Οι αγριεμένοι κάτοικοι κάλεσαν τον τοπικό σερίφη και εκείνος έβαλε χειροπέδες σε εκείνον τον άνθρωπο πριν προλάβουν οι νομοταγείς πολίτες να εφαρμόσουν τον… δικό τους νόμο.Ήταν ένας άντρας κοντά στα 50- ο Ίσι- και όπως αποδείχθηκε ο τελευταίος επιζών της φυλής Γιάχι. Μιας φυλής που τα μέλη της ήταν κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες και κατοικούσαν σε μικρές ομάδες στην ορεινή Σιέρρα Νεβάδα. Εκεί προς τα τέλη του 19ου αιώνα οι λευκοί άποικοι με όπλα τους τα πυροβόλα και τις ασθένειες ξεκλήρισαν τα μέλη των Γιάχι. Ο Ίσι είχε ζήσει επί πολλά χρόνια μόνος μέχρι που η πείνα τον οδήγησε να βγει στον πολιτισμό. Πολύ γρήγορα όλοι άρχισαν να μιλούν για τον «τελευταίο άγριο» της Αμερικής. Ο Ίσι προκάλεσε το ενδιαφέρον χιλιάδων περίεργων τουριστών αλλά και της ακαδημαϊκής κοινότητας. Ανθρωπολόγοι από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ του πρόσφεραν στέγη στην πανεπιστημιούπολη και εκείνος βοηθούσε στις έρευνές τους, ενώ τους μετέδωσε τις παραδόσεις των Γιάχι. Ο Ίσι αρρώσταινε πολύ συχνά υποφέροντας από ασθένειες για τις οποίες δεν είχε αντισώματα· στο τέλος πέθανε από φυματίωση το 1916. Λέγεται ότι τα τελευταία του λόγια ήταν «Εσύ μείνε. Εγώ πηγαίνω».
Ο εγκέφαλος του Ίσι διατηρήθηκε σε φορμόλη και το σώμα του αποτεφρώθηκε. Οι φίλοι του τοποθέτησαν πλάι στα λείψανά του πριν από την αποτέφρωση ένα από τα τόξα του, πέντε βέλη, ένα καλάθι με βελανίδια, ένα κουτί με χάντρες, ένα πακέτο γεμάτο καπνό, τρία δαχτυλίδια και μερικά κομμάτια από πέτρωμα οψιανού.
Ο Ίσι, ως ο τελευταίος αμερικανός ιθαγενής ήταν το σύμβολο της καταστροφής που υπέστη ο γηγενής πληθυσμός της αμερικανικής ηπείρου αφού οι λευκοί πολιτισμένοι άποικοι τον αφάνησαν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα