Η απόπειρα αυτοκτονίας του Μαρτίκα και η μαρτυρία της Ανδριώτου – Νέα στοιχεία για το κύκλωμα με τις «μαϊμού» επενδύσεις

Όλο και περισσότερα στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας για το κύκλωμα με τις «μαϊμού» επενδύσεις στο καζίνο.
Ένα από τα θύματα, όπως ο ίδιος έχει καταγγείλει, και ο γνωστός επιχειρηματίας Σπύρος Μαρτίκας και η τότε σύντροφός του Βρισηίδα Ανδριώτου.
Η μαρτυρία της Βρισηίδας Ανδριώτου
Για την πρώτη της επαφή με τα μέλη της συμμορίας, η Βρισηίδα Ανδριώτου λέει:
«Η χειρότερη εμπειρία της ζωής μου άρχισε όταν δεχθήκαμε να παρευρεθούμε καλεσμένοι του υπαρχηγού στο ξενοδοχείο του καζίνο Λουτρακίου για ένα Σαββατοκύριακο. Μόλις φτάσαμε στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου και αναφέραμε το όνομα του αρχηγού, δεχθήκαμε μία άψογη εξυπηρέτηση και μας προσέφεραν ένα μεγάλο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Στη σουίτα του αρχηγού, η οποία ήταν και η καλύτερη του ξενοδοχείου, όπως μας ανέφεραν, η υποδοχή ήταν εγκάρδια. Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου τον τεράστιο όγκο χρήματος, μας είπαν 5 εκατομμύρια ευρώ, πάνω σε ένα μεγάλο τραπέζι, επιδεικτικά απλωμένο μπροστά μας, μαζί με ένα τεράστιο πουγκί με 1.500 χρυσές λίρες. Κοιταζόμασταν και νιώσαμε άβολα. Μας καθησύχασαν. Καθίσαμε στον καναπέ και μετά από λίγα λεπτά έβγαλε ο υπαρχηγός από ένα σακίδιο γύρω στις 700.000 € όπως είπε και τα έδωσε στον αρχηγό. Ανέφερε μάλιστα επίμονα ότι αυτά τα λεφτά ήταν του δικηγόρου του».
Όπως λέει η ίδια:
«Γνωρίσαμε και τη σύντροφο του αρχηγού. Μία ξανθιά εντυπωσιακή γυναίκα τρομερά φιλική, έξυπνη, που εκδήλωνε έντονα τη συμπάθεια και τον θαυμασμό της ιδιαίτερα στο πρόσωπό μου. Τα τραπέζια εκείνο το Σαββατοκύριακο ήταν άκρως πολυτελή και πανάκριβα. Ο αρχηγός με τεράστια άνεση παράγγελνε τα καλύτερα και δεν είδα ποτέ κάποιον να πληρώνει. Ο Σπύρος Μαρτίκας επέμενε να δώσει κάτι για το τραπέζι και δεν του επέτρεψαν ποτέ να πληρώσει το παραμικρό. Μετά από όλο αυτό το Σαββατοκύριακο συζητάγαμε συνέχεια για την πλύση εγκεφάλου που δεχθήκαμε για αυτήν την επένδυση. Ο Σπύρος δεχόταν συνέχεια τηλεφωνήματα τόσο από τον υπαρχηγό όσο και από τον αρχηγό, που τον παρακινούσαν να επενδύσει».
Για την πρώτη φορά που έδωσαν χρήματα
«Σκεφτήκαμε να δοκιμάσουμε με δικά μου λεφτά. Είχα 43.000€ και ο Σπύρος συμπλήρωσε 7.000€, που μου χρώσταγε. Πήγαμε στο ξενοδοχείο στη σουίτα. Ήταν ήδη εκεί ο υπαρχηγός, που φαινόταν λες και μας περίμενε, για να βγάλει πάλι από το σακίδιό του 500.000€, να τα επενδύσει. Χρήματα που όπως ανέφερε ήταν και του δικηγόρου του. Πάλι υπήρχαν χρήματα απλωμένα στο τραπέζι της σουίτας. Στις 14:00 το μεσημέρι ο Σπύρος που ήταν στην πισίνα μαζί μου, δέχτηκε τηλεφώνημα από τον αρχηγό να ανέβει στην σουίτα του, προφανώς για να γίνει η πληρωμή. Μαζί του ανέβηκε και ο υπαρχηγός. Φύγαμε από το καζίνο και είχα στα χέρια μου 55.000 €. Ο Σπύρος μου είπε ότι ο υπαρχηγός έφυγε με 550.000 € και όλο αυτό συνέβη μπροστά στα μάτια του».
«Την επόμενη εβδομάδα ο Σπύρος «έσπασε» τα συμβόλαιά του στην ασφαλιστική που μάζευε τόσα χρόνια και μαζί με τα δικά μου χρήματα και την συγκατάθεσή μου, για άλλη μία φορά πήγαμε Παρασκευή στο ξενοδοχείο του καζίνο Λουτρακίου. Καταλάβαινα ότι ο αρχηγός δεν ήθελε με τίποτα να βρίσκομαι στις συνδιαλλαγές αυτές, γιατί είναι αντρικές υποθέσεις και ότι οι γυναίκες πρέπει να περνάνε ωραίες στιγμές στους χώρους του ξενοδοχείου. Η σύντροφος του αρχηγού ήταν συνέχεια μαζί μου, κάνοντάς μου παρέα και με απομόνωνε από κάθε είδους συναλλαγή», συμπληρώνει.
