένως επεξεργάζονται κάποιοι. Μια ξεκάθαρη, αντικειμενική και απόλυτα δίκαιη θέση σας πάνω σ’ αυτό το θέμα θα έχει ασφαλώς μεγάλη βαρύτητα και δεν μπορεί παρά να γίνει οπωσδήποτε αποδεκτή από όλους. Δεν ζητάμε καμία εύνοια, αλλά μόνο να ισχύσουν δίκαια και αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία οφείλει η Πολιτεία να εξασφαλίσει στον επικείμενο ανασχεδιασμό της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μεγάλοι, ιστορικοί και πλουτοπαραγωγικοί δήμοι της Μεσσηνίας όπως τα Φιλιατρά, με ιδιαίτερα λαμπρό πολιτιστικό παρελθόν και με δυνατότητες αυτοδύναμης οικονομικής επιβίωσης, έχουν αναφαίρετο το δικαίωμα να παραμείνουν ανεξάρτητοι για να συνεχίσουν την προοδευτική και αναπτυξιακή τους πορεία, χωρίς τη βοήθεια κανενός και προπαντός χωρίς να συνενωθούν με άλλους γειτονικούς δήμους, που αυτοί ζητούν συνένωση μαζί μας, γιατί χωρίς «δεκανίκια» δεν μπορούν να στηθούν όρθιοι στα πόδια τους. Ο Δήμος Φιλιατρών δεν ζητά εύνοια, αλλά απαιτεί να τηρηθούν αντικειμενικοί και δίκαιοι κανόνες ώστε κανείς δήμος της Μεσσηνίας να μην αδικηθεί, προκειμένου να ευνοηθούν σκανδαλωδώς κάποιοι άλλοι, που ενδεχομένως και να μην το αξίζουν. Τέτοιοι αντικειμενικοί κανόνες θα μπορούσαν να είναι και οι εξής: 1) Η μείωση του αριθμού των δήμων στο 1/3 των υπαρχόντων θα πρέπει να εφαρμοστεί όχι μόνο σε επίπεδο επικράτειας, αλλά και σε επίπεδο περιφέρειας και νομού (με κάποιες ασφαλώς εξαιρέσεις για τις περιοχές της νησιωτικής Ελλάδας, όπου εκεί υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες). Στη Μεσσηνία για παράδειγμα, θα πρέπει οι 29 σημερινοί δήμοι να περιοριστούν σε 9-10 τουλάχιστον δήμους. 2) Δεν πρέπει να θιγούν καθόλου οι λίγοι εκείνοι ιστορικοί δήμοι της χώρας που υπάρχουν ως δήμοι από την εποχή του Ιωάννη Καποδίστρια (1833) και που έχουν παρουσιάσει σημαντική πολιτιστική και οικονομική πρόοδο, στηριζόμενοι στις δικές τους δυνάμεις και στην παραγωγικότητα του δικού τους ανθρώπινου δυναμικού. Τέτοιοι δήμοι είναι ελάχιστοι στη Μεσσηνία και αλίμονο εάν θα τολμούσε κανείς τώρα να τους καταργήσει. Τέτοιοι δήμοι έχουν δικαίωμα να παραμείνουν αλώβητοι, γιατί αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. 3) Δεν πρέπει επίσης να θιγεί κανένας δήμος της Ελλάδας, ούτε ασφαλώς και της Μεσσηνίας, που έχει έναν αξιόλογο πληθυσμό, πάνω από 5.000 τουλάχιστον κατοίκους, γιατί η τυχόν κατάργησή τους θα ήταν όχι μόνο κάτι το παράλογο και εξωφρενικό, αλλά και προκλητικότατο. Οι δήμοι με τέτοιο πληθυσμό δεν υπερβαίνουν τους 170 σε όλη την Ελλάδα. Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν τι δικαιώματα έχει ο Δήμος Φιλιατρών, που είναι δεύτερος σε πληθυσμό δήμος της Μεσσηνίας. 4) Με βάση τους πιο πάνω αντικειμενικούς κανόνες, θα πρέπει κ. νομάρχη να δηλώσετε δημόσια πως δεν θα επιτρέψετε να γίνουν κανενός είδους αδικίες στο νομό μας στον επικείμενο ανασχεδιασμό των δήμων και πως θα αντιδράσετε με κάθε τρόπο και μέσο, προκειμένου να αποφευχθεί ο οποιοσδήποτε κίνδυνος για τους δήμους εκείνους του νομού μας που εμπίπτουν στις πιο πάνω κατηγορίες. 5) Ολοι συμφωνούν ότι πρέπει να μειωθεί το μεγάλο κόστος λειτουργίας των πολλών σήμερα δήμων στη χώρα μας, που προέρχεται βασικά από τα υπέρογκα έξοδα και τις μεγάλες σπατάλες της πληθώρας των διαφόρων αντιοικονομικών δημοτικών υπηρεσιών και επιχειρήσεων. Ας αρχίσει λοιπόν η Πολιτεία, πρώτα από τις συνενώσεις των διαφόρων αυτών δημοτικών υπηρεσιών και επιχειρήσεων, με στόχο να δημιουργηθούν νέες (άρτια στελεχωμένες και αυστηρά ελεγχόμενες από το κράτος) «διαδημοτικές υπηρεσίες» και «διαδημοτικές επιχειρήσεις», που θα μπορούν να είναι βιώσιμες, άρτια εξοπλισμένες και που κυρίως θα μπορούν να εξυπηρετούν πιο αποτελεσματικά και με πολύ μικρότερο κόστος δύο ή και περισσότερους ακόμη γειτονικούς δήμους, και να αφήσει τους κάπως μεγάλους και αξιόλογους τουλάχιστον δήμους να συνεχίσουν να διοικούνται αυτόνομα,διατηρώντας το όνομά τους και την έδρα τους. (Το μισακό γαϊδούρι ψοφάει από την πείνα!...).6) Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κοπούν οι πατροπαράδοτοι «δεσμοί αίματος» ανάμεσα στον πολίτη και στο «δικό του δήμο». Είναι έγκλημα να αποξενωθούν οι ενεργοί πολίτες από τον δήμο τους, που τον έχουν «τιμή τους και καμάρι τους».Ενας αναγκαστικός «απογαλακτισμός» από τον δήμο εκείνον που παρέλαβαν απ’ τους γονείς τους θα προκαλέσει όχι μόνο οργή και αγανάκτηση, αλλά θα εξελιχθεί με μαθηματική ακρίβεια και σε μια γενική αδιαφορία και μια μεγάλη κοινωνική αποτελμάτωση. Κανείς δεν θα ενδιαφέρεται πλέον για ένα δήμο που θα εδρεύει σε άλλη γειτονική πόλη και που θα έχει ένα διαφορετικό όνομα από τον δήμο εκείνο μέσα στον οποίον γαλουχήθηκε και ανδρώθηκε. Κανείς πολίτης που παρέλαβε έναν μεγάλο, ιστορικό και φημισμένο δήμο δεν είναι διατεθειμένος να παραδώσει ένα… «δημοτικό διαμέρισμα»! Ας το αντιληφθεί αυτό η Πολιτεία…
Με τιμή,
Κώστας Σπανός
Φιλιατρά