Ήταν μια μέρα σαν σήμερα που χάνεται στον βυθό του χρόνου: 3 Νοεμβρίου του 361. Ήταν η ημέρα που παρέδωσε την ψυχή του στον (όποιο) Θεό πίστευε ο Κωνσταντίνος, ο Αυτοκράτωρ που αγκάλιασε τους Χριστιανούς. Ο Κωνσταντίνος- έχει γραφτεί- βαπτίστηκε Χριστιανός επί της νεκρικής κλίνης του από τον φίλο του, Ευσέβιο Νικομηδείας, φορώντας λευκή εσθήτα.
Γιατί στο τέλος του βίου του; Λέγεται ότι δεν ήθελε όσο ήταν εν ζωή να βρεθεί αντιμέτωπος με τους πολυπληθείς δωδεκαθεϊστές, επίσης ξέπλυνε τις αμέτρητες αμαρτίες του με το βάπτισμα.Ο Κωνσταντίνος, το 312 είχε δει στον ουρανό έναν σταυρό από φως και στα ελληνικά τη φράση «Εν τούτω Νίκα»… Το ίδιο βράδυ, ο Κωνσταντίνος, δέχτηκε σε ένα όνειρο την επίσκεψη του Χριστού (…) που του είπε να χρησιμοποιήσει το σύμβολο του σταυρού εναντίον των εχθρών του. Την επόμενη ημέρα διέταξε τους στρατιώτες του να χαράξουν σταυρούς πάνω στις ασπίδες τους. Και πράγματι πέτυχε μία εκπληκτική νίκη στη μάχη της Μουλβίας Γέφυρας ρίχνοντας τον αντίπαλό του Μαξέντιο στο ποτάμι νεκρό. Τον Μαξέντιο, ο Χριστός μάλλον δεν τον συμπαθούσε… Λίγες μέρες μετά, το κεφάλι του Μαξέντιου, το περιέφεραν στρατιώτες στους δρόμους της Αιώνιας Πόλης. Ο Κωνσταντίνος απέδωσε τη νίκη του στο Θεό και από εκείνη την ημέρα, ενθάρρυνε και καλλιέργησε τη διάδοση του χριστιανισμού μέσα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ενώ ταυτόχρονα επέτρεψε την ύπαρξη όλων των θρησκειών και θρησκευτικών σεκτών. Μέχρι το τέλος της βασιλείας του, ο Κωνσταντίνος, είχε φθάσει να θεωρεί τον εαυτό του τον 13ο Απόστολο του Χριστού! Λίγο πριν από το θάνατό του ασπάστηκε τον Χριστιανισμό. ο Μέγας Κωνσταντίνος τιμάται - κάποιοι θα έλεγαν λατρεύεται - ως άγιος της.
Ιστορικοί έχουν χαρακτηρίσει τον Κωνσταντίνο ως εξαίρετο στρατιωτικό και οραματιστή πολιτικός, μεταρρυθμιστή. Γι’ αυτό- λένε- ονομάστηκε Μέγας και όχι για την συνεισφορά του στην εξάπλωση του Χριστιανισμού. Κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας εναντίον των Περσών στη Μοψουεστία (σήμερα είναι κωμόπολη στην περιοχή του Γιουρεγκίρ της επαρχίας Αδάνων στην Τουρκία) της Κιλικίας, ο Κωνσταντίνος αρρώστησε βαριά και πέθανε.
Ο Θεός, τού συγχώρησε αμαρτίες και σφάλματα, φόνους συγγενών (ο Κωνσταντίνος είχε σκοτώσει τη γυναίκα του Φαύστα και τον Κρίσπο, τον γιο που απέκτησε από τον πρώτο του γάμο) και αλλόφυλων, αποτρόπαιες πράξεις και μια ιστορική εγκληματική προσωπικότητα πέρασε στη σφαίρα της αγιοσύνης. Τα έχεις καλά με το Θεό; Άσε την Ιστορία να «φωνάζει»...
Γιατί στο τέλος του βίου του; Λέγεται ότι δεν ήθελε όσο ήταν εν ζωή να βρεθεί αντιμέτωπος με τους πολυπληθείς δωδεκαθεϊστές, επίσης ξέπλυνε τις αμέτρητες αμαρτίες του με το βάπτισμα.Ο Κωνσταντίνος, το 312 είχε δει στον ουρανό έναν σταυρό από φως και στα ελληνικά τη φράση «Εν τούτω Νίκα»… Το ίδιο βράδυ, ο Κωνσταντίνος, δέχτηκε σε ένα όνειρο την επίσκεψη του Χριστού (…) που του είπε να χρησιμοποιήσει το σύμβολο του σταυρού εναντίον των εχθρών του. Την επόμενη ημέρα διέταξε τους στρατιώτες του να χαράξουν σταυρούς πάνω στις ασπίδες τους. Και πράγματι πέτυχε μία εκπληκτική νίκη στη μάχη της Μουλβίας Γέφυρας ρίχνοντας τον αντίπαλό του Μαξέντιο στο ποτάμι νεκρό. Τον Μαξέντιο, ο Χριστός μάλλον δεν τον συμπαθούσε… Λίγες μέρες μετά, το κεφάλι του Μαξέντιου, το περιέφεραν στρατιώτες στους δρόμους της Αιώνιας Πόλης. Ο Κωνσταντίνος απέδωσε τη νίκη του στο Θεό και από εκείνη την ημέρα, ενθάρρυνε και καλλιέργησε τη διάδοση του χριστιανισμού μέσα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ενώ ταυτόχρονα επέτρεψε την ύπαρξη όλων των θρησκειών και θρησκευτικών σεκτών. Μέχρι το τέλος της βασιλείας του, ο Κωνσταντίνος, είχε φθάσει να θεωρεί τον εαυτό του τον 13ο Απόστολο του Χριστού! Λίγο πριν από το θάνατό του ασπάστηκε τον Χριστιανισμό. ο Μέγας Κωνσταντίνος τιμάται - κάποιοι θα έλεγαν λατρεύεται - ως άγιος της.
Ιστορικοί έχουν χαρακτηρίσει τον Κωνσταντίνο ως εξαίρετο στρατιωτικό και οραματιστή πολιτικός, μεταρρυθμιστή. Γι’ αυτό- λένε- ονομάστηκε Μέγας και όχι για την συνεισφορά του στην εξάπλωση του Χριστιανισμού. Κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας εναντίον των Περσών στη Μοψουεστία (σήμερα είναι κωμόπολη στην περιοχή του Γιουρεγκίρ της επαρχίας Αδάνων στην Τουρκία) της Κιλικίας, ο Κωνσταντίνος αρρώστησε βαριά και πέθανε.
Ο Θεός, τού συγχώρησε αμαρτίες και σφάλματα, φόνους συγγενών (ο Κωνσταντίνος είχε σκοτώσει τη γυναίκα του Φαύστα και τον Κρίσπο, τον γιο που απέκτησε από τον πρώτο του γάμο) και αλλόφυλων, αποτρόπαιες πράξεις και μια ιστορική εγκληματική προσωπικότητα πέρασε στη σφαίρα της αγιοσύνης. Τα έχεις καλά με το Θεό; Άσε την Ιστορία να «φωνάζει»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα