 |
Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, είναι πλέον το μεγάλο -άμεσο στοίχημα για την κυβέρνηση- καθώς τα πρόβληματα που αφήνει πίσω της η πανδημία είναι πολλά και ποικίλα.
Τα κοινοτικά κονδύλια, όπως και στο παρελθόν (ΜΟΠ, πακέτα Ντελόρ, Γιούνκερ κλπ) αποτελούν και σήμερα για τη χώρα μας, μια μεγάλη ευκαιρία και ταυτόχρονα μια μεγάλη πρόκληση.
Είναι αλήθεια, ότι σε επίπεδο σχεδιασμού η Αθήνα βρίσκεται πιο μπροστά από άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (κάτι που επεσήμανε ήδη ο κ. Κλάους Ρεγκλινγκ, από την πλευρά της ΕΕ), αλλά όλα θα κριθούν στο επίπεδο του τρόπου και του χρόνου υλοποίησης. Είναι ξεκάθαρο ότι το πρώτο βασικό βήμα έχει γίνει, αλλά η ουσία όπως πάντοτε συμβαίνει, δεν είναι μόνον στα σχέδια, αλλά και στην πράξη.Η κυβέρνηση θα πρέπει αμέσως μετά την έγκριση των σχεδίων που έχει ήδη υποβάλει στην Κομισιόν να προχωρήσει στην εφαρμογή τους, με βασικη κατεύθυνση, τη διανομή των κοινοτικων πόρων στους πολίτες.
Όχι μέσω επιδομάτων, ή έκτακτων βοηθημάτων, αλλά μέσα από τη δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας, με κανονικούς και όχι μνημονιακούς μισθούς. Η στήριξη των επιχειρήσεων σε οποιονδήποτε κλάδο, δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμβεί ανεξάρτητα από το τι θα γίνει στο εργασιακό επίπεδο.
Οι επιχειρηματίες που θα μπουν στα προγράμματα πρέπει να αποδείξουν ότι θα επενδύσουν σε υποδομές και σε έμψυχο δυναμικό τη βοήθεια που θα λάβουν. Και τελικά θα πρέπει να ελέγχονται ότι τηρούν τους όρους και τις προϋποθέσεις που θα έχουν συμφωνηθεί με το κράτος.
Την ίδια ευθύνη έχουν ξεκάθαρα και οι τράπεζες, που δεν μπορούν πια, να είναι αμέτοχες στην πορεία προς την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Αυτές οι προϋποθέσεις, θα δημιουργήσουν τη βάση, όχι για την ευημερία των αριθμών, αλλά για την αποκατάσταση των ζημιών στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Κάτι που μπορεί να έχει άμεσα αποτελέσματα. Με δεδομένο λοιπόν, ότι το δημόσιο δεν αποτελεί πλέον τον «παράδεισο» ή το «όνειρο» της πλειοψηφιας των Ελλήνων, ένας υγιής ιδιωτικός τομέας μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία για τη νέα εποχή, σε μια χώρα που δοκιμάστηκε δυο φορές (μνημόνια και πανδημία) μέσα σε λίγα χρόνια.
Η κυβέρνηση, μέχρι στιγμής δείχνει να θέλει να στηρίξει τον μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας και να δώσει ώθηση σε συγκεκριμένους τομείς, όπως είναι ο εκσυγχρονισμός του κράτους, το δημόσιο σύστημα υγείας, οι υποδομές αλλά και η καινοτομία.
Το ζήτημα είναι να μην αποτελέσουν τροχοπέδη σε αυτή την προσπάθεια, η γραφειοκρατία, η αβελτηρία και η αναβλητικότητα εκείνων που θα κληθούν να εφαρμόσουν το προγραμμα που έχει ήδη εκπονηθεί.
Εάν αυτό συμβεί, τότε η χώρα αλλά και η κυβέρνηση θα έχουν χάσει μια τεράστια ευκαιρία..
Τα κοινοτικά κονδύλια, όπως και στο παρελθόν (ΜΟΠ, πακέτα Ντελόρ, Γιούνκερ κλπ) αποτελούν και σήμερα για τη χώρα μας, μια μεγάλη ευκαιρία και ταυτόχρονα μια μεγάλη πρόκληση.
Είναι αλήθεια, ότι σε επίπεδο σχεδιασμού η Αθήνα βρίσκεται πιο μπροστά από άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (κάτι που επεσήμανε ήδη ο κ. Κλάους Ρεγκλινγκ, από την πλευρά της ΕΕ), αλλά όλα θα κριθούν στο επίπεδο του τρόπου και του χρόνου υλοποίησης. Είναι ξεκάθαρο ότι το πρώτο βασικό βήμα έχει γίνει, αλλά η ουσία όπως πάντοτε συμβαίνει, δεν είναι μόνον στα σχέδια, αλλά και στην πράξη.Η κυβέρνηση θα πρέπει αμέσως μετά την έγκριση των σχεδίων που έχει ήδη υποβάλει στην Κομισιόν να προχωρήσει στην εφαρμογή τους, με βασικη κατεύθυνση, τη διανομή των κοινοτικων πόρων στους πολίτες.
Όχι μέσω επιδομάτων, ή έκτακτων βοηθημάτων, αλλά μέσα από τη δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας, με κανονικούς και όχι μνημονιακούς μισθούς. Η στήριξη των επιχειρήσεων σε οποιονδήποτε κλάδο, δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμβεί ανεξάρτητα από το τι θα γίνει στο εργασιακό επίπεδο.
Οι επιχειρηματίες που θα μπουν στα προγράμματα πρέπει να αποδείξουν ότι θα επενδύσουν σε υποδομές και σε έμψυχο δυναμικό τη βοήθεια που θα λάβουν. Και τελικά θα πρέπει να ελέγχονται ότι τηρούν τους όρους και τις προϋποθέσεις που θα έχουν συμφωνηθεί με το κράτος.
Την ίδια ευθύνη έχουν ξεκάθαρα και οι τράπεζες, που δεν μπορούν πια, να είναι αμέτοχες στην πορεία προς την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Αυτές οι προϋποθέσεις, θα δημιουργήσουν τη βάση, όχι για την ευημερία των αριθμών, αλλά για την αποκατάσταση των ζημιών στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Κάτι που μπορεί να έχει άμεσα αποτελέσματα. Με δεδομένο λοιπόν, ότι το δημόσιο δεν αποτελεί πλέον τον «παράδεισο» ή το «όνειρο» της πλειοψηφιας των Ελλήνων, ένας υγιής ιδιωτικός τομέας μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία για τη νέα εποχή, σε μια χώρα που δοκιμάστηκε δυο φορές (μνημόνια και πανδημία) μέσα σε λίγα χρόνια.
Η κυβέρνηση, μέχρι στιγμής δείχνει να θέλει να στηρίξει τον μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας και να δώσει ώθηση σε συγκεκριμένους τομείς, όπως είναι ο εκσυγχρονισμός του κράτους, το δημόσιο σύστημα υγείας, οι υποδομές αλλά και η καινοτομία.
Το ζήτημα είναι να μην αποτελέσουν τροχοπέδη σε αυτή την προσπάθεια, η γραφειοκρατία, η αβελτηρία και η αναβλητικότητα εκείνων που θα κληθούν να εφαρμόσουν το προγραμμα που έχει ήδη εκπονηθεί.
Εάν αυτό συμβεί, τότε η χώρα αλλά και η κυβέρνηση θα έχουν χάσει μια τεράστια ευκαιρία..
newsbomb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα