Το φερόμενο θύμα, καταγγέλει ότι υπέστη βιασμό από τον ηθοποιό ενώ δεν είχε κλείσει τα 17 χρόνια του, ενώ υποστήριξε στο δικαστήριο ότι ο τρόπος που τον προσέγγισε ο κατηγορούμενος, εξαίροντας την ομορφιά του, τον ενθουσίασε.
«Πίστευα ότι ήταν ο άνθρωπος που θα μου έδειχνε το μέλλον μου. Τι μπορούσα να γίνω». Σύμφωνα με τον μάρτυρα, γνωρίστηκε με τον ηθοποιό το 2015 σε ένα gay bar στο Μοναστηράκι και ενθουσιάστηκε γιατί του φάνηκε «ανοιχτόμυαλος», ενώ «τον είχα ερωτευτεί».
Ο 25χρονος (σήμερα) Αιγύπτιος, κατέθεσε πως όταν γνώρισε τον Δημήτρη Λιγνάδη ένιωσε ότι βρήκε έναν άνθρωπο να τον καταλαβαίνει, καθώς δεν είχε υποστήριξη και αποδοχή από την οικογένειά του.
«Είχα ενθουσιαστεί. Έβλεπα έναν άνθρωπο ανοιχτόμυαλο, τόσο μπροστά! Εγώ κρυβόμουν από τους γονείς μου για να βάψω λίγο το φρύδι μου ας πούμε. Κάναμε συζητήσεις και μου έλεγε ότι μου αξίζει κάτι πολύ καλύτερο, συζητήσεις για το σεξ και για όσα είχε κάνει εκείνος. Μου έλεγε τι έχει κάνει στο σεξ και πώς θα έπρεπε να είναι το σεξ».
Νωρίτερα, στην κατάθεση του ανέφερε πως στο σπίτι του καλλιτέχνη είχε δει «άλλα αγόρια», με τα οποία ο κατηγορούμενος είχε «σεξουαλικές επαφές», ενώ για τη σχέση του ίδιου με τον καλλιτέχνη, πριν την Επίδαυρο, ο μάρτυρας υποστήριξε πως είχαν κάποιες σεξουαλικές επαφές και ότι «ήταν πολύ ρομαντικά».
Ο 25χρονος είπε στους δικαστές πως κατήγγειλε τον Δημήτρη Λιγνάδη «για να υπάρξει δικαιοσύνη», συμπληρώνοντας φορτισμένος: «Δεν γίνεται ένα ακόμη άτομο να με εκμεταλλευτεί και να μην υπάρξει δικαιοσύνη».
Ο μάρτυρας περιέγραψε ότι ζήλευε τον Λιγνάδη, επειδή είχε σχέσεις με αλλά άτομα, και του είχε παραπονεθεί γι’ αυτό. Όπως ανέφερε, ερχόντουσαν και άλλοι ανήλικοι στο σπίτι, έκαναν σεξ και έπιναν τσιγάρα, καθώς και ότι μαζί με κάποια αλλά παιδιά, ήταν «τα παιδιά του Λιγνάδη». «Αυτός μας λέγε συνέχεια τα παιδιά μου, τα παιδιά μου. Και λέγαμε κι εμείς μεταξύ μας ότι ήμασταν τα «παιδιά του Λιγνάδη»,» είπε.
Ο δεύτερος μηνυτής περιέγραψε στο δικαστήριο τον βιασμό που σύμφωνα με τον ίδιο υπέστη τον Ιούλιο του 2015 στην Επίδαυρο, όπου είχε πάει με φίλους του και τον κατηγορούμενο ενόψει παράστασης που ήθελε να παρακολουθήσει ο Λιγνάδης.
«Ήταν πια μετά τις 12 τα μεσάνυχτα και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Καθίσαμε και οι τρεις στη βεράντα. Ο κατηγορούμενος έβαλε τζιν. Ήμουν κουρασμένος και τους είπα: «παιδιά κλείνουν τα μάτια μου, πάω για ύπνο». Πήγα στο δωμάτιο, ξάπλωσα και ήμουν με ένα σορτσάκι και μια μπλουζίτσα. Κοιμήθηκα μέσα σε λεπτά. Κάποια στιγμή άρχισα να νιώθω πόνο στη πλάτη, να με τραβάει προς τα πάνω ο κατηγορούμενος».
Πρόεδρος: Ήσασταν μπρούμυτα στο κρεβάτι;
Μάρτυρας: Ναι. Κατάλαβα στη μέση πόνο και τράβηγμα προς τα πάνω με δύναμη. Μου έβγαλε το σορτσάκι, εγώ ήμουν 50 κιλά και ο κατηγορούμενος 30 κιλά παραπάνω από εμένα. Μου έβγαλε το σορτσάκι και άρχισε να με γλείφει. Είχα τρομάξει τόσο πολύ. Συνέχισε να με γλείφει με άφηνε κάτω με σήκωνε με έγλυφε και μετά όταν δεν ήθελε άλλο με άφησε κάτω…
Πρόεδρος: Προέβη σε κάποια άλλη πράξη στο σώμα σας;
Μάρτυρας: Αυνανίζονταν, τελείωσε πάνω μου. Ένιωθα πόνο στη μέση από τον τρόπο που με σήκωνε και με τράβαγε. Πόνος και πίσω …..
Πρόεδρος: Γιατί πιστεύετε σας είχε πιάσει έτσι;
Ο μάρτυρας στράφηκε προς τον Δημήτρη Λιγνάδη και του είπε: «Γιατί πες μου εσύ γιατί;…». Μετά την παραίνεση της προέδρου να συνεχίσει την κατάθεση, ο 25χρονος είπε: «Για να μην μπορέσω να κουνηθώ, για να με πονέσει».
Πρόεδρος: Του είπατε κάτι;
Μάρτυρας: Δε μπορούσα να μιλήσω, δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσει, ήταν σαν το ζώο πάνω μου.
Πρόεδρος: Όταν αισθανόμαστε ότι απειλούμαστε φωνάζουμε βοήθεια. Υπήρχε ο φίλος σας εκεί και άλλα διαμερίσματα ήταν νύχτα θα μπορούσαν να ακούσουν ίσως τις διαμαρτυρίες σας …
Μάρτυρας: Το μόνο που σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή ήταν αυτό που μου είχε συμβεί στα πέντε μου από το θείο μου. Ακριβώς το ίδιο πράγματα, ήμουν πέντε ετών.
Πρόεδρος: Αυτό το λέτε σήμερα εδώ πρώτη φορά;
Μάρτυρας: Όχι το έχω ξαναπεί. Είχα παγώσει, ήμουν φοβισμένος, ένιωθα ότι δεν θα σταματήσει. Ήταν η πρώτη φορά που ήταν τόσο βίαιος. Μετά από αυτό σηκώθηκε, δεν ξέρω πού πήγε. Διήρκησε 6-7 λεπτά. Είχα παγώσει και έκλαιγα και θυμόμουν τα παλιά.
Πρόεδρος: Στον Τεό είπατε κάτι εκείνο το βράδυ;
Μάρτυρας: Δεν μπορούσα να του το πω.
Πρόεδρος: Ήσασταν 17 ετών, ήταν φίλος σας, είχατε κάποιο στήριγμα…
Μάρτυρας: Ντρεπόμουν.
Πρόεδρος: Τι σκεφτόσασταν την επόμενη ημέρα;
Μάρτυρας: Ότι θέλω να φύγω να γυρίσω σπίτι μου. Επέστρεψα με τον κατηγορούμενο και το Τεό δεν υπήρχε άλλο μέσο να επιστρέψω. Με τον κατηγορούμενο δεν μιλάγαμε υπήρχε μια βαριά ατμόσφαιρα. Τα συναισθήματά μου για εκείνον τότε ήταν ανάμεικτα. Έλεγα δεν αξίζω τίποτα, όμως σκεφτόμουν ότι μου έλεγε πως με αγαπούσε. Ένιωθα οργή και θλίψη. Ήξερα ότι αυτό που έγινε δεν έπρεπε να γίνει. Ένιωθα στεναχώρια γιατί ένα άτομο που μου έλεγε ότι με αγαπούσε. Μετά όλα αυτά τα συναισθήματα τα πήρα και τα έβαλα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Κάποια στιγμή θα το ξεπεράσω.
