Ευρωκοινοβούλιο: Η Δεξιά μαζί με την Ακροδεξιά – Τι σημαίνει για την Ελλάδα

Εκ πρώτης όψεως δεν μοιάζει για «είδηση». Το δελτίο Τύπου του Ευρωκοινοβουλίου αναφέρει ότι οι ευρωβουλευτές ενέκριναν την ελάττωση των υποχρεώσεων υποβολής «εκθέσεων βιωσιμότητας» και των απαιτήσεων «δέουσας επιμέλειας» για τις επιχειρήσεις -πρόκειται για τη νομοθετική δέσμη «Omnibus I». Στους μη εξοικειωμένους με τα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η ανακοίνωση φαίνεται να αφορά κάποιο γραφειοκρατικό ζήτημα ήσσονος πολιτικής σημασίας . Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι.
Οι δύο ειδήσεις
Στην ψηφοφορία για τη δέουσα επιμέλεια και τις εκθέσεις βιωσιμότητας υπάρχουν δύο σημαντικές ειδήσεις. Η πρώτη είναι ότι χαλαρώνει η ευρωπαϊκή νομοθεσία για την πράσινη μετάβαση και τις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων σε ό,τι αφορά το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προστασία του περιβάλλοντος. Στο εξής θα είναι πιο περιορισμένοι οι έλεγχοι σε σχέση με την κοινωνική και οικολογική υπευθυνότητα των επιχειρήσεων. Ο Κόσμος του Πέτρου Κόκκαλη κάνει λόγο για «λευκή επιταγή στους μεγαλύτερους ρυπαντές και η ταφόπλακα για την εταιρική βιωσιμότητα». Σε κάθε περίπτωση, η χαλάρωση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας δείχνει ότι η πολιτική Τραμπ περνάει πια και στην Ευρώπη. Η πράσινη μετάβαση επιβραδύνεται στο όνομα της ανταγωνιστικότητας.
Η Δεξιά με την Ακροδεξιά
Η δεύτερη είδηση αφορά το πώς διαμορφώθηκε η πλειοψηφία για να διαμορφωθεί η πλειοψηφία που πήρε την απόφαση. Η Δεξιά (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα) έσπασε την παραδοσιακή «υγειονομική ζώνη» απέναντι στην Ακροδεξιά και ψήφισε μαζί με τις ομάδες «Πατριώτες για την Ευρώπη», «Ευρώπη των Κυρίαρχων Εθνών» καθώς και με τους «Συντηρητικούς». Για να το κάνουμε πιο κατανοητό, να πούμε ότι η Νέα Δημοκρατία ψήφισε μαζί με την Λεπέν και τη Μελόνι. Η «υγειονομική ζώνη» απέναντι στην Ακροδεξιά είχε κρατηθεί επί δεκαετίες, αλλά το τελευταίο διάστημα έχει σπάσει αρκετές φορές. Το Σεπτέμβριο το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) ψήφισε μαζί με τους ακροδεξιούς ψήφισμα καταδίκης του Μαδούρο. Αντίστοιχες συμπράξεις έχουν καταγραφεί στην καταψήφιση αυστηρότερων κανόνων προστασίας του δασικού περιβάλλοντος, τη ματαίωση της ίδρυσης Σώματος Δεοντολογίας της Ε.Ε., τις προτεραιότητες του Ευρωπαϊκού Προϋπολογισμού, τους στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, τη συμφωνία με τη MERCOSUR και τις κοινές αμυντικές προμήθειες.
Η τάση γίνεται πια καθαρή. Όχι μόνο δεν υπάρχει πλέον «πολιτικό τείχος» μεταξύ της ευρωπαϊκής Δεξιάς και της Ακροδεξιάς, αλλά οι δύο χώροι συγκλίνουν. Πέρα από το Ευρωκοινοβούλιο, εμβληματική έκφραση αυτής της σύγκλισης αποτελεί η καταψήφιση στη γαλλική Εθνοσυνέλευση του «φόρου Ζουκμάν» στους δισεκατομμυριούχους με τις ψήφους του Μακρόν, της Δεξιάς και της Λεπέν.
Ολίσθηση της Δεξιάς
Ο αντιπρόεδρος της ομάδας της Αριστεράς ΕΚ και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Αρβανίτης είπε στο Dnews ότι «στο Ευρωκοινοβούλιο, η σταθερή ιδεολογική και πολιτική ολίσθηση της παραδοσιακής Δεξιάς προς την Ακροδεξιά είναι πλέον απροκάλυπτη και ήδη παράγει εξαιρετικά επικίνδυνα αποτελέσματα για την ευρωπαϊκή δημοκρατία, αφού η κανονικοποίηση της ακροδεξιάς ρητορικής έχει οδηγήσει σε σημαντική μετατόπιση του ευρωπαϊκού πολιτικού κέντρου: όσα κάποτε κρίνονταν ακραία ή βαθιά τοξικά, σήμερα νομιμοποιούνται ως συστημικά κι αποδεκτά με τις ρητές ευλογίες ή με τη σιωπηρή ανοχή του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος». Ο Αρβανίτης προσέθεσε ότι «τελευταίο χαρακτηριστικό προϊόν αυτής της ανίερης συμμαχίας αποτελεί το λεγόμενο Πακέτο Omnibus Ι, το οποίο με πρόσχημα τη δήθεν απλοποίηση διαδικασιών αποδυναμώνει σημαντικά τη διασφάλιση της εταιρικής λογοδοσίας και της κοινωνικής και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης».
Στην Ελλάδα
Η ευρωπαϊκή σύγκλιση Δεξιάς-Ακροδεξιάς έχει βέβαια επιπτώσεις και στην ελληνική πολιτική ζωή. Πέρα από το μετατοπίζει την ατζέντα προς τα (ακρο)δεξιά, διευκολύνει τους μετεκλογικούς σχεδιασμούς Μητσοτάκη. Στη σημερινή συνέντευξή του στην ERTNews ο πρωθυπουργός είπε ότι «ακούω σενάρια για διπλές κάλπες και πρόωρες εκλογές. Δεν υπάρχουν αυτά. Οι εκλογές θα γίνουν κανονικά το 2027 και η Νέα Δημοκρατία διεκδικεί την αυτοδυναμία». Η δήλωση Μητσοτάκη αποσκοπεί στον να μαζέψει τη «χαλαρή ψήφο», αλλά όλοι γνωρίζουν ότι και σε δεύτερες κάλπες θα πάμε και η αυτοδυναμία είναι άπιαστο όνειρο. Επομένως, η ΝΔ που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι το πρώτο κόμμα, θα χρειαστεί κυβερνητικό εταίρο.
Ένα μικρό και «υπάκουο» ακροδεξιό κόμμα όπως αυτό της Λατινοπούλου θα μπορούσε να παίξει το ρόλο του ελάσσονα κυβερνητικού εταίρου. Η πανευρωπαϊκή σύγκλιση Δεξιάς και Ακροδεξιάς ανοίγει το δρόμο για να περάσει πιο εύκολα και συμμαχία ΝΔ-Ακροδεξιάς στην Ελλάδα. Άλλωστε, το έδαφος έχει ήδη προετοιμαστεί. Όπως επισημαίνει έμπειρος επικοινωνιολόγος «η συντηρητική εκλογική βάση της ΝΔ δεν έχει πρόβλημα με την Ακροδεξιά, ως προς το μεταναστευτικό ή τα δικαιώματα. Θα μπορούσε να ενοχληθεί μόνο από τη σύμπραξη με ένα κόμμα που δεν θεωρείται σοβαρό». Μην ξεχνάμε ότι παραδοσιακά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρείται το εργαστήριο της ευρωπαϊκής πολιτικής.