Για την απόπειρα αυτοκτονίας του Σπύρου Μαρτίκα λέει:
«Ιούλιο, δέχομαι τηλεφώνημα από τον Σπύρο γύρω στις 05:30 το πρωί. Τον ακούω όπως δεν τον έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου. Τρομαγμένο σε πανικό γιατί του επιτέθηκαν με όπλα δύο τύποι και να μου περιγράφει την ιστορία έτσι όπως έγινε. Ότι πληρώθηκε με πλάκες χρυσού από το ξενοδοχείο του Λουτρακίου την Παρασκευή, ότι ο υπαρχηγός ήταν συνέχεια μαζί του, ότι πέρασε και τον πήρε από το φαρμακείο του ξημερώματα Δευτέρας συγκεκριμένη ώρα, ότι κοντοστάθηκε με το αυτοκίνητο που εκείνος οδηγούσε, σε ένα σκοτεινό σημείο χωρίς λόγο, λίγα μέτρα πιο κάτω με τον υπαρχηγό που δεν τον άγγιξαν, ενώ ο Σπύρος Μαρτίκας ήταν μέσα στα αίματα, από τα χτυπήματα από τα όπλα. Θα τον πήγαινε ο υπαρχηγός σε ενεχυροδανειστή για να εξαργυρωθεί όλο το χρυσό που του είχαν δώσει».
«Το βράδυ μέσα από την κάμερα, βλέπω στα σκοτάδια τον Σπύρο Μαρτίκα με δύο κουτιά χάπια έτοιμος να τα καταπιεί και αρχίζω και ουρλιάζω από το ηχείο της κάμερας. Ειδοποίησα την αδερφή του για να μην ζήσουμε ακόμα χειρότερα γεγονότα. Απόγνωση και απελπισία ξαφνικά σε όλη μας τη ζωή. Πανικός και τρόμος. Τα παράτησα όλα, πήρα το πρώτο αεροπλάνο και γύρισα αμέσως από τη Μυτιλήνη. Πήρα τηλέφωνο έντρομη τον υπαρχηγό, μέσα σε πανικό, να του ουρλιάζω σε απόγνωση για ό,τι μας έκανε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου την απάθεια, την ψυχρότητα, την περιφρόνηση, την απαξίωση. Κατάλαβα έναν άνθρωπο χωρίς συνείδηση, χωρίς συναίσθημα. Δεν ένιωθε το παραμικρό. Ένας κοινός, αδίστακτος, ψυχρός εγκληματίας που μόλις κατάφερε και πέτυχε τον στόχο του».
Η απόπειρα αυτοκτονίας του Σπύρου Μαρτίκα
Ο ίδιος ο επιχειρηματίας έχει αναφέρει στις Αρχές:
«Η απόγνωσή μου τεράστια. Είμαι στον καναπέ και δεν ξέρω τι να κάνω! ‘Έχω καταστραφεί έτσι απλά, από έναν αλήτη που μου το παίζει φίλος τόσα χρόνια!’ ‘Οι κόποι μου μιας ζωής ολόκληρης!’ ‘Είμαι ο μεγαλύτερος ηλίθιος που υπάρχει!’. Έπεσα θύμα και με κορόιδεψε ένας άνθρωπος που υποτίθεται θα βοηθούσε να ξεπληρώσω τα χρέη μου. Ένας άνθρωπος που 3,5 χρόνια στεκόταν δίπλα μου για να με παρασύρει στο πιο βρόμικο σχέδιο, στην πιο αρρωστημένη σατανική απάτη που μπορεί να σκηνοθετήσει κάποιος. Τέτοια απόγνωση δεν έχω νιώσει ξανά στη ζωή μου!».
«Έχω πάρει τα πιο σκληρά φάρμακα από το φαρμακείο μου. Φάρμακα που από δέκα χάπια να πάρεις από το κάθε κουτί, σε στέλνουν με ανακοπή χωρίς να καταλάβεις. Πέφτεις σε κώμα και τελειώνεις. Χωρίς γυρισμό! Μόνος μου στο σπίτι, μέσα σε πανικό και απόγνωση, με τα κουτιά των φαρμάκων στα χέρια μου έτοιμος να δώσω τέλος στη ζωή μου. Η Βρισηίδα το έχει καταλάβει, ότι η κατάστασή μου ήταν σε αυτό το σημείο. Έμπαινε στην κάμερα του σπιτιού μας από το κινητό της όλη μέρα! Κάμερα που είχε τοποθετήσει η ίδια για να βλέπει το σκυλάκι που έχουμε. Αρχίζει να ουρλιάζει από την κάμερα και σε λίγα λεπτά ήταν η αδερφή μου κάτω, να πάρει τα χάπια από τα χέρια μου. Η αδερφή μου μένει ακριβώς στο από πάνω διαμέρισμα. Η Βρισηίδα την επόμενη μέρα ήταν κοντά μου. Το ότι ήθελα να βάλω τέλος στη ζωή μου δεν σταμάτησα να το νιώθω για πολλούς μήνες».