Το NBA θα ήθελε να ξεχάσει τη γροθιά που σχεδόν σκότωσε τον Ρούντι Τομγιάνοβιτς

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΕΛΛΟΣ ΤΕΛ. ΑΝΑΝΕΩΣΗ: 03 ΜΑΡ. 2019 10:39
Ο ήχος της έμοιαζε με 'πεπόνι που σπάει πάνω σε τσιμέντο', ενώ ακούστηκε μέχρι τα δημοσιογραφικά θεωρεία. Ο δράστης έγινε το μαύρο πρόβατο του NBA.
Το NBA στα '70s ήταν μια πραγματική ρωμαϊκή αρένα. Οι εποχές όπως η σημερινή που το μακρινό σουτ και τα θεαματικά επιθετικά plays είναι τα στοιχεία που δίνουν μαγεία στο παιχνίδι, δεν υπήρχαν ούτε ως όνειρο στην μεταβατική εποχή από το ασπρόμαυρο στο χρώμα. Οι παίκτες ήταν πιο άτεχνοι, πραγματικά 'σκυλιά του πολέμου' και οι μάχες για τη διεκδίκηση ενός ριμπάουντ συχνά θύμιζαν στιγμιότυπα πυγμαχίας.
Στις 9 Δεκεμβρίου 1977, μια τέτοια διεκδίκηση μέσα σε ένα όμιλο παικτών των Λέικερς και των Ρόκετς, κατέληξε σε μια γροθιά, με ένα αποτέλεσμα ολέθριο, που λίγο έλειψε να στοιχίζει τη ζωή ενός εκ των παικτών.

Μια διεκδίκηση ενός ριμπάουντ ανάμεσα στον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ των Λέικερς και τον Κέβιν Κανέρτ των Ρόκετς, έφερε μια ανταλλαγή από γροθιές και αγκωνιές. Ο Κέρμιτ Ουάσιγκτον που παρακολουθούσε το περιστατικό, τράβηξε το σορτς του Κανέρτ για να τον εμποδίσει να επανέλθει γρήγορα στο παιχνίδι, ο Κανέρτ απάντησε στον φόργουορντ των Λέικερς με μια δυνατή αγκωνιά, ένας όμιλος παικτών και των δυο ομάδων κλήθηκε αμέσως σε ενισχύσεις και ένα συνηθισμένο νταιλίκι έγινε πόλεμος.

Ο Ουάσινγκτον σεληνιασμένος όπως ήταν προσπαθούσε να ξαναβρεί τον Κανέρτ για να απαντήσει. Δευτερόλεπτα πέρασαν και μια γνώριμη φάτσα βρέθηκε μπροστά του - ή μήπως δεν ήταν και τόσο γνώριμη; - και τα νεύρα πολλαπλασιάστηκαν πιο γρήγορα από τους παλμούς και η γροθιά που προσγειώθηκε στο πρόσωπο του άτυχου παίκτη ακούστηκε μέχρι τα δημοσιογραφικά θεωρεία.

Η σιωπή που απλώθηκε μέσα στο γήπεδο δεν ήταν μόνο από τρόμο για τη δύναμη με την οποία είχε χτυπήσει τον αντίπαλο του ο Κέρμιτ. Η διαπίστωση πώς ο φόργουορντ των Λέικερς δεν είχε χτυπήσει τελικά τον Κανέρτ, αλλά τον Ρούντι Τομγιάνοβιτς, διπλασίασε αμέσως τον τρόμο εντός και εκτός των παρκέ. Ο Τομγιάνοβιτς προσπάθησε να αμυνθεί και έπεσε ξανά κάτω, προσπάθησε να σηκωθεί και να επανέλθει στην πραγματικότητα, αλλά η αιμορραγία στο σαγόνι του ήταν ακατάσχετη και η ζαλάδα στο κεφάλι του ακόμα χειρότερη και όταν επανάκτησε τις αισθήσεις του, νόμιζε πως είχε πέσει πάνω του ο πίνακας του σκορ.

Ο Τζαμπάρ μαζί με το υπόλοιπο γήπεδο παρακολούθησε το περιστατικό και σύγκρινε τη γροθιά με "τον ήχο που κάνει ένα πεπόνι όταν πέφτει πάνω σε τσιμέντο"και ο Τομγιάνοβιτς παραδόξως, κατάφερε να συνεχίσει να παίζει. Στο τέλος του αγώνα, ο νεαρός τότε γκαρντ διακομίστηκε αμέσως στο νοσοκομείο και οι γιατροί μόλις είδαν το σχεδόν παραμορφωμένο πρόσωπο του, έμειναν άφωνοι με το πώς είχε καταφέρει να στέκεται όρθιος.
Ο Τομγιάνοβιτς είχε διαλύσει το σαγόνι του, τη μύτη του και είχε υποστεί σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Ήταν επιβεβλημένη μια σειρά από εγχειρήσεις ώστε το εσωτερικό του εγκεφάλου του να μη θυμίζει θρυμματισμένο αυγό

Οι ζωές και των δυο αθλητών έγιναν κόλαση. Η τιμωρία του Κέρμιτ με αποκλεισμό 60 ημερών από την αγωνιστική δράση, η μεγαλύτερη μέχρι τότε στη λίγκα, φάνταζε πολύ μικρή μπροστά στα εκατοντάδες γράμματα μίσους και απειλών που δεχόταν από φανατικούς οπαδούς. Ο παίκτης των Λέικερς έχασε 26 παιχνίδια, έχασε το σεβασμό των συμπαικτών του, έχασε χρήματα σε αγωγή που του έκανε ο Τομγιάνοβιτς μερικούς μήνες μετά και έγινε το μαύρο πρόβατο του NBA.

Ο Τομγιάνοβιτς όχι μόνο επανήλθε στους αγωνιστικούς χώρους μετά από περίπου 5 μήνες, αλλά κατάφερε να παίξει ακόμα και σε All Star Game. Παρ' όλα αυτά, ο Ρούντι δεν ήταν ο ίδιος, τα στατιστικά και το πάθος του για το παιχνίδι ήταν σε ελεύθερη πτώση και ποτέ δεν κατάφερε να ξαναβρεί τον εαυτό του.

Το περιστατικό αυτό λειτούργησε τελικά, ως ένα διδακτικό μάθημα για το NBA, καθώς στη σύγχρονη ιστορία του πρωταθλήματος, η καθιέρωση ενός έξτρα ρεφερί με αρμοδιότητες ως προς την πειθαρχία των παικτών και η αυτόματη επιβολή τιμωρίας σε 'ταραχοποιούς' που ζεσταίνουν τις γροθιές τους.
contra