Μάτα Χάρι: Μια αθώα χορεύτρια που σκότωσε 50.000 στρατιώτες, έναν πρόεδρο δημοκρατίας και έναν ταπεινό αξιωματικό

7 Αυγούστου του 1876 γεννήθηκε η Μάτα Χάρι, την κατηγόρησαν ότι είχε οδηγήσει στο θάνατο 50.000 στρατιώτες· δεν αποδείχτηκε ποτέ!
Τα μαλακά κρεβάτια στα ξενοδοχεία πολυτελείας του Παρισιού ήταν τα δικά της πεδία των μαχών, όταν οι στρατιώτες σάπιζαν στα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ανώτατοι στρατιωτικοί και επιφανείς πολιτικοί γονάτιζαν στα πόδια της ιπποτικά τιμώντας τη γοητεία των όπλων της· της εμπιστεύτηκαν μυστικά που εκείνη - λέγεται ότι - τα πουλούσε στους Γάλλους, στους Γερμανούς ή σε αυτόν πλήρωνε καλύτερα.
Οι Γάλλοι, της φόρτωσαν όλες τις αμαρτίες των αποτυχιών τους… Την κατηγόρησαν ότι είχε «σκοτώσει» με τον τρόπο της 50.000 στρατιώτες… Θα «σκότωνε» ακόμα δύο…
Το 1917 καταδικάστηκε σε θάνατο. Στο εκτελεστικό απόσπασμα, η πιο ποθητή κατάσκοπος του κόσμου, έστειλε λάγνα φιλιά. Οκτώ από τους δώδεκα στρατιώτες αστόχησαν!
Η Μάτα Χάρι, της οποίας το όνομα στη γλώσσα της Ιάβας σημαίνει Μάτι του πρωινού ήταν νεκρή.
Η Μαργαρίτα Γερτρούδη Ζελέ, γιατί αυτό ήταν το πραγματικό όνομα της Ολλανδοϊαβανέζας χορεύτριας, είχε υποβάλει αίτηση χάριτος στον πρόεδρο Ρεϊμον Πουανκαρέ, αλλά εκείνος αρνήθηκε να παρέμβει.
Πολλά χρόνια μετά και λίγο πριν κλείσει τα μάτια του, το 1934, ο Πουανκαρέ, είχε πει σε δικούς του ανθρώπους ότι εκείνο το «όχι» τον κατέτρωγε. «Έπρεπε να της απονείμω τη χάρη που ζήτησε», τραύλιζε ο Πουανκαρέ, που (λέγεται ακόμα πως) πέθανε κρατώντας και φιλώντας ένα μαντήλι με το άρωμα που ανάβλυζε από το θελκτικό κορμί της Μάτα Χάρι, ενώ με το τρεμάμενο χέρι που το τράνταζαν 74 χρόνια προσπαθούσε να σκουπίσει ένα δάκρυ… και δεν ήταν ο μόνος που δεν μπόρεσε να την ξεχάσει…

Αυτό το βλέμμα της... 

Ο αξιωματικός του εκτελεστικού αποσπάσματος ρώτησε τη Μάτα Χάρι, αν ήθελε να της δέσουν τα μάτια. Εκείνη τον κοίταξε λάγνα και έγνεψε ράθυμα: «όχι». Ο αξιωματικός παραπάτησε, λένε, γυρίζοντας προς το εκτελεστικό απόσπασμα και τα μάτια του δεν ήταν καθαρά και άγρια όπως πριν… Η φωνή που έδωσε τα παραγγέλματα ήταν σπασμένη και λίγο πριν από το «πυρ» κόμπιασε και ξεροκατάπιε αρκετές φορές.
Όταν χρειάστηκε να ολοκληρώσει το έργο των στρατιωτών, ο αξιωματικός, έβγαλε το πιστόλι του, πλησίασε το κεφάλι της Μάτα Χάρι και διαπίστωσε ότι τον κοιτούσε ακόμα… Εκείνο το βλέμμα, που είχε γοητεύσει και τον θάνατο, στοίχειωσε την υπόλοιπη ζωή του!
Σήμερα, έναν αιώνα και κάτι από το τέλος της Μάτα Χάρι, οι ιστορικοί λένε πως μάλλον ήταν αθώα. Τότε, ο αξιωματικός που της έδωσε τη χαριστική βολή, κάθε βράδυ πίνοντας και μεθώντας ψιθύριζε στους διπλανούς του στα μπαρ του Παρισιού για το αθώο βλέμμα που τον κυνηγούσε τα βράδια.
Η Μάτα Χάρι γεννήθηκε σαν σήμερα και πέθανε τον Οκτώβριο του 1917. Ο αξιωματικός που πρόσταξε τον θάνατό της πέθαινε κάθε βράδυ… Ολάνθιστος Γκρεμός το σώμα της γυναίκας… Και ποιας γυναίκας; Της Μάτα Χάρι!