Γιατί με τον Γιώργο Παπανδρέου;

Του Αντώνη Τσώνη
Βρισκόμαστε αισίως στον τελευταίο μήνα της προεκλογικής περιόδου για την ανάδειξη επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής, όπου όλα κυλούν μέσα σε ένα μουντό κλίμα λόγω της τραγικής και ξαφνικής απώλειας της Προέδρου μας, Φώφης Γεννηματά. Ο θάνατός της δεν ήταν απλά κάτι που μόνο μας συντάραξε, αλλά άλλαξε άρδην κι όλες τις ισορροπίες των εκλογών.
Μέσα σε αυτές τις αλλαγές ξεχώρισε σίγουρα η υποψηφιότητα του πρώην αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και πρώην πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος δεχόμενος το κάλεσμα και την προσμονή χιλιάδων στελεχών, μελών και προοδευτικών πολιτών από όλη τη χώρα – μπήκε στην κούρσα της διεκδίκησης της προεδρίας του Κινήματος Αλλαγής. Σημαντικό, βέβαια, είναι να γίνει γνωστό, ότι δεν υπήρχε πιθανότητα καθόδου του στην περίπτωση που η εκλιπούσα Πρόεδρός μας παρέμενε παρούσα στην εσωκομματική μάχη. Ήταν εκείνος που τη στήριζε με όλες του τις δυνάμεις και ήταν σημαντικός αρωγός στην προσπάθεια για ανασυγκρότηση και ανάκαμψη της Δημοκρατικής Παράταξης.
Δεν θα κάνω αναφορά στα πεπραγμένα του Γ. Παπανδρέου, γιατί πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε κουραστεί να απαντάμε σε αυτιά που δεν θέλουν να ακούσουν, σε μονταζιέρες, σε φερέφωνα και πληρωμένους κονδυλοφόρους που δεν θα πειστούν ποτέ για κάτι διαφορετικό από αυτό που τους έχουν υποδείξει να πιστεύουν και να λένε. Ο κόσμος της Δημοκρατικής Παράταξης, πραγματικά, έχει περάσει τα πάνδεινα και το τελευταίο που του αξίζει είναι να απολογείται για γεγονότα που είτε δεν συνέβησαν ποτέ είτε παραποιήθηκαν στο έπακρο.
Με όλους τους υποψηφίους για την προεδρία του Κινήματος θα πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί την επόμενη μέρα των εκλογών για να κάνουμε πάλι μεγάλη την παράταξη, ωστόσο – με κάθε σεβασμό – δηλώνω ότι η επιλογή μου στις προσεχείς εκλογές θα είναι ο Γιώργος Παπανδρέου.
Έχει τόσο το πολιτικό εκτόπισμα να κάνει την παράταξή μας και πάλι πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων, όσο και το διεθνές κύρος – ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να βάλει την Ελλάδα στον χάρτη των διεθνών αλλαγών. Δεν μπορεί να μην του αναγνωριστεί, ότι διαχειρίστηκε την οικονομική κρίση της χώρας μας βάζοντας τη χώρα πάνω από το πολιτικό του συμφέρον - όπως άλλωστε οφείλει ο κάθε ένας που εμπλέκεται με την πολιτική αλλά πολύ σπάνια το βλέπουμε να συμβαίνει – έκανε μεταρρυθμίσεις, οποίες έμειναν ως σημεία αναφοράς μέχρι σήμερα, παρά το ζοφερό περιβάλλον που υπήρχε την περίοδο 2009-2011 και μιλούσε για την Κλιματική Αλλαγή και τις επιπτώσεις της όταν όλοι οι άλλοι τον κατηγορούσαν ότι επιχειρούσε να αλλάξει την ατζέντα. Παράλληλα, στοχεύει σε μια Προοδευτική Διακυβέρνηση της χώρας απέναντι στα συμφέροντα και το κατεστημένο, που ρουφούν σαν βαμπίρ τον πλούτο και τις δυνατότητες της χώρας και την κρατούν αιχμάλωτη σε κάθε προσπάθεια ανάπτυξης και προόδου. Τέλος, σημαντικό είναι και το γεγονός, ότι επιθυμεί να συνεχίσει τη σταδιακή αλλαγή γενιάς της παράταξης σε στελεχιακό δυναμικό, την οποία ξεκίνησε η Φώφη Γεννηματά, χωρίς όμως να παραμερίζει τη γενιά που έχτισε και γιγάντωσε την παράταξή μας, αλλά να συνθέτει αξιοποιώντας και τις δύο.
Όποιο, όμως, κι αν είναι το αποτέλεσμα των επικείμενων εκλογών και ανεξάρτητα από τις προτιμήσεις σε υποψήφιους Προέδρους, θα πρέπει την επόμενη μέρα να είμαστε όλοι παρόντες, σεβόμενοι το αποτέλεσμα και δηλώνοντας στρατιώτες της παράταξης για να πραγματωθεί η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στα δημόσια πράγματα της χώρας. Άλλωστε, η μεγαλύτερη νίκη θα είναι η μεγάλη συμμετοχή του δημοκρατικού κόσμου της χώρας, η οποία θα μας δώσει την ώθηση να γίνουμε πάλι…κίνημα αλλαγής.
Ευχή όλων μας είναι στις 5 Δεκέμβρη να έχουμε μια γιορτή της Δημοκρατίας.