Πρόεδρος: Αφού γυρίσατε στην Αθήνα μιλάγατε με τον κατηγορούμενο; Τι σας είπε;
Μάρτυρας: Μιλάγαμε μέσω μηνυμάτων περισσότερο. Προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί, του είχα πετάξει μια σπόντα.
Σχετικά με την αλλαγή της ημερομηνίας που φέρεται να συνέβη ο βιασμός (στις καταθέσεις του είχε πει αρχικά ότι έλαβε χώρα 9 Αυγούστου 2015, ενώ στη συνέχεια δήλωσε ως χρόνο το ξημέρωμα της 25ης Ιουλίου 2015) πως «αρχικά είπα πει ότι είχε συμβεί στις 9 Αυγούστου γιατί τότε είχα ανεβάσει τη φωτό στα social media , αλλά είχα κάνει λάθος».
Ο μάρτυρας αναφέρθηκε και στο πώς έφυγε σπίτι του τον Γενάρη του 2016, όταν η μητέρα του ενημερώθηκε για τις σεξουαλικές του επιλογές, και αποφάσισε να μείνει με τον Λιγνάδη. «Πήρα την πρωτοβουλία να πάω σπίτι του» είπε, δεχόμενος συνεχή ερωτήματα από την πρόεδρο, για αυτή την επιλογή του.
Όπως επιχείρησε να εξηγήσει, ο ίδιος ήταν ένας 17χρονος ερωτευμένος με τον κατηγορούμενο που δεν μπορούσε να καταλάβει πόσο λάθος ήταν όλο αυτό.
Πρόεδρος: Γιατί δεν πήγατε σε άλλο φίλο σας;
Μάρτυρας: Δεν ήξερα ότι μπορώ να μείνω σε άλλον. Δεν μου είχε δώσει την εντύπωση ότι μπορούσε να με φιλοξενήσει ο Αλεξ. Δεν ήθελα να είμαι βάρος. Ήθελα να πάω σε ένα μέρος που μπορούσε να με προστατεύσει. Όσα και να μου έκανε, θα μπορούσε πίστευα να του εμπιστευθώ τα πάντα. Το ξέρω είναι περίεργο. Δεν θα μπορούσα να πάω σε κανέναν άλλο εκτός από τον κατηγορούμενο. Μου έδειχνε ότι δεν είναι κάτι αυτό που έγινε…
Πρόεδρος: Είχε καταλάβει ότι ήταν παρά τη θέληση σας;
Μαρτυρας: Το ήξερε ότι ήμουν αβοήθητος και το ήθελε. Έφευγα από το σπίτι μου στα 17 μου χρόνια και το πρώτο που μου ήρθε στο νου ήταν ο κατηγορούμενος. Το ξέρω ότι είναι περίεργο. Είναι άτομο που εμπιστευόμουν.
Πρόεδρος: Πώς το εμπιστευόσασταν αφού είχε προηγηθεί κάτι παρά τη θέληση σας;
Μάρτυρας: Μου έλεγε «είσαι η ζωή μου» «ομορφιά μου», «σ’αγαπάω».
Πρόεδρος: Aλλά μεσολάβησε ένα συμβάν. Σας άρεσε η ζωή σας με αυτόν; Ήσασταν ερωτευμένος; Θέλατε προστασία; Γιατί πήγατε;
Μάρτυρας: Πίστευα ότι άξιζα τον βιασμό, ότι το είχα προκαλέσει. Τότε δεν καταλάβαινα. Μου πήρε χρόνια να καταλάβω.
Πρόεδρος: Μα δεν δίνατε την εντύπωση ότι θέλετε να επαναληφθεί; Οτι εγκρίνετε τη συμπεριφορά του; Πως προστατεύσατε τον εαυτό σας; Δεν σας ενδιέφερε αν θα επαναληφθεί;
Μάρτυρας: Ήθελα να βρω ένα σπίτι να με μαζέψει. Δεν είχα κάπου να πάω. Τα θέατρα και αυτά ήταν η ζωή που ήθελα. Αυτό ήμουν εγώ… τον κοίταζα και έβλεπα τον εαυτό μου. Έλεγα ότι και να γίνει, θα φτάσω κι εγώ εκεί.
Πρόεδρος: Θεωρούσατε ότι μπορεί αν επαναληφθεί αυτή η ενέργεια.
Μάρτυρας: Ναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα