ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ: ΠΑΡΑΓΩΓΗ Ή ΠΑΡΑΣΙΤΙΣΜΟΣ

Στην Ελλάδα υπάρχει θεμελιώδης αντίθεση που διατρέχει την κοινωνία μας.
Η αντίθεση αυτή δεν είναι πλέον η τεχνητά κατασκευασμένη αντίθεση των 5 τελευταίων ετών. Δεν είναι δηλαδή η αντίθεση με επίκεντρο το μνημόνιο. Αυτό ιστορικά κι αναντίλεκτα πλέον πιστοποιήθηκε το καλοκαίρι του 2015, όταν και οι πλέον ακραίοι οπαδοί του αντιμνημονιακού λαϊκισμού αποδέχτηκαν πως δεν υπάρχουν ψεύτικες εναλλακτικές επιλογές.

Η πραγματική αντίθεση που αφορά στο μέλλον της χώρας,
δεν είναι ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά της παρασιτικής Ελλάδας.
Ανάμεσα δηλαδή στο ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ.

Η κυρίαρχη αντίθεση δεν αφορά πια στην ευρωπαϊκή πορεία στη χώρα. Δεν είναι ανάμεσα στο επικοινωνιακά νέο και το παλιό, όταν και οι μεν και οι δε, είναι παλιοί και νέοι εκπρόσωποι του παλαιοκομματισμού. Η αντίθεση δεν είναι ανάμεσα στο λαϊκισμό και τη μεταρρύθμιση. Διότι, ο λαϊκισμός είναι έτσι κι αλλιώς καταστροφικός, ενώ

η μεταρρύθμιση της παρασιτικής Ελλάδας είναι
ανακύκλωση της κρίσης, είναι μεταρρυθμιστικός λαϊκισμός.

Ιδιαίτερα δε, όταν πίσω από τη λέξη μεταρρύθμιση προσπαθεί να κρυφτεί η πολιτική σχολή της σκοτεινής πλευράς της μεταπολίτευσης, τότε η μεταρρύθμιση οριστικά καθίσταται μια ιδέα αποκρουστική.
Η μεταρρύθμιση δεν αρκεί πια. Απαιτείται μετασχηματισμός των δομών, στην οικονομία και στο κράτος πλέον. Η πρωτεύουσα αντίθεση είναι ανάμεσα στην Ελλάδα που παράγει ή που μπορεί να παράγει αλλά δεν έχει την ευκαιρία και στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης που έχει μάθει μόνο να παρασιτεί. Η αντίθεση είναι ανάμεσα στον παρασιτικό και τον δημιουργικό μας εαυτό. Ως κοινωνία αλλά και ως πολίτες έχουμε μέσα μας και τις δύο όψεις. Ενυπάρχει μέσα μας και ο παρασιτισμός και η δημιουργικότητα.

1. Υπάρχει ο Έλληνας εθελοντής των Ολυμπιακών Αγώνων αλλά και ο Έλληνας της χρεοκοπίας. 
2. Ο Έλληνας του Μετρό αλλά και ο Έλληνας του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου (ΗΣΑΠ).
3. Υπάρχει ο Έλληνας του CERN αλλά και ο κολλητός του Χριστοφοράκου.
4. Υπάρχει ο Έλληνας δημόσιος υπάλληλος των 1130 μορίων κι ο δημόσιος υπάλληλος των 850 μορίων που χάρη στον κολλητό του Υπουργό, υποσκελίζει τον καλύτερό του.
5. Υπάρχει ο Έλληνας της δι@ύγειας αλλά και αυτός της οικονομικής απάτης.
6. Υπάρχει ο Έλληνας που χτίζει αλλά κι αυτός που γκρεμίζει.

Επειδή ανάμεσα στην κοινωνία, την οικονομία και την πολιτική, αυτός που προηγείται είναι η κοινωνία, γι αυτό προτεραιότητα είναι η πραγματική οικονομία. Η μόνη που μπορεί να δώσει λύση στα μείζονα οικονομικά προβλήματα της κοινωνίας.
Επομένως:
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ή ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΣΙΤΕΙ;

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ή ΠΑΡΑΣΙΤΙΣΜΟΣ;
ΠΑΡΑΓΩΓΗ ή ΤΕΛΟΣ;