Ένας προφητικός λόγος, 20 χρόνια πριν
«Το φανταζόμουν ότι θα έρθει κάποτε. Τώρα, το βλέπω». Μ΄ αυτά τα λόγια, ο Ανδρέας Παπανδρέου περιέγραφε, 20 χρόνια πριν, όσα σήμερα βιώνουμε ως εφιάλτη.
Ήταν Οκτώβριος του 1995, μετά από μια Σύνοδο Κορυφής στις Κάννες, όταν στο «κύκνειο άσμα» του (μετά από λίγες μέρες εισήχθη στο Ωνάσειο), ο ιδρυτής του ΠαΣοΚ προέλεγε, ουσιαστικά ότι θα ακολουθούσε.
Με την οξυδέρκεια που τον διέκρινε, προέβλεψε με μαθητική ακρίβεια, τη μετατροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώην ΕΟΚ) σε αυτό που βλέπουμε σήμερα:
Από μία συνομοσπονδιακή, κατά κάποιο τρόπο, ένωση αλληλέγγυων κρατών-μελών, θεσμικά ισοδύναμων, με σχετική αυτονομία και διατήρηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε έθνους-κράτους, αλλά και με στοιχεία κοινωνικής, αναδιανεμητικής πολιτικής και διάχυσης του παραγόμενου πλούτου, σ’ ένα κατ’ ουσία, «πολυεθνικό όμιλο», με κυρίαρχο ρόλο και λόγο, μιάς απρόσωπης, έξω από κάθε λαϊκή νομιμοποίηση, γραφειοκρατικής ελίτ, όπου τα κράτη-μέλη εκχωρούν ολοένα και περισσότερα τμήματα εθνικής κυριαρχίας, κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης έχει «εξαερωθεί», ύστερα από τις πολιτικές εξοντωτικής λιτότητας και ο πλούτος συσσωρεύεται στα χέρια ελάχιστων «ραντιέρηδων».
Όχι πως «σημάδια» δεν είχαν φανεί πολύ πιο πριν, καθιστώντας εξαιρετικά επίκαιρες και πρόδρομες επισημάνσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, στη δεκαετία του ’70, με την κυριαρχία του Βορρά, σε βάρος του Νότου. Όμως, τη δεκαετία του ’80, χάρη, κυρίως, στη δυναμική του λαϊκού κινήματος, που έφερε στην εξουσία, ριζοσπαστικοποιημένα Σοσιαλιστικά κόμματα, στις χώρες του Νότου και με προεξάρχοντα το ρόλο του ίδιου Ανδρέα Παπανδρέου, είχαν υπάρξει σημαντικές κατακτήσεις (πχ. ΜΟΠ) που αντιρροπούσαν την «ιδρυτική» δύναμη του Διευθυντηρίου.
Ήταν Οκτώβριος του 1995, μετά από μια Σύνοδο Κορυφής στις Κάννες, όταν στο «κύκνειο άσμα» του (μετά από λίγες μέρες εισήχθη στο Ωνάσειο), ο ιδρυτής του ΠαΣοΚ προέλεγε, ουσιαστικά ότι θα ακολουθούσε.
Με την οξυδέρκεια που τον διέκρινε, προέβλεψε με μαθητική ακρίβεια, τη μετατροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώην ΕΟΚ) σε αυτό που βλέπουμε σήμερα:
Από μία συνομοσπονδιακή, κατά κάποιο τρόπο, ένωση αλληλέγγυων κρατών-μελών, θεσμικά ισοδύναμων, με σχετική αυτονομία και διατήρηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε έθνους-κράτους, αλλά και με στοιχεία κοινωνικής, αναδιανεμητικής πολιτικής και διάχυσης του παραγόμενου πλούτου, σ’ ένα κατ’ ουσία, «πολυεθνικό όμιλο», με κυρίαρχο ρόλο και λόγο, μιάς απρόσωπης, έξω από κάθε λαϊκή νομιμοποίηση, γραφειοκρατικής ελίτ, όπου τα κράτη-μέλη εκχωρούν ολοένα και περισσότερα τμήματα εθνικής κυριαρχίας, κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης έχει «εξαερωθεί», ύστερα από τις πολιτικές εξοντωτικής λιτότητας και ο πλούτος συσσωρεύεται στα χέρια ελάχιστων «ραντιέρηδων».
Όχι πως «σημάδια» δεν είχαν φανεί πολύ πιο πριν, καθιστώντας εξαιρετικά επίκαιρες και πρόδρομες επισημάνσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, στη δεκαετία του ’70, με την κυριαρχία του Βορρά, σε βάρος του Νότου. Όμως, τη δεκαετία του ’80, χάρη, κυρίως, στη δυναμική του λαϊκού κινήματος, που έφερε στην εξουσία, ριζοσπαστικοποιημένα Σοσιαλιστικά κόμματα, στις χώρες του Νότου και με προεξάρχοντα το ρόλο του ίδιου Ανδρέα Παπανδρέου, είχαν υπάρξει σημαντικές κατακτήσεις (πχ. ΜΟΠ) που αντιρροπούσαν την «ιδρυτική» δύναμη του Διευθυντηρίου.
Όμως, το 1995, είχε, πια, σημάνει το τέλος των ψευδαισθήσεων και για έναν πολιτικό, όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου, καθίστατο εμφανές, αυτό που οι υπόλοιποι αδυνατούσαμε, ακόμη και να υποψιαστούμε. Η βαθμιαία, δηλονότι, μετατροπή, του ευρωπαϊκού, φεντεραλιστικού οράματος, των Μονέ και Σουμάν, στο σημερινό τερατούργημα. Είχε, ήδη, προηγηθεί άλλωστε η συνθήκη του Μάαστριχτ, την οποία το ΠΑΣΟΚ υπερψήφισε στη Βουλή (Ιούλιος 2012) με ρητή επιφύλαξη.
Τώρα, πια, καταλαβαίνουμε πολύ καλά, τι εννοούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, όταν έλεγε (1995) πως αισθανόταν ως ο «τελευταίος Μοϊκανών», ανάμεσα σε ηγέτες-ανδρείκελα, «προσκυνημένους» στο γερμανοκρατούμενο Διευθεντήριο. Είχε πεί, βέβαια κι ο ίδιος, ότι δεν υπήρχε επιλογή εξόδου, αλλά πρόσθετε, «θα δώσουμε μάχες»..........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα