Άρειος Πάγος: Δικαίωση συμβασιούχων Δημοσίου πριν από το 2001

    Με χειροκροτήματα υποδέχθηκαν οι συμβασιούχοι του Δημοσίου που είχαν συγκεντρωθεί έξω από τα Δικαστήρια, την απόφαση του Αρείου Πάγου, με την οποία δικαιώθηκαν καθαρίστριες του ΟΠΑΠ που ζητούσαν τη μονιμοποίησή τους. Μετά την απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου υπέρ της μονιμοποίησης των προ του 2001 συμβασιούχων ΟΤΑ ή δημοσίου που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, εκτιμάται ότι ανοίγει ο δρόμος για τη μονιμοποίηση και άλλων συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στο Δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
  Συγκεκριμένα, με ψήφους 26 υπέρ και 19 κατά ο Άρειος Πάγος συμφωνεί με τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων που εργάζονταν πριν από το 2001 σε Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή το Δημόσιο και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Αμέσως μετά την έκδοση της απόφασης ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Σπύρος Παπασπύρου, δήλωσε:
«Είχαμε επισημάνει, ως Α.Δ.Ε.Δ.Υ., από την αρχή, ότι οι προσχηματικές και καταχρηστικές συμβάσεις θα έπρεπε να μετατραπούν σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Η σημερινή εξέλιξη στον Άρειο Πάγο δημιουργεί μια νέα φάση που δεν επιτρέπει σε κανέναν και πρώτα απ' όλα στην Κυβέρνηση να μην αναζητήσει άμεση πολιτική λύση για την δικαίωση του αγώνα χιλιάδων νέων ανθρώπων που για χρόνια είχαν εμπλακεί σε περιπέτεια και ομηρία.
Οι εργαζόμενοι οι οποίοι διαχρονικά αποτέλεσαν τα θύματα του πελατειακού κράτους και των αλληλόχρεων λογαριασμών μεταξύ αντίπαλων πολιτικών δυνάμεων που εναλλάσσονταν στην Κυβέρνηση, πρέπει επιτέλους σήμερα να αντιμετωπιστούν με διαφορετικό και δίκαιο τρόπο».
Ερωτηθείς για την απόφαση του Αρείου Πάγου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής, δήλωσε:
«Πρώτα απ' όλα, το κράτος έχει συγκεκριμένες λειτουργίες και είναι αυτονόητο πως πρέπει να συμμορφούμεθα με τις δικαστικές αποφάσεις. Αυτό είναι δεδομένο. Όπως όλες τις αποφάσεις της δικαστικής εξουσίας, έτσι και τη συγκεκριμένη, θα πρέπει να τη δούμε με τη σοβαρότητα που ενέχει το περιεχόμενο μιας δικαστικής απόφασης. Καλό θα ήταν να μην προβαίνουμε σε γενικεύσεις, οι οποίες πολλές φορές δημιουργούν άλλες εντυπώσεις στους έχοντες έννομο συμφέρον. Και με αυτή τη σοβαρότητα -εννοείται- η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση».
Σχολιάζοντας την απόφαση, το ΚΚΕ «μαζεύει» τον πρόωρο ενθουσιασμό των συμβασιούχων για δικαίωση:
«Συμβασιούχοι προσοχή στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα! Η απόφαση του Αρείου Πάγου δικαιώνει μόνο ελάχιστους εργαζόμενους και αυτούς πριν το 2001.
Το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία είναι πρώτα απ' όλα ταξικό πολιτικό ζήτημα και όχι νομικό. Ταξική ενότητα, αλληλεγγύη και αντεπίθεση, με πείσμα και αντοχή κατά της πολιτικής της κυβέρνησης, ΝΔ, ΕΕ και των δημοτικών αρχών που την υπηρετούν, που οδηγούν τους συμβασιούχους στην ομηρία και στην ανεργία».
Τροπολογία - Προσθήκη στο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί σχετικά με τους συμβασιούχους, κατέθεσε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ:
«Η Κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ακριβώς έχει δεσμευτεί στις δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχους, στο πρώτο νομοσχέδιο που θα έρθει από το υπουργείο Εργασίας ή το υπουργείο Εσωτερικών, θα καταθέσει την παρακάτω τροπολογία ώστε να δοθεί οριστικό τέλος σε αυτό το αίσχος.
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ -ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
Κατάταξη των συμβασιούχων ΟΤΑ και των επιχειρήσεών τους σε οργανικές θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Οι εργαζόμενοι συμβασιούχοι στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, υπολογίζονται σε περίπου 2.500 στον Δήμο Αθηναίων και σε 35.000 πανελλαδικά. Το σύνολο των εργαζόμενων καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εργάζεται για πολλά χρόνια σε κρίσιμους τομείς που έχουν να κάνουν με την ποιότητα ζωής, τις κοινωνικές υπηρεσίες και την δημόσια υγεία.

Με νομοθετική πρωτοβουλία που ανέλαβαν το 2004 η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ και είχε την ολόθερμη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, διεκδικήθηκε η μετατροπή των συμβάσεων έργου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Είναι γνωστό πως με αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου οι συμβασιούχοι έχουν δικαιωθεί, ενώ υπάρχουν πολλές αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων που αναγνωρίζουν ότι οι εργαζόμενοι με συμβάσεις έργου και διάφορων μορφών ελαστικής εργασίας καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και πρέπει να μετατραπούν οι συμβάσεις τους σε αορίστου χρόνου.

Με βάσει τα ανωτέρω προτείνουμε την προσθήκη άρθρου ως εξής:

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ

1. Διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου στις οποίες υποκρύπτεται εξαρτημένη εργασία των εργαζομένων των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ των ΟΤΑ οι οποίες έχουν συναφθεί πριν την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου συμπεριλαμβανομένων και των χρονικών διαστημάτων απασχόλησης σε εκτέλεση Δικαστικών Αποφάσεων Ασφαλιστικών Μέτρων και Προσωρινών διαταγών , συνιστούν εφεξής σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου εφόσον συντρέχουν αθροιστικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) Συνολική χρονική διάρκεια διαδοχικών συμβάσεων τουλάχιστον 12 μήνες έως την έναρξη ισχύος του παρόντος Νόμου,

β) Ο συνολικός χρόνος υπηρεσίας του εδαφίου (α) να έχει πράγματι διανυθεί στον αυτό ΟΤΑ ή τα Νομικά πρόσωπα αυτού με την ίδια ή παρεμφερή ειδικότητα και με τους ίδιους ή παρεμφερείς όρους εργασίας.

γ) Ο χρόνος που διανύθηκε σε ΟΤΑ, ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ αυτών συνυπολογίζεται στον κρίσιμο για την εφαρμογή του παρόντος χρόνο υπηρεσίας του εδαφίου (α), ο δε εργαζόμενος κατατάσσεται με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στον φορέα που έχει διανύσει την μεγαλύτερη χρονικά προϋπηρεσία

δ) Εργαζόμενοι σε νομικά πρόσωπα η επιχειρήσεις ΟΤΑ που καταργούνται η συγχωνεύονται στα πλαίσια του Ν. 3801/2010 η άλλων νομοθετικών ρυθμίσεων μεταφέρονται στα νέα νομικά πρόσωπα η επιχειρήσεις.

ε) Οι εργαζόμενοι των καταργούμενων οργανισμών και επιχειρήσεων και όσοι υπερβαίνουν τον αριθμό των προβλεπομένων οργανικών θέσεων στους νέους οργανισμούς και επιχειρήσεις μετατάσσονται αυτοδίκαια σε προσωποπαγείς θέσεις των οικείων ΟΤΑ».